Αυτός ο Ολυμπιακός δεν μπορεί ούτε τα στοιχειώδη

Mην ξεγελάσει το δεύτερο γκολ του Μήτρογλου. Αν οι δύο ομάδες φορούσαν ανάποδα τις φανέλες δύσκολα θα καταλάβαινε κανείς ποια ομάδα είναι ο Ολυμπιακός. Στο δεύτερο ημίχρονο οι Γιαννιώτες είχαν αυτό που θεωρητικά έχει κάθε καλύτερη ομάδα σε βάρος της αδύναμης. Κατοχή και κυκλοφορία της μπάλας.

Οι φίλοι του Ολυμπιακού μπορούν να φέρουν στη μνήμη τους το χθεσινό δεύτερο ημίχρονο αλλά και το δεύτερο ημίχρονο του εντός έδρας παιχνιδιού με τον Ηρακλή. Ακόμα και το δεύτερο ημίχρονο του εντός έδρας παιχνιδιού με τον Εργοτέλη. Ποιος είναι ο κοινός παρανομαστής σε όλα αυτά: ο Ολυμπιακός αφού έχει πετύχει να προηγηθεί παραδίδει την κατοχή της μπάλας στον αντίπαλο.

Εάν επρόκειτο για συνειδητή επιλογή τότε θα είχαμε και μια συγκεκριμένη τακτική για να τη συνοδεύει. Αντί γι' αυτό ο Ολυμπιακός μαζί με την κατοχή της μπάλας παραδίδει και το πνεύμα του. Ξεθυμαίνει, προσπαθεί να αμυνθεί και περιμένει τον διαιτητή να σφυρίξει για τελευταία φορά. Ο ένας λόγος που συμβαίνουν όλα αυτά αφορά τη λειψανδρία, ο άλλος λόγος είναι η καταφανής έλλειψη φυσικής κατάστασης.

Επειδή πάει καιρός από τότε που ο Κετσπάγια αποχαιρέτισε τον Ρέντη, ο Ζίκο είναι αυτός που πρέπει να μας πει γιατί ο Ολυμπιακός αγκομαχάει στα παιχνίδια του πρωταθλήματος μόλις περάσει το 60ό λεπτό. Αυτή η αγωνιστική συμπεριφορά μαρτυρά αδυναμία στη φυσική κατάσταση αλλά και αδυναμία στην τακτική.

Οταν παίζεις με τρεις κεντρικούς χαφ οφείλεις τουλάχιστον να κάνεις κατοχή της μπάλας και να μην την παραδίδεις στον αντίπαλο. Τα Γιάννενα έπαιξαν τον Ολυμπιακό σαν τη γάτα με το ποντίκι για 45 λεπτά.

Παρά το γεγονός ότι στα χαφ υπήρχαν ο Στολτίδης, ο Ντουντού και ο Μαρέσκα, οι «ερυθρόλευκοι» έμοιαζαν ανερμάτιστοι, ασύνδετοι και είχαν εμφανή αδυναμία να κυκλοφορήσουν την μπάλα. Επαιζαν χωρίς ιδέες, χωρίς δυνάμεις και προσανατολισμό.

Ετσι όπως είναι δεν μπορούν ούτε τον Παναθηναϊκό να καταδιώξουν ούτε την πρόκριση να πάρουν στο Τσάμπιονς Λιγκ. Μετά τη διακοπή μιας ολόκληρης εβδομάδας και την καταπόνηση ελάχιστων παικτών τους από τη συμμετοχή σε διεθνείς υποχρεώσεις δεν στέκει η δικαιολογία της κούρασης. Κάτι άλλο πολύ πιο επικίνδυνο συμβαίνει στον Ολυμπιακό και εμφανίζει τους παίκτες του άλλους μόνιμα στα «πιτς» και όλους σχεδόν με σοβαρά προβλήματα φυσικής κατάστασης.

Ο Ζίκο πρέπει κάτι να έχει να μας πει επ' αυτού. Λύσεις θα υπάρχουν και είναι ανάγκη να βρεθούν γρήγορα. Το ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό δεν είναι μόνο η ευκαιρία του Ολυμπιακού να νικήσει και να ξαναμπεί επί ίσοις όροις στη διεκδίκηση του πρωταθλήματος.

Ετσι ξεθυμασμένος που είναι ο πρωταθλητής αν δεν συνέλθει γρήγορα μπορεί να μείνει οριστικά εκτός νυμφώνα. Θα είναι τραγικό για το ενδιαφέρον της διοργάνωσης να τελειώσουν όλα τόσο νωρίς. Σε μια τέτοια περίπτωση η ευθύνη δεν θα βαραίνει τον Παναθηναϊκό που κάνει τα απολύτως απαραίτητα, αλλά τον Ολυμπιακό που δεν μπορεί να ανταποκριθεί στα στοιχειώδη.

Οταν θα χάσουμε το στοίχημα

Πάει, καταργήθηκε κάθε έννοια κοινής λογικής. Διακόσια παιχνίδια στημένα «αποκαλύφθηκαν» και από τον πλατύ κατάλογο των χωρών απουσιάζει η Ελλάδα. Εδώ που ο κόσμος το 'χει τούμπανο κι εμείς κρυφό καμάρι. Εδώ που οι οπαδοί του Εθνικού Αστέρα ξελαρυγγιάστηκαν για ένα ολόκληρο ημίχρονο να φωνάζουν ότι ήταν στημένο το ματς της ομάδας του με τον Πιερικό.

