Αν δεν υπάρχουν λεφτά, ας υπάρξει... ειλικρίνεια

O Ντούσκο δεν έχει στήριγμα για να ακουμπήσει την πλάτη του. Το μόνο που μπορεί να ζητήσει είναι καθαρές εξηγήσεις από την ΠΑΕ.

Η πολυσυζητημένη συνάντηση Κιντή – Μπάγεβιτς – Μανωλά μπορεί να έγινε σε κλίμα κατανόησης, αλλά σίγουρα δεν διαπιστώθηκε σύμπτωση απόψεων. Ο λόγος απλός. Ο κ. Κιντής είναι πρόεδρος ενός διοικητικού συμβουλίου που απαρτίζουν μεγαλομέτοχοι. Επομένως, ό,τι ακούσει θα το μεταφέρει και θα επανέλθει. Μέχρι εκεί φτάνουν οι αρμοδιότητές του. Ο Μπάγεβιτς, που κατά το παρελθόν συνεργάστηκε με προέδρους του στυλ «αποφασίζομεν και διατάσσομεν», οφείλει να το κατανοήσει. Ο Κιντής δεν είναι ούτε Κόκκαλης ούτε Μελισσανίδης. Σε γενικές γραμμές από τη συμπεριφορά του φαίνεται να το έχει αποδεχτεί. Για τον ίδιο αλλά και για πολλούς άλλους υπάρχει ωστόσο κάτι που μοιάζει ακατανόητο: μια περίεργη... κολοκυθιά είχε στηθεί γύρω από τις μεταγραφές της ΑΕΚ. Οι μεν έλεγαν «πείτε μας ποιους παίκτες θέλετε, να σας πούμε το μπάτζετ». Οι δε αντέτειναν «πείτε μας εσείς πόσα χρήματα υπάρχουν διαθέσιμα, να σας πούμε εμείς ποιους παίκτες θέλουμε».

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο έγινε η «συνάντηση των τριών». Χωρίς να έχει απαντηθεί το κλασικό ερώτημα για το αν προηγήθηκε το... αυγό ή η κότα. Στο μεταξύ, ο χρόνος περνούσε και εξακολουθεί να περνά.

Εύκολα διαπιστώνει κανείς ότι η ΑΕΚ είναι πολύ μακριά από τη διεκδίκηση του πρωταθλήματος. Η διαφορά των δώδεκα βαθμών από τον προπορευόμενο Ολυμπιακό με τη λήξη του πρώτου γύρου δεν καλύπτεται υπό κανονικές συνθήκες θερμοκρασίας και πίεσης. Ακόμα, όμως, κι αν ως προς τη μάχη αυτή σηκωθεί λευκή σημαία από τους Θρακομακεδόνες υπάρχουν μάχες που πρέπει να δοθούν και να κερδηθούν. Αυτή η... αποτυχημένη ΑΕΚ είναι κουτσά στραβά τέταρτη στη βαθμολογία. Βρίσκεται έξι βαθμούς πίσω από τον ΠΑΟΚ και πέντε από τον Παναθηναϊκό. Κατά συνέπεια έχει μπροστά της κάμποσες υποχρεώσεις.

• Να εξασφαλίσει τη συμμετοχή της στα πλέι οφ.

• Να αποκτήσει πλεονεκτήματα, κατακτώντας τη δεύτερη θέση στη βαθμολογία.

• Να βγει νικήτρια στη διαδικασία των πλέι οφ ώστε να διεκδικήσει τη συμμετοχή της στο Τσάμπιονς Λιγκ της επόμενης περιόδου.

Οι στόχοι, όπως διαπιστώνετε, καταγράφονται με σειρά ευκολίας. Αφορούν το πρωτάθλημα. Προσθέστε την κατάκτηση του Κυπέλλου ώστε έπειτα από τόσα χρόνια να μπει επιτέλους κάτι στις... αραχνιασμένες προθήκες της ΠΑΕ.

