Πάλι καλά που δεν πάθαμε και τίποτα...

Mαύρη νύχτα. Φλερτ με τον διασυρμό. Η Γαλατά και η Εβερτον βάλθηκαν να μας πείσουν πως το ελληνικό ποδόσφαιρο επιστρέφει στην εποχή της καρπαζιάς.

Οπως και να το δούμε, η Γαλατά είναι καλύτερη ομάδα από τον Παναθηναϊκό. Και σε επίπεδο ονομάτων παικτών και σε ό,τι αφορά το σύνολο. Για το επίπεδο προπονητών καλύτερα να μην υπάρξει σχόλιο. Ο γαλαξίας των αστέρων που έχει συγκεντρωθεί στην τουρκική ομάδα άφηνε έτσι κι αλλιώς λίγα περιθώρια αισιοδοξίας.

Η τρύπια άμυνα του Παναθηναϊκού προδόθηκε νωρίς από την κακή στιγμή του Μαρίνου και φανέρωσε τα φετινά όρια του Παναθηναϊκού. Με ομάδες καλύτερες από αυτόν δύσκολα θα παίρνει αποτέλεσμα. Πάει να γίνει σαν τον Ολυμπιακό των περασμένων χρόνων.

Θα «βγάζει» ωραίες φάσεις μπροστά και πίσω θα γίνεται του «Κουτρούλη ο γάμος». Με Βύντρα ή χωρίς. Ναι, ήταν άτυχος ο Παναθηναϊκός στο δεύτερο ημίχρονο. Τον βελτίωσαν επιθετικά ο Νίνης με τον Πετρόπουλο. Δικαιούτο ένα γκολ παραπάνω. Μέχρις εκεί όμως. Οι παίκτες του Ράικαρντ είχαν τραβήξει το χειρόφρενο.

Οι Τούρκοι είναι πιο γρήγορη ομάδα. Ακόμα και χωρίς τους βασικούς σέντερ μπακ (Τσετίν, Ζαν) και με τον μεγάλο αστέρα τους (Αρντά) στον πάγκο είχαν σιγουριά στις κινήσεις τους και επιθετική ανάπτυξη με ταχύτητα. Ο Παναθηναϊκός είχε τα ξεσπάσματα του Λέτο και τη φρεσκάδα του Νίνη. Να σημειώσουμε και τον δυναμισμό του Πετρόπουλου, που έδειξε ότι κακώς μένει τόσο πολύ στη σκιά του Σισέ. Πέραν τούτων είχαμε την άδικη γιούχα στον Γκαλίνοβιτς. Αδικη κι αναποτελεσματική.

Ο Παναθηναϊκός έχει τις καλύτερες προοπτικές στο πρωτάθλημα. Στην Ευρώπη μπορεί να ποντάρει σε πρόκριση επειδή η Ντιναμό Βουκουρεστίου και η Στουρμ Γκρατς είναι ομάδες χαμηλού επιπέδου. Οταν το επίπεδο ανεβαίνει ο Παναθηναϊκός θα έχει πρόβλημα.

Πάλι καλά. Η ΑΕΚ θα μπορούσε να είχε φύγει από το «Γκούντισον Παρκ» με μεγαλύτερη ζημιά. Κάθε σύγκριση που θα επιχειρηθεί αδικεί την Εβερτον. Μιλάμε για διαφορά κλάσης. Υπάρχουν δικαιολογίες για την «Ενωση». Πρώτη και καλύτερη, ότι έπαιξε με καθαρά πειραματικό κέντρο άμυνας. Ωστόσο και η ανάπτυξή της ήταν προβληματική. Οι Αγγλοι έτρεχαν πιο γρήγορα, πηδούσαν πιο ψηλά, ήταν πιο δυνατοί.

Βεβαίως ορισμένοι παίκτες της ΑΕΚ είχαν καλύτερη τεχνική κατάρτιση, αλλά όταν οι άλλοι τρέχουν τόσο γρήγορα και αδιάκοπα, τι να κάνεις; Αντε να δημιουργήσεις μια - δύο καλές φάσεις για να έχεις να παρηγοριέσαι. Η ήττα στο Λίβερπουλ ήταν αναμενόμενη.

Η έκτασή της μέσα σε ανεκτό πλαίσιο. Δικαιολογίες μπορούν να βρεθούν. Τώρα τα κεφάλια μέσα. Περιμένουν ο Αρης, ο Ολυμπιακός κ.ά. Στον Παναθηναϊκό το έχουν πει καθαρά: πρώτος στόχος είναι το πρωτάθλημα. Στην ΑΕΚ ποτέ δεν είπαν ότι πάνε να πάρουν το Γιουρόπα Λιγκ. Τα κεφάλια μέσα, λοιπόν.

ΥΓ.: (1) Ο Αρσε κι ο Γιάχιτς είναι άδικο να κριθούν και να κατακριθούν στο συγκεκριμένο παιχνίδι. Το γήπεδο «κατηφόρισε» νωρίς, ο Ζεράλντο τραυματίστηκε, ο Αραούχο βλακωδώς αποβλήθηκε κι έτσι δεν έγινε παιχνίδι που να αντέχει σε κριτική.

ΥΓ.: (2) «Αγγλική« και αξιοσημείωτη η συμπεριφορά των οπαδών της ΑΕΚ. Παρά τη συντριβή επευφημούσαν την ομάδα τους μέχρι τη λήξη.

ΥΓ.: (3) Συγχωρήστε μου την παρατήρηση: αν τέτοιες ζημιές τις πάθαινε ο Ολυμπιακός, θα είχαν στηθεί λαϊκά δικαστήρια κι οι παίκτες θα μάζευαν τα αυτοκίνητά τους από του Ρέντη.