Κόουτς, δεν μας τα λέτε καλά!

Aνοίγουμε κατάλογο επιθετικογενών παικτών της ΑΕΚ: Σκόκο, Μαντούκα, Τζεμπούρ, Λεονάρντο, Νέμεθ, Ιορντάκε. Εξι, ζωή να 'χουνε. Παίρνουμε τοις μετρητοίς τις δηλώσεις Μπάγεβιτς και προσθέτουμε: έναν σέντερ φορ-κολόνα και έναν κεντρικό χαφ για να κάνει παιχνίδι. Βάζουμε κάτω την κοινή λογική και καταλήγουμε: εφόσον έρθουν αυτοί οι δύο, τότε πρακτικά από τους παραπάνω έξι, μόλις ένας θα παίζει βασικός. Οι υπόλοιπες πέντε θέσεις από την άμυνα και μπροστά θα καλύπτονται από τους δύο αμυντικούς χαφ (π.χ. Ενσαλίβα, Καφέ) και τον Μπλάνκο.

Ξαφνικά, δηλαδή, θα βρεθεί η ΑΕΚ με περίσσευμα πέντε καλούς περιφερειακούς επιθετικούς παίκτες. Κι όλα τούτα τη στιγμή που οι αμυντικοί της χαφ είναι ο Καφές, ο Ενσαλίβα, ο Γιαχάγια, ο Μάκος και ο Ρίκκα όποτε επιστρέψει. Μάλλον κάποιο λάθος κάνει ο κόουτς κι ας μην το παραδέχεται. Ή, τέλος πάντων, έκανε λάθος όταν μάζευε ή άφηνε να μαζευτούν όλοι αυτοί. Αν υπήρχε μια μεταγραφική ισορροπία, θα φρόντιζε αντί για τόσους μεσοεπιθετικούς να είχε πάρει έναν σπουδαίο αμυντικό χαφ κι έναν ταχύτατο ακραίο. Τώρα μπορεί να έχει το τεράστιο άλλοθι της διοικητικής προχειρότητας, αλλά έχει κι αυτός τις ευθύνες του.

Και ο Τιμούρ Κετσπάγια δεν θα είναι άμοιρος ευθυνών αν αύριο-μεθαύριο εμφανιστεί στου Ρέντη ως τελευταία μεταγραφή ο Τζιοβάνι ντος Σάντος. Ο νεαρός Μεξικανός είναι «δεύτερος» επιθετικός. Παίζει, δηλαδή, πίσω από τον φουνταριστό. Αυτό γινόταν στην Μπαρτσελόνα, στην Τότεναμ, στην Ιπσουιτς, όσο έπαιζε τέλος πάντων. Τώρα, κατά τη λογική των καθολικών καλόγερων του Μεσαίωνα που βάφτιζαν το κρέας ψάρι, θα μας –και θα του– τον εμφανίσουν ως αριστερό χαφ-εξτρέμ. Δεν είναι και δεν πρόκειται να γίνει. Οπως δεν είναι και δεν πρόκειται να γίνει φουνταριστός. Επειδή όμως θα πρόκειται για μεγάλο όνομα, ο κόουτς θα τον βάζει να παίζει εκεί που μπορεί.

Δηλαδή σε σύστημα 4-4-2, δεύτερος επιθετικός. Με άλλα λόγια, ούτε αριστερός χαφ ούτε σέντερ φορ που υποτίθεται ότι ζητάει ο κόουτς και έχει ανάγκη η ομάδα. Το πρόβλημα προκύπτει από τη μέχρι στιγμής αδυναμία του κόουτς να επιβάλει τις επιλογές του. Λογικό μέχρις ενός σημείου, αφού πρόκειται για προπονητή που κάθεται σε αυτή τη θέση επειδή ο πρόεδρος τον επέβαλε κόντρα στη θέληση της κοινής γνώμης και των όποιων συνεργατών του. Ωστόσο, η επιτυχία της συμμετοχής στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ αφήνει περιθώρια στον Κετσπάγια να γίνει πιο απαιτητικός.

ΥΓ.: Ο Στολτίδης και ο Λαγός έχουν διαφορετικές αφετηρίες, αλλά περίπου ίδια εξέλιξη. Υποτίθεται ότι ξεπέρασαν τους τραυματισμούς τους, αλλά δεν πείθουν τους προπονητές ότι μπορούν να επανέλθουν στην αγωνιστική δραστηριότητα. Μακάρι η κατάληξη να μη μοιάσει με αυτή του Χρήστου Κωστή.