Ο Γιώργος Δώνης στο τρένο της μεγάλης φυγής!

Aπό πού ν' αρχίσεις και πού να τελειώσεις... Οσοι θέλουν ένα συναρπαστικό, γεμάτο εκπλήξεις και ανατροπές πρωτάθλημα θα πρέπει να χάρηκαν με τα χθεσινά. Καιρό είχαμε να δούμε τους τρεις «μεγάλους» να τρώνε χώμα την ίδια αγωνιστική. Ωστόσο, αυτή που χώθηκε μέχρι τον λαιμό μέσα στη λάσπη είναι η ΑΕΚ. Πότε ξανάγινε «μεγάλη» ομάδα να ρίχνει τρία στο ημίχρονο σε μια «μικρή» και στη συνέχεια να ισοφαρίζεται;

Η ΑΕΚ το κατάφερε κι αυτό. Πριν αρχίσει ο μακρύς κατάλογος με τις πολλές αδυναμίες της «Ενωσης», πρέπει να γίνει λόγος για την ατυχία και την γκαντεμιά της. Μέχρις ενός σημείου, όμως. Οταν στα καλά καθούμενα ο Αλεξόπουλος σπρώχνει τον αντίπαλό του μέσα στην περιοχή, δεν φταίει η ατυχία. Ούτε ο εν πολλαίς αμαρτίες περιπεσών Γιώργος Δώνης φταίει. Ολη την εβδομάδα ο κόουτς την κατανάλωσε για να πείσει τους παίκτες του ότι αξίζουν που βρίσκονται στην ΑΕΚ και ότι μπορούν να φέρουν την ομάδα στην κορυφή.

Αυτό ήταν υποχρεωμένος να κάνει κι αυτό έκανε. Τώρα με τι μούτρα να τους πει τα ίδια; Δεν θα τον πιστεύουν. Το πιο εύκολο για ένα τέτοιο κείμενο είναι να καταλήγει με τη διαπίστωση ότι ο Δώνης φορτώθηκε στις πλάτες βάρος μεγαλύτερο από αυτό που μπορεί να αντέξει. Επομένως... Ομως αυτή η στάνη τέτοιο γάλα μπορεί να βγάλει. Ας λένε ότι θέλουν ο Ντέμης και ο Δώνης. Ο φτωχός και από όλους μας καταδικασμένος Θρασύβουλος πήρε βαθιές ανάσες, βαθμολογικές και αυτοπεποίθησης. Καλό για το πρωτάθλημα, καλό για τους πιονέρους της Φυλής, που είναι ακόμα ζωντανοί.

Ο Παναθηναϊκός αποδείχτηκε ιδανικός αυτόχειρας. Δεκτή κάθε συζήτηση για τις περιπτώσεις πέναλτι που δεν έδωσε ο Κωνσταντινέας. Συζήτηση να γίνει, αλλά μέχρις εκεί. Οι φάσεις (ειδικά οι δύο) είναι δύσκολες διά γυμνού οφθαλμού. Το βίντεο δικαιώνει τον διαιτητή. Ωστόσο, ο διαιτητής σφύριζε με κάθε ευκαιρία και σε τέτοιες περιπτώσεις αυτός που την πληρώνει είναι ο επιτιθέμενος. Εξάλλου, με τις δηλώσεις του ο Τεν Κάτε ξεκαθάρισε τα πράγματα. Ο Παναθηναϊκός εισέπραξε δύο γκολ γιατί οι κεντρικοί αμυντικοί του έκαναν ατομικά λάθη. Οσο και να το πούμε ατυχία, κάποια στιγμή πρέπει να το πούμε και ανικανότητα.

