H παρουσία του στον ΠΑΟΚ θα αναστατώσει την πόλη

Χρόνια τώρα τον βαραίνει του κόσμου η βοή. Οτι δεν το 'χει η μοίρα του να σηκώνει τρόπαια. Τόσα χρόνια πρωταγωνιστής μέσα στο γήπεδο. Από τα Φιλιατρά στην Παιανία και στους Θρακομακεδόνες, όλοι υποκλίθηκαν στο πλούσιο ταλέντο, την ποδοσφαιρική φινέτσα, την τεχνική του. Παντού πρωταγωνιστής, χωρίς να το επιδιώκει, χωρίς να κάνει προσπάθεια γι' αυτό έξω από τους αγωνιστικούς χώρους. Οι ειδικοί του ποδοσφαίρου να «σπάνε» το κεφάλι τους. Τι είναι άραγε; Φουνταριστός, δεύτερος επιθετικός, μήπως κεντρικός χαφ. Ο Νικόλας είναι όλα αυτά και κάτι παραπάνω. Είναι παικταράς επειδή ξέρει να κάνει όλες τις δουλειές που αντιστοιχούν στις τρεις κατηγορίες. Γιατί ξέρει να εκτελεί με κάθε δυνατό τρόπο, να κάνει τελικές πάσες, να παίζει με πλάτη στην εστία. Αν το ποδόσφαιρο είναι το άθλημα του ενός, τότε πράγματι ο Λυμπερόπουλος δεν ξέρει να παίρνει τίτλους για τον απλό λόγο ότι δεν μπορεί να τους πάρει μόνος του.

Μπορεί κάθε χρόνο να είναι είτε πρώτος είτε ανάμεσα στους πρώτους σκόρερ του πρωταθλήματος. Μπορεί να ξελασπώνει την Εθνική ομάδα. Στα 33 του χρόνια ο Λυμπερόπουλος έχει σοβαρό πλεονέκτημα ότι δεν παρουσιάζει μυϊκά προβλήματα και έχει αποφύγει σοβαρούς τραυματισμούς. Ενας καλός προπονητής μπορεί να τον αξιοποιήσει παίρνοντας από αυτόν δύο ακόμα χρόνια καλής μπάλας. Τέτοιος προπονητής είναι ο Σάντος, τέτοια ομάδα είναι ο ΠΑΟΚ του πρώην συμπαίκτη του Θοδωρή Ζαγοράκη, επειδή στον ΠΑΟΚ ο Νικόλας δεν θα πάει σαν κερασάκι στην τούρτα. Θα είναι η τούρτα. Εγκατεστημένος στην κορυφή της επίθεσης, θα γίνει το σημείο αναφοράς στο παιχνίδι του ΠΑΟΚ, που χρόνια τώρα αγκομαχά να στείλει την μπάλα στα δίχτυα. Σημείο αναφοράς και για την εξέδρα θα γίνει αμέσως ο Νίκος Λυμπερόπουλος. Στα άκρα ο Βιεϊρίνια και ο Κονσεϊσάο θα ξέρουν ότι υπάρχει στην περιοχή ο παίκτης κλάσης για να αξιοποιήσει τις σέντρες τους και να παίζει μαζί τους το «1-2».

Δεν υπάρχει κάτι απ' όλα αυτά που να μην το ξέρει ο Νικόλας. Εκείνο που ίσως χρειαστεί να εκτιμήσει είναι ότι έφτασε το πλήρωμα του χρόνου να παίξει μπάλα για να το ευχαριστηθεί και ο ίδιος. Χωρίς μαχαίρι στον λαιμό, με μόνη αυτονόητη υποχρέωση την έξοδο στην Ευρώπη. Απελευθερωμένος από το άγχος, πιστωμένος με την αγάπη χιλιάδων ΠΑΟΚτσήδων, ίσως μας δείξει περισσότερα πράγματα ο προικισμένος Νικόλας. Τόσα χρόνια του ζητούσαν τίτλους και τον φόρτωναν κατάρες. Πηγαίνοντας στον ΠΑΟΚ, θα αναστατώσει ευχάριστα μία ομάδα που ψάχνει να συνδεθεί με το ένδοξο παρελθόν της. Θα λατρευτεί χωρίς καχυποψίες, θα τραβήξει πάνω του τα φώτα της πόλης και… θα το γράψω: δύο καλές χρονιές και το όνομά του, μαζί με ελάχιστα ακόμα, θα αναφέρεται έπειτα από αυτό του Γιώργου Κούδα.