Η απουσία «Τόρο» και Τζιόλη της αλλοιώνουν τα αγωνιστικά χαρακτηριστικά

Η νίκη επί της ασθενούς Λετονίας δεν αφήνει περιθώρια για πανηγυρισμούς. Μόνο για ανακούφιση από τη στιγμή που ο Τοροσίδης με ωραία διαγώνια κίνηση και εξαιρετικό φαλτσαριστό σουτ έλυσε τον γόρδιο δεσμό.

Παίξαμε πολύ καλύτερα από ό,τι στο ματς με τη Γεωργία και νικήσαμε δίκαια, έστω κι αν το σκορ είναι φτωχό.
Επειδή σκορ και εμφάνιση δεν επιτρέπουν πανηγυρισμούς και πολύ περισσότερο εφησυχασμό, ήδη πρέπει να έχουμε το βλέμμα στραμμένο στην επόμενη μέρα.

Γιατί ναι μεν οι Ισραηλινοί παίζουν χωρίς το μεγάλο αστέρι τους, Γιόσι Μπεναγιούν, αλλά η Εθνική ομάδα είναι περισσότερο λαβωμένη από τους αντιπάλους της.

Τοροσίδης και Τζιόλης είναι οι πιο φορμαρισμένοι παίκτες του Φερνάντο Σάντος. Η απουσία τους λόγω καρτών και τραυματισμού αντίστοιχα, απειλεί να αλλοιώσει τα βασικά χαρακτηριστικά της ομάδας. Ο Τοροσίδης αν και μπακ, επιτίθεται συχνά-πυκνά τρέχοντας πάνω στη γραμμή, κάνοντας φαρμακερές σέντρες.

Ταυτόχρονα έχει σπουδαία διαγώνια κίνηση που τον φέρνει μέσα στην αντίπαλη μεγάλη περιοχή και ιδιαίτερα ανεπτυγμένη την αίσθηση του γκολ.

Ο Τζιόλης είναι εγγύηση στην θέση του καθαρόαιμου αμυντικού χαφ με τον τρόπο που παίζει. Σκουπίζει μπροστά από τους δύο σέντερ μπακ, κερδίζει πολλές εναέριες μονομαχίες από τα βολέ των τερματοφυλάκων και δίνει σωστά την πρώτη πάσα. Από το Μουντιάλ της Αφρικής μέχρι σήμερα και ανεξάρτητα με το τι κάνει στη Σανταντέρ, η Εθνική βρήκε λύση προοπτικής για τη θέση του αμυντικού χαφ και τη χάνει ανέλπιστα λόγω τραυματισμού για περίπου τέσσερις μήνες.
Ταυτόχρονα ο Σάκης Πρίττας που θα μπορούσε να λύσει αξιόπιστα το πρόβλημα, έχει ήδη τεθεί εκτός μάχης.

Με αυτά τα δύο σοβαρά προβλήματα θα αντιμετωπίσει τους φιλόδοξους και δυσκολοκατάβλητους Ισραηλινούς η Εθνική. Δεξιά θα αναλάβει τις ευθύνες ο Λουκάς Βύντρα. Στη θέση του Τζιόλη, όπως είναι τα πράγματα, η καλύτερη λύση είναι ο Κώστας Κατσουράνης. Όσο για τον τρίτο στη μεσαία γραμμή, υπάρχει η εμπειρία του Παντελή Καφέ και ίσως η μετακόμιση του κεφάτου Σωτήρη Νίνη.

Όσο και να μαγειρευτεί το πράγμα, δύο φορμαρισμένοι παίκτες ως απώλεια της τελευταίας στιγμής αδυνατίζουν το οπλοστάσιο της Εθνικής και της περιορίζουν τις εναλλακτικές επιλογές.

Γνώμη μου είναι πως αφού ο Σάντος χρόνια δεν κοιτά, ο μόνος καθαρόαιμος και αξιόπιστος αμυντικός χαφ είναι ο Κώστας Νεμπεγλέρας. Λέω μήπως;