Με τέτοιο Γκέκα θα την βρούμε την άκρη...

Υπάρχει ένα αίσθημα πίκρας και απογοήτευσης. Το δημιούργησαν οι δύο ευκαιρίες στις καθυστερήσεις. Επίσης η γενικότερη αίσθηση ότι το Ισραήλ είναι τελικά μια ομάδα του χεριού μας. Όλα αυτά - βεβαίως - μετά το τέλος του παιχνιδιού. Γιατί, πριν από το παιχνίδι, τον τόνο έδιναν οι φιλόδοξες δηλώσεις παικτών, οπαδών και ισραηλινού Τύπου. Ε, λοιπόν αυτό το Ισραήλ μπορούσε να χάσει όπως μπορεί και πρέπει να χάσει την Τετάρτη στο Παγκρήτιο.

Ειδικά αν φτάσει στην Κρήτη χωρίς τον Γιόσι Μπεναγιούν που φάνηκε να τραυματίστηκε σοβαρά. Τότε θα μας μείνει αυτός ο μικρός δαίμονας που λέγεται Σαχάρ. Ο μόνος που απείλησε να ξεχαρβαλώσει την καλά μονταρισμένη άμυνα του Ρεχάγκελ.

Τα τρία σέντερ - μπακ δούλεψαν πάλι πολύ καλά. Από εκεί άρχιζε και σ' αυτά οφειλόταν το ψύχραιμο και χωρίς βιασύνες παιχνίδι της Εθνικής ο Τραϊανός, ο Σωτήρης κι ο Αβραάμ, σταματούσαν τις επιθέσεις των γηπεδούχων έξω από την περιοχή του Χαλκιά. Ταυτόχρονα άλλαζαν την μπάλα κι είχαν συμμετοχή στην προώθηση του παιχνιδιού. Η άμυνα θα "έσπαζε" μόνο με ατομική προσπάθεια όπως και έγινε στη φάση της ισοφάρισης.

Το απλό παιχνίδι του Μπασινά, συναντιόταν με το πληθωρικό παίξιμο του Καραγκούνη. Αν αυτό το τρίο συμπλήρωνε ο Κατσουράνης αντί για τον Τζιόλη που είχε - αναπόφευκτα - κάποιες αμήχανες στιγμές θα είχαμε περισσότερες δουλεμένες φάσεις στην επίθεση. Εκεί ο διψασμένος για μπάλα Γκέκας ήταν ανά πάσα στιγμή έτοιμος να σπάσει το τεχνητό οφσάιντ και να στείλει... αδιάβαστο τον Αουάτ.

Ότι δεν έγινε στο Τελ - Αβίβ μπορεί να γίνει στην Κρήτη. Η Εθνική είχε όλα τα στοιχεία για να μην την τρομοκρατήσουν οι... μετρ του είδους ισραηλινοί. Δεν την τρομοκράτησαν, δεν την γκρέμισαν από την πρώτη θέση. Της έφεραν συγκάτοικους τους Ελβετούς που "καθάρισαν" άνετα τους Μολδαβούς.

Ας είναι. Εκείνο που ενοχλεί είναι η ήττα στο "Καραϊσκάκης". Το καλύτερο γιατρικό για την πληγή αυτή, είναι η νίκη στο Παγκρήτιο. Μπορεί να γίνει πραγματικότητα γιατί η Εθνική ομάδα έχει παίκτες "ψημένους" σε ματς χωρίς αύριο. Γιατί το Ισραήλ διαθέτει μέτρια αμυντική γραμμή και αδυναμίες χτυπητές στο ψηλό παιχνίδι. Εκεί, που θα πάει, ο Χαριστέας θα βρει κάποια στιγμή τη μπάλα όπως πρέπει για να απλοποιήσει τα πράγματα...