Ομάδα που μένει από καύσιμα (Sportday / Γιώργος Χελάκης)

Η ποδοσφαιρική καχεξία του πρωταθλητή στο μεγαλείο της. Ορισμένοι σκέφτονται τα εισιτήρια διαρκείας που έχουν ακριβοπληρώσει, διαφορετικά ποιος ο λόγος να συρρέουν στο γήπεδο Καραϊσκάκη; Να βλέπουν το αγκομαχητό των εκλεκτών του Σόλιντ, που με την ψυχή στο στόμα νικούν στο παραπέντε τον Ηρακλή;

Ο «ερυθρόλευκος» ασθενής νοσεί βαθύτατα. Ο κόουτς μετά το κάζο του Τροντχάιμ τους είχε πει μόλις προηγούνται να σκοτώνουν τον αντίπαλο. Χθες, μόλις προηγήθηκαν, δεν άφησαν τον χρόνο να κυλήσει και το έφαγαν αμέσως. Στη συνέχεια και για περίπου μία ώρα περιέφεραν εντός των τεσσάρων γραμμών του γηπέδου τη φανερή αδυναμία τους να τρέξουν. Οχι να τρέξουν γρήγορα, απλώς να τρέξουν. Ο Ριβάλντο είναι ζήτημα να εγκατέλειψε το περπάτημα δυο-τρεις φορές. Ο Στολτίδης καθυστερούσε τόσο να βρει ισορροπία στο σώμα του μέχρι να πασάρει, που οι αντίπαλοι του έπαιρναν άκοπα την μπάλα. Ο Τουρέ έδωσε τόσες λάθος πάσες όσες μέχρι εκείνη την ώρα είχε δώσει μαζεμένες στο πρωτάθλημα. Ο Τζόρτζεβιτς το πάλεψε αν και εκτός ρυθμού, ο Μπουλούτ περιόρισε την παρουσία του σε τρεις πετυχημένες σέντρες.

Με τέτοια σούμα, ομάδα δεν γίνεται. Ο Ολυμπιακός υπάρχει ως άθροισμα ορισμένων προικισμένων παικτών που, με εξαίρεση τον Τουρέ, βρίσκονται στη δύση της καριέρας τους. Είναι πιθανό τα καύσιμα να τους βγάλουν μέχρι το τέλος της χρονιάς. Δεν είναι σίγουρο όμως...