Παραγραφή νοημοσύνης!

Τους παρακολουθείς να αγωνιούν ποιος από τους δύο είναι λιγότερο διεφθαρμένος. Βάζουν τα σκάνδαλά τους δίπλα δίπλα και συναγωνίζονται ποιος είναι χειρότερος από τον άλλον. Ολα μπερδεύονται γλυκά. Η Siemens με το Βατοπέδι, τα C41 με τους κουμπάρους, ο Τσουκάτος με τον Παυλίδη. Εξω και πέρα από τις οθόνες της τηλεόρασης φουντώνουν η ανεργία, η επισφαλής εργασία και ο κοινωνικός αποκλεισμός. Στις οθόνες της τηλεόρασης ο ένας ξεφεύγει στα ποσοστά από τον άλλον, ο άλλος, όμως, εξακολουθεί να θεωρείται «καταλληλότερος» κι ας χάνει από τον «κανέναν»....

Οι δυο τους διαμορφώνουν μια εικονική πραγματικότητα και προσπαθούν να μας την επιβάλουν με το ζόρι. Το μήνυμα εν όψει εκλογών είναι σαφές. «Ή κάποιον από εμάς ή για μπάνιο». Ακόμα και την αποστροφή του κόσμου γι' αυτού του είδους την πολιτική προσπαθούν να την αξιοποιήσουν προς όφελός τους. Ολο τον χρόνο είναι αγκαλιασμένοι με τους διαπλεκόμενους και τώρα εμφανίζονται σαν μωρές παρθένες για να αρπάξουν την ψήφο. Αφού υποβάλλουν τα σέβη τους στους μεγαλοεκδότες, τους μεγαλοκατασκευαστές και τη Λέσχη Μπίλντερμπεργκ, μετά ντύνονται αθώες περιστερές και τρέχουν να υποσχεθούν ότι θα κάνουν όσα δεν έκαναν τριάντα πέντε χρόνια τώρα που κυβερνούν. Μιλούν για την οικονομική κρίση, αλλά αρνούνται να πουν το αυτονόητο. Οτι την κρίση πρέπει να την πληρώσουν αυτοί που τη δημιούργησαν. Τι φταίνε ο άνεργος της Ναυπηγοκατασκευαστικής Ζώνης, ο αγρότης που άφησε απούλητη την παραγωγή του στο χωράφι, o μικρομεσαίος που τον στραγγαλίζει η τράπεζα, ο εργαζόμενος με μερική απασχόληση για 350 ευρώ για την παγκόσμια και εγχώρια κρίση;

Κι όμως, οι κ. Μπαρόζο και Αλμούνια τού ζητούν χωρίς περιστροφές να την πληρώσει. Ο κ. Μπαρόζο είναι στο ίδιο ευρωπαϊκό κόμμα με τον κ. Καραμανλή και ο κ. Αλμούνια στο ίδιο με τον κ. Παπανδρέου. Και οι δύο «αστέρες» της Ευρωπαϊκής Ενωσης προτείνουν νέες μειώσεις μισθών, περικοπές στις δημόσιες δαπάνες, μειώσεις συντάξεων κ.λπ. Να πληρώσουν πάλι, δηλαδή, αυτοί που πληρώνουν τόσα χρόνια. Να πληρώσουν οι πολλοί για να ζήσουν ακόμα καλύτερα οι λίγοι. Αυτοί με τους οποίους σφίγγουν κάθε μέρα τα χέρια οι «μονομάχοι» της εξουσίας. Αυτοί που τα έχουν πάντα καλά με τους οικονομικά ισχυρούς κι από εμάς ζητούν τώρα να ψηφίσουμε τον «λιγότερο κλέφτη», τον «λιγότερο απατεώνα» από τους δύο.

Η Βουλή έκλεισε για να παραγραφούν τα όποια ανομήματά τους και να γλιτώσουν τη φυλακή. Εμφανίζονται τάχα μου εξαγνισμένοι, αλλά τους διαψεύδουν τα γεγονότα.

Δεν πάει πολύς καιρός που η Βάσω Παπανδρέου, στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, δήλωνε ότι δεν μπορεί να είναι στο ίδιο κόμμα με κάποιους που πλούτισαν ξαφνικά όσο το ΠΑΣΟΚ ήταν κυβέρνηση. Πού να βρίσκονται άραγε όλοι αυτοί, αφού κανείς δεν έφυγε;

Στη χώρα αυτήν, εκτός από τους μεγαλοεργολάβους, τους μεγαλοεκδότες, τις αρπαγές του Χρηματιστηρίου, τα golden boys και τους κρατικοδιαίτους βιομήχανους, υπάρχουν οι πολλοί και οι ανάγκες τους. Αυτοί έχουν κάθε λόγο να κλείσουν την τηλεόραση, να ανοίξουν την παλάμη τους και να τη στείλουν με τα πέντε δάκτυλα τεντωμένα σε όλους τους λίγους που τους καταπιέζουν και τους εκμεταλλεύονται. Ούτε για μπάνιο ούτε στην κάλπη των δύο «μονομάχων». Υπάρχουν τρόποι να ανατραπεί το διεφθαρμένο σκήνικο.