Είχε τύχη, Αντώνη και Ντιόγο

Ερωτημα: υπάρχει –πέραν του Ντουντού– καλύτερο αμυντικό χαφ από τον Καρντόσο και ποσό καλύτερος είναι ο πανάκριβος Τέτεϊ;

H στάμνα επέστρεψε γεμάτη νερό χωρίς να σπάσει. Ο Λαζαρίδης δεν πρόλαβε να κάνει πέναλτι στον Ντιόγο, γιατί ο Βραζιλιάνος τον έβγαλε από τη δύσκολη θέση, αρχίζοντας την πτώση του πριν έρθει σε επαφή με το πόδι του αρχηγού του Αστέρα. Ετσι, σε δύσκολη θέση βρέθηκε ο διαιτητής Παμπορίδης, ο οποίος ήταν αντικειμενικά δύσκολο να ξεχωρίσει πού αρχίζει η βουτιά και πού αρχίζει η ανατροπή.

Οι «ερυθρόλευκοι» πήραν αποτέλεσμα που με βάση την εμφάνισή τους δεν δικαιούνταν. Ο Αστέρας κατά διαστήματα πίεσε τον αντίπαλό του, πήρε τις περισσότερες προσωπικές μονομαχίες στο κέντρο και δικαιούνταν τουλάχιστον τον ένα βαθμό. Η κατάσταση του γηπέδου ήταν τέτοια, που ομάδες με υψηλό δείκτη ποιότητας δεν ευνοούνται. Οι παίκτες του Κωστένογλου πήγαν γρήγορα το παιχνίδι στη δύναμη, ελπίζοντας ότι ο Ολυμπιακός θα πάθει ό,τι συνήθως παθαίνει σε τέτοιες περιπτώσεις. Δηλαδή οι καλοπληρωμένοι του σταρ να κωλώσουν, να μαζέψουν τα πόδια τους και να κοιτάξουν πώς θα αποφύγουν τις κλοτσιές.

Χθες στην Τρίπολη κάτι τέτοιο δεν έγινε. Ο Λέτο πήρε αμπάριζα και πήγαινε κατευθείαν πάνω στους αντίπαλους αμυντικούς, κάνοντάς τους ό,τι ακριβώς έκανε ο Ζαϊρί σε Τοροσίδη και Ντομί διαδοχικά. Ο Γκαλέτι μπορεί να μη φάνηκε ιδιαίτερα επιθετικά, αλλά πάλεψε το ματς και βοήθησε ανασταλτικά. Για τον Ντιόγο δεν χωράει συζήτησή. Αν οι κλοτσιές που μαζεύει ήταν εργόχειρα, θα προίκιζε άνετα τρεις αδερφάδες. Ακόμα και ο μικροκαμωμένος Μπελούτσι το πάλεψε μέχρις εκεί που δεν παίρνει.

Παρ' όλα αυτά, ο Αστέρας εκμεταλλεύτηκε την ανασταλτική μετριότητα των Ντουντού, Πατσατζόγλου, κυριαρχώντας στη μεσαία γραμμή, πυκνώνοντας τις επισκέψεις του στην εστία του Νικοπολίδη. Ετσι λοιπόν τίθεται το ερώτημα: εξαιρουμένου του Ντουντού, υπάρχει καλύτερος αμυντικός χαφ στον Ολυμπιακό από τον Καρντόσο; Και άλλο ερώτημα: πόσο καλύτερος είναι ο «πανάκριβος» Τέτεϊ από τον Αργεντινό αμυντικό χαφ του Αστέρα; Τα ερωτήματα καλούνται να απαντήσουν διαδοχικά ο Ερνέστο Βαλβέρδε και ο Σωκράτης Κόκκαλης.

Λογικά και οι δυο τους θα έχουν αντιληφθεί ότι ο Ολυμπιακός ήταν τυχερός στην Τρίπολη και γι' αυτό έφυγε με τους τρεις βαθμούς. Η αδυναμία να συγκρατήσει την μπάλα και να κάνει παιχνίδι την τελευταία μισή ώρα έβγαζε μάτια. Σ' αυτό συνετέλεσε η άστοχη επιλογή του Βαλβέρδε να βγάλει τον επικίνδυνο Λέτο και, κάνοντας την αλλαγή ρουτίνας, να περάσει στο γήπεδο τον Τζόρτζεβιτς, ο οποίος κινήθηκε σε ρηχά νερά. Προφανώς ο κόουτς θεώρησε ότι έτσι θα έδινε βοήθειες στον Ντομί, που τον έκανε «μια χόρτα» ο Ζαϊρί. Την εμμονή του Βαλβέρδε να κρατάει στο γήπεδο τον Γάλλο λίγο έλειψε να την πληρώσει ακριβά ο Ολυμπιακός. Αλλά είπαμε, η τύχη είναι μεγάλο πράγμα στο ποδόσφαιρο.

Πιθανότατα η νίκη στην Τρίπολη να δώσει πρωτάθλημα στους «ερυθρόλευκους». Ομως, ούτε να κουκουλώσει τις ανασταλτικές αδυναμίες της ομάδας μπορεί, ούτε να της δίνει αυτοπεποίθηση κάθε φορά που φεύγει από τον Πειραιά...

Πώς άλλαξαν έτσι!

Φίδια πρέπει να ζώνουν τον Νίκο Καραγεωργίου. Η εντός έδρας ήττα από τον Πανθρακικό είναι ένα καμπανάκι κινδύνου. Ο,τι με κόπο αποκτήθηκε στην αρχή του πρωταθλήματος μoιάζει τώρα σαν γάλα που χύνεται από την καρδάρα. Πολύ περισσότερο που ήδη άρχισαν οι συνειρμοί. Οι παίκτες του Εργοτέλη αγωνίζονται στο εξής με ένα βάρος που δεν τους αξίζει. Δύο στραβοπατήματα ακόμα και η ψυχολογία και η βαθμολογία μπορούν να γυρίσουν ανάποδα.

Υπόθεση εργασίας

Η υπόθεση εργασίας έχει ως εξής. Παίρνουμε την ομάδα του Ολυμπιακού και της αφαιρούμε τον Ντιόγο. Τι μας μένει; Μία, ας πούμε, καλούτσικη ομάδα, που δεν έχει παίκτη να βρεθεί με την μπάλα μέσα στην αντίπαλη περιοχή. Που δεν μπορεί να ανοίξει διαδρόμους και δυσκολεύεται να παίξει κάθετα στο ένας εναντίον ενός. Σκεφτείτε αυτή την ομάδα με τον Ντιόγο τραυματία, τιμωρημένο ή εκτός φόρμας εξαιτίας της κούρασης...