Πουλάμε, γιατί δεν αγοράζει κανείς;

Aυτές οι «δηλώσεις» μου αρέσουν πολύ. Τις διαβάζεις και διασκεδάζεις. Καταλαβαίνεις ότι ζεις στο κέντρο του ποδοσφαιρικού κόσμου. Ο Μαρέσκα δήλωσε ότι ανυπομονεί να μπει στο αεροπλάνο και να προλάβει τη σημερινή προπόνηση του Ολυμπιακού στην Ολλανδία. Ή ο νέος παίκτης του Ολυμπιακού έχει χιούμορ και του αρέσει να πιάνει κορόιδα τους νεαρούς ρεπόρτερ ή οι νεαροί ρεπόρτερ φαντασιώνονται ότι από μικρός ο Μαρέσκα τίποτε άλλο δεν ονειρευόταν παρά να φορέσει την ερυθρόλευκη φανέλα. Από τη Γιουβέντους και τη Σεβίλλη πέρασε απλώς μήπως και τον δουν από τον Ολυμπιακό ώστε να γίνει το όνειρό του πραγματικότητα...

Ας είναι. Τέτοιου είδους δημοσιογραφία ενδημεί στον τόπο μας και βάζει μικρά λιθαράκια στο οικοδόμημα της αναξιοπιστίας του κλάδου.

Τώρα που η μεταγραφική περίοδος πηγαίνει σιγά σιγά προς το τέλος της, καιρός είναι να σκεφτούμε όχι μόνο τι πήραμε, αλλά και τι δώσαμε. Γιατί πήραμε αρκετούς, αλλά δεν δώσαμε σχεδόν τίποτα.

Εκατοντάδες παίκτες έπαιξαν πέρυσι στο ελληνικό πρωτάθλημα. Αρκετοί από αυτούς πήραν συμμετοχές σε ευρωπαϊκές διοργανώσεις με τις ομάδες τους.

Το αποτέλεσμα ήταν να πουληθούν ο Μπελούτσι και ο Ζουέλα. Κάτι παραπάνω που να έγινε με λεφτά και να πήγε καλύτερα από εκεί που ήταν δεν έχει σημειωθεί προς το παρόν. Εκκρεμεί, νομίζω, η πρόταση της Τζένοα προς τον Παναθηναϊκό για τον Τζιόλη, που όμως αρνείται να πάει. Εξακολουθώ να θεωρώ ότι ένας από τους δείκτες ανταγωνιστικότητας του πρωταθλήματός μας είναι το ενδιαφέρον που προκαλούν οι πρωταγωνιστές του στο εξωτερικό. Με τα τωρινά στοιχεία φαίνεται από ελάχιστο έως ανύπαρκτο. Ακόμα χειρότερα γίνονται τα πράγματα μιλώντας για Ελληνες παίκτες. Εδώ οι επαναπατρισμοί έχουν τον πρώτο λόγο και όχι οι εξαγωγές. Σαν να σταμάτησε η παραγωγή σπουδαίων Ελλήνων παικτών, σαν να μην υπάρχει άλλη προωθητική δύναμη από το «θαύμα» του Euro 2004. Φυσικά, δεν έχω την απαίτηση να καταπιαστεί με το θέμα η Σούπερ Λίγκα, ούτε θεωρώ ότι πρόκειται να ανησυχήσει σχετικά η Γενική Γραμματεία Αθλητισμού και ο πολιτικός προϊστάμενός της. Με ενδιαφέρον, όμως, θα παρακολουθούσα μια σχετική ανησυχία από την πλευρά της ΕΠΟ.

Η οικονομική κρίση από μόνη της δεν αρκεί για να δικαιολογήσει την κατάσταση. Οικονομική κρίση υπάρχει κι όταν αγοράζεις. Οι ομάδες μας, άλλες περισσότερο κι άλλες λιγότερο, αγόρασαν. Προτάσεις για να πουλήσουν δεν έχουν. Ακόμα και στις περιπτώσεις που βάζουν τους ποδοσφαιριστές τους στο «πανέρι» (Κλέιτον, Ιβανσιτς, Εντίνιο).

Μιλώντας με όρους αγοράς, το πρωτάθλημά μας δεν πουλάει. Γι' αυτό ας προσευχηθούμε όλοι υπέρ της ΕΡΤ, της NOVA και του ΣΚΑΪ, που πληρώνουν καλά. Οσο για τις εξαγωγές, όπως συμβαίνει γενικότερα με την οικονομία μας, πάμε απ' το κακό στο χειρότερο.