Εδώ που ο ίδιος ο ΟΠΑΠ κλειδώνει παιχνίδια ή ακόμα και τα αφαιρεί τελείως από το κουπόνι του. Ας είμαστε σοβαροί. Το ότι δεν περιλαμβανόμαστε σε αυτόν τον πρώτο κατάλογο μικρή σημασία έχει. Στη χώρα που ακόμα και μια απλή μετάφραση χρειάζεται πάνω από 100 μέρες για να φτάσει το έγγραφο στα χέρια του εισαγγελέα, δεν ωφελεί να βγαίνουμε και από πάνω επειδή δεν συμπεριληφθήκαμε.

Το στοίχημα έχει διαβρώσει προ πολλού το ελληνικό ποδόσφαιρο. Εχει διαβρώσει την ίδια την ψυχολογία του Ελληνα φιλάθλου και στέλνει τον κόσμο στα πρακτορεία και μπροστά στα κομπιούτερ αντί να τον στέλνει στα γήπεδα. Το ποδόσφαιρο από πρωτογενές προϊόν γίνεται απλώς το μέσο για ένα άγριο τζογάρισμα.

Σε λίγο μικρή σημασία θα έχουν οι νίκες ή οι ήττες και θα νοιαζόμαστε μόνο για τις αποδόσεις που δίνουν στα κουπόνια τους οι εταιρείες στοιχημάτων. Ηδη αναπτύσσεται μια καινούργια ράτσα που αδιαφορεί για το ποδόσφαιρο και νοιάζεται μόνο για το αποτέλεσμα σε σχέση με την απόδοση.

Ακόμα και η δική μας «φάρα», η δημοσιογραφική, αντιμετώπισε το στοίχημα σαν μια νέα ευκαιρία για να εξαπλωθεί το επάγγελμα με τη δημιουργία νέων σελίδων, ενθέτων, περιοδικών, εφημερίδων, τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών προγραμμάτων που ασχολούνται με το στοίχημα. Αργότερα, όταν θα καταλάβουμε ότι το στοίχημα διαβρώνει το άθλημα, του στερεί φιλάθλους και τους στέλνει στον τζόγο, ίσως είναι πολύ αργά.

Καβάλα πάει στη Σούπερ Λίγκα...

Tα Γιάννενα και η Καβάλα έχουν λίγες ομοιότητες και πολλές διαφορές. Οι ομοιότητες περιορίζονται στο ότι ήρθαν φέτος από τη Β' Εθνική και έχουν στον πάγκο τους Ελληνες προπονητές. Αν ψάξουμε για να προσθέσουμε άλλη μία, αυτή εντοπίζεται στο ότι άλλοι παίκτες ανέβασαν τις ομάδες και άλλοι παίζουν φέτος. Η Καβάλα της οικογένειας Ψωμιάδη εντυπωσιάζει από κάθε άποψη στο φετινό πρωτάθλημα.

Παίζει καλό και επιθετικό ποδόσφαιρο και είναι πολύ ψηλά στη βαθμολογία. Χθες, παρά τις πολλές απουσίες, με πρωταγωνιστές τον Λάκη, που είναι στη δύση της καριέρας του, και τον Γιάννου, που μόλις τώρα την αρχίζει, «καθάρισε» με συνοπτικές διαδικασίες την ΑΕΚ.

Οι καλές επιλογές που έστω και καθυστερημένα έκανε η διοίκηση συναντήθηκαν με τις προπονητικές ικανότητες του Παπακώστα και μας δίνουν αυτό το αξιοπρόσεκτο αποτέλεσμα. Θα χρειαστεί σε βάθος να μελετηθεί το φαινόμενο Καβάλα και να βγουν συμπεράσματα.

Υπάρχουν πολλές αντιφάσεις που το χαρακτηρίζουν. Για παράδειγμα, η απομάκρυνση Παπακώστα δεν μπορεί παρά να αποδοθεί στο πληθωρικό ταμπεραμέντο του Μάκη Ψωμιάδη. Στη συνέχεια και αφού γίνουν ακόμα τέσσερα-πέντε παιχνίδια, θα διαπιστωθεί αν υπάρχει ή όχι αγωνιστική ζημιά από την απουσία του Παπακώστα.

Επί του παρόντος η Καβάλα συνδυάζει θέαμα και ουσία, ανατρέποντας μια σταθερά του ποδοσφαίρου που λέει ότι οι ομάδες με πολλά νέα πρόσωπα θέλουν χρόνο για να δημιουργηθούν. Στην Καβάλα όλα έγιναν στο παραπέντε κι όμως η ομάδα εμφανίστηκε μονταρισμένη μια χαρά.

Στα Γιάννενα ο συντηρητικός και μετρημένος Γιώργος Παράσχος έκανε στις πρώτες αγωνιστικές ένα λάθος. Εμπιστεύτηκε σε μεγάλο βαθμό όλους τους νεοφερμένους και ξέχασε αυτούς που τράβηξαν το κουπί στη Β' Εθνική. Ομως παίκτες όπως ο Ντάσιος, ο Κοντογουλίδης, ο Σαϊτιώτης και ο Τζανής αποτελούν τον κορμό της ομάδας και στην πορεία φάνηκε ότι μαζί με τον Κανακούδη και τον Μενδρινό συνθέτουν τη βάση πάνω στην οποία μπορεί να στηριχθεί ο κόουτς για να ευδοκιμήσουν οι προσπάθειες που σκοπό έχουν να κρατήσουν την ομάδα στη Σούπερ Λίγκα.

Και κάτι ακόμη: αν ο κύριος Χριστοβασίλης σκοπεύει να ανοίξει το πουγκί του για μεταγραφές ξένων παικτών τον χειμώνα, αντί να ψωνίσει πολλούς από τον σωρό ας πάρει έναν-δύο καλούς για να ανεβάσει το επίπεδο της ομάδας.