Με Νίνη, Κατσουράνη γίνεται πιο όμορφος!

Ηταν στραβό το κλήμα, το έφαγε κι ο Κάκκος. Η ΑΕΚ μοιάζει με τον ακροβάτη που ισορροπεί σε τεντωμένο σχοινί κι από κάτω τον περιμένουν οι καρχαρίες. Μία απλή λεπτομέρεια να λειτουργήσει σε βάρος του και πέφτει κατευθείαν στα σαγόνια. Δύο φάσεις είδε ανάποδα ο Κάκκος και η «Ενωση» έφυγε ηττημένη από τα Πηγάδια.

Ο διαιτητής είδε χέρι του Χέρσι, αλλά δεν είδε το χέρι του Πόι. Ετσι, το ένα γκολ ακυρώθηκε και το άλλο μέτρησε. Οι πανομοιότυπες φάσεις έτυχαν διαφορετικής αντιμετώπισης από τον διαιτητή και τους βοηθούς. Αν το ματς γινόταν στο πλαίσιο του Γιουρόπα Λιγκ, ο 5ος και ο 6ος θα μας είχαν βγάλει από τα αδιέξοδα και η ΑΕΚ ως ακροβάτης ίσως εξακολουθούσε να ισορροπεί στο τεντωμένο σχοινί.

Οταν, όμως, ισορροπείς σε τόσο επικίνδυνο περιβάλλον, κάποια στιγμή θα πέσεις. Αυτό έπαθε η ΑΕΚ στα Πηγάδια. Με το αίσθημα του κινδύνου κατάφερε να καθαρίσει την Μπενφίκα σε μία ευνοϊκή λεπτομέρεια του ματς. Χθες που οι λεπτομέρειες την... κόντραραν έπεσε στο καναβάτσο. Τώρα, ούτε ο πιο αισιόδοξος οπαδός της τής δίνει τύχη στο πρωτάθλημα. Οι τίτλοι τέλους έπεσαν στην Ξάνθη.

Ομάδες σαν την ΑΕΚ, που ξηλώθηκαν τελευταία στιγμή για να φτιαχτούν από την αρχή, θέλουν και λίγη τύχη με το μέρος τους. Η «Ενωση» ούτε τύχη είχε ούτε ευτύχησε να πάρει ένα-δύο σφυρίγματα που δικαιούνταν. Ετσι, έφυγε με σκυμμένο κεφάλι από τα ματς με Ολυμπιακό και Ξάνθη. Θα μου πείτε ότι δεν έχει και το μέταλλο, τους παίκτες με προσωπικότητα, για να ξεπερνάει τα όποια φαλτσοσφυρίγματα. Οχι, τέτοιο μέταλλο απουσιάζει. Παίκτες καλοί υπάρχουν, αλλά ανάμεσά τους κανείς που να μπορεί να πάρει την υπόθεση προσωπικά και να ξεσηκώσει τους υπόλοιπους.

Τον ΠΑΟΚ τον ξεσηκώνει η Τούμπα, η οποία καμιά φορά μετατρέπεται σε δωδέκατο παίκτη. Εκεί, λοιπόν, που μπροστά στον Κοβαλέφσκι κολλούσαν οι έντεκα και έδειχναν να έχουν αποδεχτεί τη μοίρα τους, η Τούμπα κόχλασε, σπρώχνοντας την ομάδα μπροστά. Με όλο τον σεβασμό, αλλά ο Παπάζογλου όσο και να θέλει, δεν μπορεί. «Δεν μπορεί το παλικάρι», που θα έλεγε κι ο Αγγελος Αναστασιάδης.

Ενώ ο Κοντρέρας που μπήκε σέντερ φορ έδωσε τη συρτή πάσα στον Βλάνταν Ιβιτς, για να στείλει την μπάλα στα δίχτυα. Ο ΠΑΟΚ νίκησε, η κερκίδα ξεσάλωσε, αλλά όταν κατακαθίσει ο κουρνιαχτός, ο Σάντος θα βρεθεί αντιμέτωπος με τις αδυναμίες της ομάδας του και το φτωχό ρόστερ. Γιατί απ' όσους έριξε χθες στο γήπεδο, μόνο ο Βιεϊρίνια διεκδικούσε φανέλα βασικού στους δύο «αιώνιους». Αντε κι ο Μουσλίμοβιτς απ' όσους δεν έπαιξαν... Γιατί καλή και άγια η Τούμπα, αλλά δεν γίνεται να λειτουργήσει ως κολυμβήθρα του Σιλωάμ, να ρίχνεις μέσα τον Μαλεζά και να παίρνεις πίσω τον... Μέλμπεργκ!

