Με τέτοια απόδοση είναι ασυναγώνιστος

Tώρα χρειάζεται να επιστρατευθούν οι υπερθετικοί βαθμοί για να περιγραφεί η εμφάνιση του Ολυμπιακού στο Καυτανζόγλειο.

Με τέτοια απόδοση είναι δύσκολο να τον συναγωνιστεί ομάδα στο ελληνικό πρωτάθλημα. Με άλλα λόγια, είναι δύσκολο ελληνική ομάδα να πιάσει απόδοση σαν τη χθεσινοβραδινή. Ο Βαλβέρδε ξόρκισε το φάντασμα των αναιμικών εμφανίσεων εκτός έδρας. Το πλούσιο ρεπερτόριο της επιθετικής ανάπτυξης των «ερυθρολεύκων» καθήλωσε τους παίκτες του Μπορέλ, που μπήκαν με φιλοδοξίες στο γήπεδο. Από τις πρώτες πάσες φάνηκε καθαρά ότι υπήρχε κυρίαρχος. Το πιστοποιούσαν η επιβλητική παρουσία του Ντουντού, η φρεσκάδα του Μπελούτσι, τα χιλιόμετρα του Πατσατζόγλου, το παραγωγικό παιχνίδι από τον Τζόρτζεβιτς και τον Γκαλέτι. Ο πρωταθλητής τα είχε όλα αυτά και μαζί την εγγύηση κάτω από τα δοκάρια του. Φέτος όλα ξεκινούν από την αξιόπιστη άμυνα. Αυτή κράτησε τον Ολυμπιακό στα δύσκολα, όταν επιθετικά αδυνατούσε να γίνει απειλητικός. Χθες το βράδυ κάθε δεύτερη επίθεση βρισκόταν στα καρέ του Κοβαλέφσκι. Κάθε δεύτερη φάση και ευκαιρία. Το πρώτο γκολ θα μπορούσε να έρθει νωρίτερα. Ηρθε με τη σφραγίδα του «Τζόλε», που αναζητείται τρόπος να παρατείνει την ποδοσφαιρική εφηβεία του...

Τρία γκολ και τα τρία με το αριστερό πόδι. Το τρίτο του Ντουντού θα ταξιδέψει στις τηλεοράσεις όλου του κόσμου. Τα πρώτα δύο αποτελούν επίδειξη ομαδικού πνεύματος. Να το ξαναδιατυπώσω όπως θα το ήθελε ο Διονύσης Ελευθεράτος. Αποτελούν απόδειξη της δουλειάς και των διδαχών του Βαλβέρδε στην προπόνηση. Εναλλαγές της μπάλας ικανές να αποδιοργανώσουν άμυνες πολύ πιο συμπαγείς από του «Γηραιού».

Γράψαμε στην αρχή ότι ο Ηρακλής μπήκε στο ματς με φιλοδοξίες. Αντί να νοιαστεί για την άμυνά του, θέλησε να παίξει στα ίσια τον αντίπαλο. Στο ανελέητο πρέσινγκ που διέταξε –και πάλι– ο Βαλβέρδε δεν είχε λύσεις. Το τίμημα για τις δύο ευκαιρίες που έχασε ήταν να αφήσει τους αμυντικούς του εκτεθειμένους. Οι «ερυθρόλευκοι», από τον Πάντο μέχρι τον Ντιόγο, έπεφταν σαν δαιμονισμένοι πάνω στην μπάλα. Η εικόνα του παιχνιδιού θα έμενε ίδια αν ο Ολυμπιακός είχε στο χορτάρι έντεκα παίκτες. Ωστόσο, η αποβολή –μπορούσε να ήταν απευθείας κόκκινη κάρτα– ανέδειξε την ψυχραιμία και τη σωστή συμπεριφορά του. Εκλεισε τους χώρους, ξεπέρασε ανώδυνα τη φούρια του Ηρακλή για δέκα λεπτά και στη συνέχεια διατήρησε άκοπα τα κεκτημένα. Μέχρι να έρθει η κανονιά του Ντουντού...

Ο Βαλβέρδε, που κοπανιόταν στον πάγκο κάθε φορά που χανόταν μια ευκαιρία, έκανε σωστά τις αλλαγές και βοήθησε την ομάδα.

Ο Ολυμπιακός έφυγε από τη Θεσσαλονίκη εδραιώνοντας την πεποίθηση ανάμεσα σε εχθρούς και φίλους ότι έχει ξεφύγει από τους όποιους αντιπάλους του. Αγωνιστικά, αλλά και γενικότερα...