Ολα τούτα είναι πολύ σοβαρά πράγματα από τα οποία δεν παραιτείται ο κόσμος της ομάδας και –λογικά– δεν παραιτείται ούτε η ΠΑΕ. Δεν ξέμεινε –λοιπόν– από στόχους η ΑΕΚ και δεν υπάρχει κανένας λόγος να σηκωθούν ψηλά τα χέρια. Υπάρχουν στόχοι. Κατά συνέπεια πρέπει να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για την ικανοποίησή τους. Κάθε καλόπιστος έχει τη γνώμη πως όσα αναφέρθηκαν νωρίτερα στο κείμενο αποτελούσαν μέρος της συζήτησης, όταν οι κ. Κανελλόπουλος και Κούλης «έψηναν» τον Μπάγεβιτς για τη δεύτερη επιστροφή.

Τώρα που έφτασε η ώρα της κρίσης το βήμα φαίνεται αβέβαιο ενώ έπρεπε να είναι σταθερό. Τώρα μπήκε στη μέση η «κολοκυθιά» και το «πείτε μου να τους το πω και να σας πω μετά». Ο τρόπος που κάθε ΠΑΕ λειτουργεί σεβαστός. Το τι υπάρχει ή δεν υπάρχει στο ταμείο ή προς διάθεση στις τσέπες των μετοχών, επίσης. Ομως ο χρόνος δεν είναι σύμμαχος. Είναι εχθρός. Κάποια πράγματα θα έπρεπε ήδη να είχαν ξεκαθαρίσει, ώστε η ΑΕΚ να ήταν ήδη έτοιμη για την αντεπίθεση. Εδώ ανακύπτουν οι ευθύνες του Μπάγεβιτς που «ψήθηκε» σβέλτα χωρίς να κατοχυρώσει όρους και προϋποθέσεις. Χωρίς να κατανοήσει ότι για τους μετόχους ήταν λύση ανάγκης, όχι η καλύτερη δυνατή επιλογή. Τόσα χρόνια στο κουρμπέτι έπρεπε να γνωρίζει ότι από τη στιγμή που καθόταν στην άκρη του πάγκου τα φώτα της δημοσιότητας θα έφευγαν από το οποίο Δ.Σ. και τον όποιο πρόεδρό του. Πάνω του θα έπεφταν. Γύρω από αυτόν, τις επιλογές και τις δηλώσεις του θα στρεφόταν το ενδιαφέρον. Με άλλα λόγια, η επιλογή π.χ. του Σίμιτς που δεν ενθουσιάζει τους οπαδούς πρώτα θα «χρεωθεί» στον ίδιο και μετά στην οικονομική δυσπραγία. Η στροφή στις «Ελπίδες» θα εκληφθεί ως αδυναμία του κόουτς να επιβάλει τους όρους του και μετά ως αναγκαστική προσαρμογή του στα... γλίσχρα οικονομικά δεδομένα. Ο Μπάγεβιτς βρίσκεται ήδη μεταξύ σφύρας και άκμονος. Κάποτε η δική του παρουσία σκέπαζε τα διοικητικά προβλήματα. Τώρα, στη δεύτερη επιστροφή, ο Ντούσκο έχει χάσει κάθε προωθητική δύναμη. Η εξέδρα απλώς τον ανέχεται και από τις διαβεβαιώσεις των Κούλη και Κανελλόπουλου έχει περάσει πολύς καιρός. Δεν υπάρχει στήριγμα για να ακουμπήσει την πλάτη του. Το μόνο που μπορεί να ζητήσει είναι καθαρές εξηγήσεις από την ΠΑΕ. Αν δεν υπάρχουν λεφτά, τουλάχιστον ας υπάρξει ειλικρίνεια. Λένε ότι τα χρόνια κάνουν τον άνθρωπο σοφότερο. Ο Μπάγεβιτς θα θυμάται ασφαλώς ότι οι σχέσεις του με τον κόσμο του Ολυμπιακού διαταράχτηκαν όταν, ικανοποιώντας την επιθυμία του Κόκκαλη, βγήκε να δηλώσει ότι η ομάδα δεν έχει ανάγκη από μεταγραφές.

Τέτοια λάθη στοιχίζουν. Στο σημείο που βρίσκεται η ΑΕΚ χρειάζεται ειλικρίνεια. Οχι ένα αλεξικέραυνο με τη μορφή του Μπάγεβιτς...