Οσο για τον Κατσουράνη, καλύτερα να μη γίνεται λόγος. Ακόμα και σβηστός έχει την κλάση να βγάλει την ομάδα του από τα ζόρια. Στο πρώτο γκολ βλέπει ότι ακολουθεί ο Βύντρα και πηδάει πάνω από την μπάλα. Στο δεύτερο κάνει κάτι που οι συνάδελφοί του προσπαθούν να το κάνουν με τα πόδια και δεν το καταφέρνουν. Μόνος του δίνει μία κλάση πάνω στο παιχνίδι του Παναθηναϊκού.

Οταν μάλιστα βάζουν ένα χεράκι ο χαρισματικός Νίνης, ο Σισέ και ο Βύντρα, που έβγαινε από τα αριστερά της «πράσινης» επίθεσης, αν και δεξιός μπακ, τότε ο Παναθηναϊκός παίζει και μπάλα. Η Λάρισα μετά το πρώτο αναγκάστηκε να ανοιχτεί κι έτσι ήρθαν και τα υπόλοιπα. Οι «πράσινοι» έφτιαξαν ωραίους συνδυασμούς, κολάκεψαν την εξέδρα και άφησαν υποσχέσεις ότι στο εγγύς μέλλον θα ξαναπαίξουν τόσο καλά κι ακόμα καλύτερα. Ασφαλώς δεν διαφεύγουν της προσοχής τα μπόλικα κενά στην άμυνα. Αλλά όπως λέει η παροιμία «μπρος στα κάλλη τι είναι ο πόνος»...

ΥΓ. 1: Κάποια στιγμή θα πήγαινε περίπατο η γκίνια του Σισέ. Στέκομαι ιδιαίτερα στο δεύτερο γκολ που πετυχαίνει. Μπαλιά του Γκάμπριελ τον βρίσκει στην κίνηση. Εκεί, δηλαδή, που είναι το δυνατό του σημείο.

ΥΓ. 2: Τιμή και δόξα στον Νίκο Καραγεωργίου και τους συνεργάτες του. Ο Εργοτέλης κουβαλάει ιστορία, πολιτισμό και αγωνιστικό παρελθόν. Ενας νεόκοπος βουλευτής Ηρακλείου ίσως μας φανεί χρήσιμος σχετικά...

Η επιστροφή του Μητσάρα

Μέχρι πότε θα τον «στοιχειώνει» το γκολ του Κόντε κι εκείνο το ύπουλο αεράκι που φυσούσε βραδιάτικα στο ΟΑΚΑ; Σάββατο απόγευμα στους «Ζωσιμάδες» για μία ώρα κατέβαζε το ένα σουτ μετά το άλλο, κάνοντας τους παίκτες της Καβάλας να αγανακτήσουν.

Ακόμα και τώρα, δύσκολα θα βρεις τερματοφύλακα με τα δικά του προσόντα. Ο Δημήτρης Ελευθερόπουλος πέρασε τα καλύτερα ποδοσφαιρικά του χρόνια στην Ιταλία. Τον περισσότερο καιρό στον πάγκο. Στα Γιάννενα άρχισε νέα καριέρα. Εφόσον συνεχίσει με την ίδια θέληση και το ίδιο πείσμα, θα κερδίσει τον χαμένο χρόνο.

«Κρατούσε» μόνος του

Ο πανύψηλος πορτιέρο συνδύασε την επιστροφή του στην εθνική Πολωνίας με μία εξαιρετική εμφάνιση στην Τούμπα. Νικήθηκε μία μόνο φορά από το «ξερό» σουτ του Βλάνταν Ιβιτς. Ο Βόιτσεκ Κοβαλέφσκι μέχρι το 87' τα έπιανε όλα. Και στον αέρα και στο χορτάρι.

Πάντα ψύχραιμος, θηριώδης και με καλά αντανακλαστικά, ο Πολωνός είναι στην τριάδα των κορυφαίων τερματοφυλάκων μαζί με τον Μητσάρα και τον Νικοπολίδη. Και πέρυσι είχε κάνει καλή εντύπωση. Φέτος κυριαρχεί. Πέτυχε την επιστροφή του στην εθνική και, γιατί όχι, αύριο-μεθαύριο και μία καλή μεταγραφή. Ο Πάρντο που την πέτυχε δεν ήταν καλύτερος...