FC: Θα σκίσω το διαρκείας μου, αν...

Η Νασιοναλμανσάφτ (αυστηρά μια λέξη) μπορεί να είναι φτωχότερη στο Μουντιάλ χωρίς τον αρχηγό της. Λυπούμεθα πραγματικά και τα δέοντα στη μαμά σας, αλλά για μας η Εθνική Γερμανίας έπαψε να είναι φόβητρο από τότε που ο Έφενμπεργκ με τον Καν πήραν τις τρομακτικές μουτσούνες τους κι έφυγαν από το επαγγελματικό ποδόσφαιρο. Η Τσέλσι μπορεί του χρόνου να μην πάρει όχι πρωτάθλημα και κύπελλο Αγγλίας, όχι Champions League να μη βγει, αλλά να χαροπαλέψει με τη Χαλ για την παραμονή στην κατηγορία. Ποσώς μας ενδιαφέρει, ας πρόσεχαν και στην τελική ας μην άφηναν τον σπουδαίο Γερμανό, τον ψυχωμένο, το βαρόμετρο, τον τρεχαλατζή, την προσωπικότητα, τον κομβικό, τον αγέραστο, τον αεικίνητο, τον «μάθε στον Λάμπαρντ λίγη μπάλα», τον Μίκαελ τον Μπάλακ να φύγει από το Λονδίνο.

Διότι καλώς ή κακώς ο Μπάλακ έφυγε. Όλα τα ωραία κάποτε τελειώνουν, πόσο μάλλον τα άσχημα σαν το Μπάλακ. Και μπορείς να κοροϊδεύεις τον κόσμο μια χρονιά, δυο, τρεις αλλά όχι αιώνια - εκτός αν είσαι ο Πάουλο Φερέιρα, που έχει υπογράψει συμβόλαιο με την παπάντζα. Κι αυτό σημαίνει ότι κάποιος πρέπει να τον φορτωθεί τον Μπάλακ. Τον 34χρονο, που τον γράφουν 33χρονο, που νιώθει 30άρης και τρέχει σαν 25άρης - αλλά δεν παύει να είναι 34χρονος. Που τον θέλουν οι μισές γερμανικές ομάδες. Να πάει με την ευχή μας και να αποθεώνεται στη Μπουντεσλίγκα όπως του πρέπει. Που σπάσαμε την πλάκα μας και κάναμε τον χαβαλέ μας πριν μερικές εβδομάδες, που γράφτηκε ότι ο Παναθηναϊκός του προσφέρει συμβόλαιο - ΛΑΦΚΑ (τριετές) με απολαβές Σισέ Χ 2, στη σούμα καμιά 15ριά μύρια. Να τ’ αφήσω; Άστα και φέρε κάποιον νεότερο, φτηνότερο και κανονικό ποδοσφαιριστή.

Μέχρι εδώ όλα καλά. Συγκινηθήκαμε, γελάσαμε, απορήσαμε αλλά όλοι υποκλιθήκαμε στο μεγάλο αρχηγό, που εγκαταλείπει το Stamford Bridge τροπαιούχος. Μέχρι το σημερινό δημοσίευμα που έγραφε «ο Μουρίνιο θέλει τον Μπάλακ στη Μαδρίτη». Κρύος ιδρώτας με έλουσε. Οι τρίχες των ποδιών μου σηκώθηκαν σαν του σκαντζόχοιρου. Τι να τον κάνει; Για φύλακα στο «Σαντιάγκο Μπερναμπέου»; Για σοφέρ, λόγω του ότι χορηγός της ομάδας είναι η επίσης γερμανική Audi κι ο Μπάλακ τα μιλάει καλά με τα γερμανικά σασμάν; Για μπράβο του - δηλαδή να του λέει «μπράβο κόουτς» όλη την ώρα; Μήπως τον θέλει για... (κόμπιασα)...για.... (το στόμα μου στέγνωσε)...για...(ψάχνω τις λέξεις αλλά δεν τις βρίσκω)... για ΠΑΙΚΤΗ; Για το κέντρο της ομάδας; Για να καλύψει το κενό του Γκούτι; Για να αξιοποιεί τον Κριστιάνο και τον Ιγκουαΐν; Για να μάθει μπαλίτσα στον Κακά;

Πήρα τηλέφωνο τον Γκούτι και τον παρακάλεσα να γυρίσει πίσω. Τον Ντε Λα Ρεντ, λέγοντάς του πως είμαι ο Δρ Γιακούμπ και πως η καρδιά του είναι καλύτερη κι από δεκάχρονου παιδιού, ικετεύοντάς τον να γυρίσει. Τον Ζιντάν, μπας κι επιστρέψει στην ενεργό δράση. Τον Ελγκέρα, τον Μπαλμπόα, τον Ρέγιες, τον Μπέκαμ, τον Σολάρι, μέχρι και τον Μακελελέ. Όποιον ήξερα και δεν ήξερα, όποιον μπόρεσα να σκεφτώ προκειμένου να καλύψει τη θέση στο κέντρο. Τζίφος. Όλοι γέλασαν κατάμουτρά μου, κανείς δεν φιλοτιμήθηκε. Πήρα το διαρκείας μου της Ρεάλ και το κράτησα σφιχτά στα χέρια, σαν να το έβλεπα για τελευταία φορά. Ακριβό μου διαρκείας, αγαπημένο μου, φοβάμαι πως σύντομα θα χωρίσουμε. Από τότε μέχρι τώρα που γράφω αυτές τις αράδες, το κρατάω στα τρεμάμενα χέρια μου και περιμένω. Περιμένω να τον δω να υπογράφει στη Χέρτα. Στους L.A. Galaxy. Στη Ρομαπολιτσάι. Στη Νταγκ εντ Ρεντ. Οπουδήποτε. Οπουδήποτε αλλού. ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΣΤΗ ΡΕΑΛ! Εντάξει;

Κώστας Βαϊμάκης

Κοπιάστε στο... fightclub@sday.gr