Ο ΠΑΟ φθείρεται απροστάτευτος (Sportday / Γιώργος Χελάκης)

Δικαίωμα στην αμφισβήτηση, την κριτική και την άρνηση έχουν όλοι. Να τα εκφράζουν όλα αυτά, επίσης. Την ώρα που οι παίκτες προσπαθούν να επιτεθούν και να νικήσουν, είναι τεράστιο σφάλμα.

Αρρώστια. Από τα αποδυτήρια βγήκε στον αγωνιστικό χώρο και ανέβηκε στις κερκίδες. Τώρα φαίνεται να προσβάλλει και το διοικητήριο της Παιανίας. Αν συμβεί κι αυτό, τότε η κατάσταση θα γίνει μη αναστρέψιμη.

Από την αρχή του σημειώματος ας το ξεκαθαρίσουμε: η συμπεριφορά μερίδας (μεγάλης) οπαδών στις εξέδρες δημιούργησε τεράστια προβλήματα στους ποδοσφαιριστές. Δικαίωμα στην αμφισβήτηση, την κριτική και την άρνηση έχουν όλοι. Να τα εκφράζουν όλα αυτά, επίσης. Την ώρα που οι παίκτες προσπαθούν να επιτεθούν και να νικήσουν, είναι τεράστιο σφάλμα. Όσοι το έκαναν, βάζουν τη δικαίωση της άποψής τους πάνω από την όποια αγάπη τους για την ίδια την ομάδα. Η δε χυδαιότητα ορισμένων συνθημάτων ξεπέρασε τα όρια, χώρια που με αυτή την τακτική ο εγωισμός της εξέδρας το πιθανότερο είναι να νικηθεί από τον εγωισμό εκείνου που αποφασίζει.

Ο Παναθηναϊκός έπαιξε καλύτερα από τον Ηρακλή και θα μπορούσε να πάρει τη νίκη, όπως θα μπορούσε και να χάσει αν ο διαιτητής Βασιλείου εκτιμούσε διαφορετικά -όπως θα έπρεπε να κάνει- τη φάση του Στεφανή με τον Παπαδόπουλο. Όσοι διαπίστωσαν σημάδια βελτίωσης στον χθεσινό Παναθηναϊκό, αδικούν την ομάδα τους και φαίνεται πως πια έχουν περιορισμένες απαιτήσεις.
Το ματς έχει τελειώσει 2-2 και ο Σάββας Κωφίδης στη συνέντευξη Τύπου, αντί να θριαμβολογήσει, τα βάζει με τους ποδοσφαιριστές του, λέγοντας ότι δεν μπορούσαν να αλλάξουν μία πάσα. Ποιους παίκτες; Αυτούς που έκαναν αποχή από τις προπονήσεις...

Τι πάει να πει, λοιπόν, «σημάδια βελτίωσης»;

Για να έχουμε μια εικόνα τού τι σημαίνει βελτίωση, ας φέρουμε στο μυαλό μας την εικόνα της ΑΕΚ στο Παγκρήτιο. Εκεί μάλιστα. Η βελτίωση ήταν σαφής και αφορούσε στην παραγωγή ευκαιριών. Πολλές φάσεις και ωραία μπάλα για σχεδόν ενενήντα λεπτά.

Ο Αλμπέρτο Μαλεζάνι είναι ένας κύριος των γηπέδων με όλη τη σημασία της λέξης. Ψύχραιμος, με αίσθηση του χιούμορ, ευγενικός, με διάθεση φιλοσοφική. Η όλη συμπεριφορά του πλουτίζει το φτωχό σε πολιτισμό ελληνικό ποδόσφαιρο. Το πρόβλημα είναι με τις επιλογές και τις εκτιμήσεις του. Η αθεράπευτη αισιοδοξία του τον εκθέτει στους οπαδούς. Χθες, Κυριακή, δήλωνε στην «Ελευθεροτυπία» ότι πάει για πρωτάθλημα. Μετά το «Χ» με τον Ηρακλή το επανέλαβε. Προφανώς η επαφή του με την πραγματικότητα είναι περιορισμένη. Οσο και να του την αναλύσει ο Στράτος Αποστολάκης, δεν προλαβαίνει να καβαλήσει το κύμα. Ακόμα και τώρα, είναι δύσκολο να τον αντιπαθήσει κανείς. Στα βαθιά γεράματά του τον φαντάζομαι μπροστά στο τζάκι, με μια κουβέρτα στα πόδια, να αφήνει άφωνους με τις διηγήσεις και τα συμπεράσματά του τους τελειόφοιτους των προπονητικών σχολών. Αντιπαρέρχομαι τον εκνευρισμό του στη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου. Η συμπεριφορά ορισμένων οπαδών απέναντι στο πρόσωπό του ήταν προσβλητική. Τον προσβάλλει ως άνθρωπο και όχι μόνο ως επαγγελματία προπονητή. Εχει δίκιο να βγαίνει απ' τα ρούχα του. Όλα έχουν ένα όριο.
Ο ίδιος οφείλει να αναρωτηθεί αν βαλλόμενος πανταχόθεν αντέχει να φθείρεται έτσι και μαζί του να φθείρεται και ο Παναθηναϊκός. Αδικεί την εικόνα του η εντύπωση ότι κάθεται πάνω σε ένα καλό συμβόλαιο. Ωστόσο, ο πρώτος που πρέπει να μετρήσει τη φθορά είναι άλλος...