Τον χειμώνα πρέπει να αποκτηθεί σέντερ μπακ τέτοιας ονομαστικής αξίας που να μην τον αμφισβητεί η εξέδρα. Οι «πράσινοι» μπορεί να μην ενθουσίασαν, αλλά πέτυχαν δύο γκολ, έβγαλαν αρκετές φάσεις και η λογική του ματς οδηγούσε στην άνετη επικράτησή τους. Η λογική. Διότι τα λάθη της άμυνας υπερβαίνουν τη λογική. Επειδή, όμως, ο βασικός τους αντίπαλος έχασε στο «Κλεάνθης Βικελίδης», η ζημιά είναι πολύ μικρή. Πού έχασε ο Ολυμπιακός; Εκεί που νίκησε ο Παναθηναϊκός! Ποιος Ολυμπιακός; Αυτός που αγκομαχά να βάλει γκολ εκτός έδρας.

Αυτός που μόλις απομακρύνεται από τον Πειραιά «ξεκουρδίζεται» αγωνιστικά και μοιάζει μικρή ομάδα. Ο καιρός περνάει και ο Βαλβέρδε αδυνατεί να λύσει το πρόβλημα. Οι περισσότεροι το βλέπουν ξεκομμένο από την εικόνα που παρουσιάζει η ομάδα όταν παίζει στο γήπεδό της. Κατά τη γνώμη μου, σχετίζεται απολύτως. Το άθροισμα από όμορφες ατομικές προσπάθειες ορισμένων χαρισματικών παικτών δεν σημαίνει συμπαγή και δουλεμένη ομάδα. Στην επαρχία και στο εξωτερικό, που οι ατομικές ενέργειες λιγοστεύουν, φαίνεται καθαρά πως κάτι λείπει. Και αυτό είναι οι δουλεμένοι αυτοματισμοί και η σχεδιασμένη ανάπτυξη. Επ' αυτού κάποια στιγμή καλό είναι να μας γνωστοποιήσει τη σκέψη του ο σενιόρ Βαλβέρδε...

Να πούμε όμως και του στραβού το δίκιο. Μέχρι να το φάει ο Νικοπολίδης ο Ολυμπιακός κυριαρχεί στο γήπεδο και δημιουργεί ευκαιρίες. Μετά τον πιάνει τρικυμία. Το αποτέλεσμα έχει ως εξής: για πρώτη φορά κάνει το καλό του παιχνίδι στο πρώτο ημίχρονο και το άσχημο στο δεύτερο...

Ο Αρης με το γκολ του Χαβίτο ισορρόπησε το παιχνίδι και έδειξε τα δόντια του στον πρωταθλητή. Τώρα μπορεί να αφήσει πίσω τη χαμηλή πτήση της αρχής και να επανέλθει εκεί που μπορεί βάσει των πολλών καλών παικτών που έχει στο ρόστερ του. Μισή ωρίτσα έπαιξε ο Ρεγκέιρο και έκανε τους αμυντικούς του Ολυμπιακού να κουτουλάνε μεταξύ τους.

Σκοράρει κιόλας!

Πέρυσι τα έβαζε με το σταγονόμετρο. Φέτος έχει ήδη βάλει τέσσερα. Ο Αρης στη σούμα έχει βάλει έξι. Αμα λάχει, τα βάζει και με κεφαλιές. Ο νεαρός Χαβίτο βρέθηκε πέρυσι έξω απ' τα νερά του. Ο Κάλβο τού πήρε τη θέση στην ενδεκάδα. Ισως κι αυτή στις καρδιές των Αρειανών. Φέτος σκοράρει κατά βούληση. Παράλληλα συνεχίζει να ντριμπλάρει...

Τους παρέσυρε

Στη Φυλή το γήπεδο είναι ψηλά στο βουνό. Φυσάει πολύ. Το κοντρόλ γίνεται δύσκολη υπόθεση για τους περισσότερους. Οχι, όμως, για τον Ουέλιγκτον. Ετσι κι αλλιώς, ο Βραζιλιάνος κρατάει πολύ την μπάλα στα πόδια του. Την κολλάει στο αριστερό και την αποχωρίζεται με πόνο.

Αυτός είναι ο λόγος που δεν ξεχώρισε στον Απόλλωνα Καλαμαριάς. Γι' αυτό βρέθηκε στον Θρασύβουλο με ένα συγκριτικά μικρό συμβόλαιο.