Νίκη-«πρόκριση» του Βαλβέρδε!

Ωστε υπάρχει και τέτοιος Ολυμπιακός! Κόντευαν να το ξεχάσουν οι φανατικοί οπαδοί του. Για ένα ολόκληρο ημίχρονο ο επίδοξος πρωταθλητής βολόδερνε στο γήπεδο στατικός και προβλέψιμος, σχεδόν βαρετός και σίγουρα βαριεστημένος. Μερίδα των αναλυτών θα γράφει σήμερα ότι η νίκη οφείλεται στην είσοδο του Οσκαρ και του Νταρμπισάιρ. Εχω άλλη γνώμη.

Οφείλεται στην οπισθοχώρηση του Μπελούτσι. Ο ιδιοφυής Αργεντινός απαλλάχτηκε κάπως από τον στενό κορσέ του Εξουζίδη, βρίσκοντας την ευκαιρία να δράσει. Το πιο σημαντικό, είχε επιλογές να μοιράσει την μπάλα. Είχε, δηλαδή, τουλάχιστον δύο παίκτες μπροστά που περίμεναν τροφοδοσία αντί να παίρνει αυτός ως τελικός αποδέκτης την μπάλα. Θυμίζω ότι πολλές φορές ο Ντιόγο προτιμά να... περιπλανιέται στις γωνίες του γηπέδου, αφήνοντας ορφανή τη θέση του σέντερ φορ. Η φετινή επιθετική στειρότητα του Ολυμπιακού οφείλεται και στο ότι ακόμα και στο γήπεδό του παίζει με έναν (όχι κλασικό) σέντερ φορ.

Ο Ηρακλής είχε την ευκαιρία να πάρει κάτι από αυτό το ματς, αλλά τη σπατάλησε στο α' ημίχρονο. Οταν έχεις μπροστά σου τον Νικοπολίδη φροντίζεις να τον πλασάρεις, διαφορετικά το πιθανότερο είναι να σου κλέψει την μπάλα.

Στα μισά του δεύτερου ημιχρόνου ακούστηκε (για λίγο) ρυθμικά το όνομα του Ερνέστο Βαλβέρδε. Νωρίτερα ο κόουτς είχε αποσύρει τον αρνητικό Λέτο. Ολα έχουν τη σημασία τους. Οι οπαδοί φώναξαν το όνομα για να λάβει το σχετικό μήνυμα ο πρόεδρος εν όψει του ραντεβού. Αυτό δεν σημαίνει ότι απέσυραν την εκτίμηση που έχουν στις ντρίμπλες και τις... ποδιές του Σεμπαστιάν Λέτο.

Κάθε άλλο. Το διπλό σκοράρισμα από Γκονζάλες και Νταρμπισάιρ σημαίνει διαφορετικά πράγματα για τον καθένα. Ο Οσκαρ Γκονζάλες διεκδικεί τη συνέχεια του χρυσοφόρου συμβολαίου του με τον Ολυμπιακό. Για τον Νταρμπισάιρ, ότι θα έχει κάτι προσθέσει στο βιογραφικό του επιστρέφοντας στην Μπλάκμπερν.

Στη Φυλή το άθλημα κακοποιήθηκε μέχρις εκεί που δεν παίρνει. Ειδικά στο δεύτερο ημίχρονο οι λιγοστοί θεατές παρακολούθησαν ένα διαγωνισμό λαθών, στον οποίο δεν υπήρξαν τελικά νικητές και νικημένοι. Ο ΠΑΟ νίκησε δίκαια, ξέμπλεξε από τη συγκατοίκηση με τον ΠΑΟΚ, αλλά έμεινε μπερδεμένος στη διαδικασία των πλέι οφ.

Το «μπέρδεμα» συνιστάται στο εντυπωσιακό σερί νικών της ΑΕΚ, που επιχειρεί να σβήσει το χάντικαπ της διαφοράς του ενός βαθμού στη σχετική διαδικασία. Ο εκνευρισμένος Μπάγεβιτς κατά βάθος γνωρίζει ότι δεν γίνεται τόσο εύκολα η ομάδα του να δημιουργήσει σερί θετικών εμφανίσεων. «Γκάζωσε», όμως, για να μην επαναληφθούν άθλιες εμφανίσεις σαν εκείνη του β' μέρους με τον ΟΦΗ.

Ο ΠΑΟΚ, παρά τις σημαντικές ελλείψεις του, άξιζε τη νίκη στο Αλκαζάρ. Τούτο σημαίνει πως ο Σάντος διαμορφώνει ομάδα με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, ανεξάρτητα από το ποιοι παίζουν και ποιοι όχι κάθε φορά. Δύσκολη δουλειά που σπάνια την αξιολογεί η εξέδρα.

Το γκολ του Ζαπρόπουλου στις καθυστερήσεις έστειλε και τον συμπαθητικό Πανσερραϊκό στη Β' Εθνική. Κρίμα για την ομάδα των Σερρών, που έπαιξε «κανονικό» ποδόσφαιρο, χωρίς οχυρωματικά έργα μπροστά από τον τερματοφύλακα.

Από μυαλό τι γίνεται;

Αν κατοικούσε αυτό το πράγμα στο κεφάλι του, πιθανότατα θα είχε αποφύγει την ξενιτιά στην Ελλάδα. Πολλά καντάρια μπάλα ξέρει ο Μαρκές. Αλλάζει κατεύθυνση πάνω στην κίνηση, έχει κοφτή ντρίμπλα και μεγάλη ποικιλία επινοήσεων στο παιχνίδι του. Δεν έχει κατά νου ότι παίζει μαζί με άλλους δέκα, στραβώνει με το παραμικρό και τα παρατάει εύκολα χωρίς λόγο και αιτία. Πρόσφατα διάβαζα το ενδιαφέρον ρεπορτάζ για το πώς ειδικοί επιστήμονες (παιδοψυχολόγοι κ.ά.) είχαν πέσει πάνω στον Ράιαν Γκιγκς ώστε να διαμορφώσει ολοκληρωμένη προσωπικότητα. Με τον Μαρκές προλαβαίνουν, δεν προλαβαίνουν...

Τι σουτ!

Χωρίς πολλά φτιασίδια, χωρίς φιγούρες κι άλλα περιττά έφερε την μπάλα στο δεξί κι από εκεί στο «παραθυράκι» του Καρατζιοβαλή. Είναι εξαιρετικά αμφίβολο αν ο Αγκάλι μπορεί να τρέξει το «κατοστάρι» κάτω από είκοσι δευτερόλεπτα. Είναι κανονικό «γκαζοζέν», που λέει κι ο Αλέφαντος. Αν ήταν όπως τον παλιό καλό καιρό, θα έβγαζε ακόμα το παντεσπάνι του στην Μπουντεσλίγκα. Ας όψονται οι τραυματισμοί. Με τρία γκολ όλα κι όλα φέτος, δύσκολα ο Πανόπουλος θα τον κρατήσει στα Πηγάδια. Τουλάχιστον θα έχουμε να θυμόμαστε την γκολάρα...