Η Εθνική πρέπει να ανανεώσει το ενδιαφέρον του κόσμου

H αλήθεια είναι ότι μετά τη μεγάλη επιτυχία του 2004 δεν είχαμε θεαματικές αλλαγές προς το καλύτερο για το ελληνικό ποδόσφαιρο. Συνεχίσαμε τη χαμηλή πτήση, χωρίς να αλλάξει τίποτα σε επίπεδο οργάνωσης και αξιοπιστίας. Απλώς αποκτήσαμε και δεύτερη επίσημη αγαπημένη μετά την πρώτη, που ήταν η Εθνική ομάδα του μπάσκετ. Ενα μικρό κέρδος είναι αυτό.

Στο Σάλτσμπουργκ μπορούσε να βρει εύκολα κανείς ολόκληρες οικογένειες που ήρθαν από την ελληνική περιφέρεια, αλλά κυρίως από το εξωτερικό, για να παρακολουθήσουν την ομάδα. Θα έρχονταν ακόμα περισσότεροι αν το κόστος του «πακέτου» (εισιτήρια γηπέδου, αεροπορικά εισιτήρια, διαμονή) ήταν σε πιο λογικά επίπεδα, έτσι που να μην ξεπερνάει κατά πολύ τον μέσο μισθό ενός εργαζόμενου στην Ελλάδα. Η εξημέρωση των ποδοσφαιρικών ηθών και η συμμετοχή της οικογένειας στην παρακολούθηση ενός ποδοσφαιρικού αγώνα είτε στην εξέδρα είτε στην τηλεόραση ήταν η μόνη κερδοφόρα καταγραφή. Σε αυτή να προσθέσουμε και κάποια καλύτερα συμβόλαια που υπέγραψαν Ελληνες ποδοσφαιριστές με ομάδες του εξωτερικού. Θα είναι, λοιπόν, μεγάλη οπισθοχώρηση αν από τη διαχείριση της αποτυχίας στην Αυστρία τα χάσουμε και αυτά και βυθιστούμε πάλι στον μικρόκοσμό μας. Γιατί, όπως και να το κάνουμε, οι ισοπεδωτικές όσο και γραφικές «κριτικές» τύπου Αλέφαντου, που δυστυχώς βρίσκουν έδαφος σε μια μερίδα του κόσμου, οδηγούν τα πράγματα σε μια τέτοια κατεύθυνση. Ορισμένοι βέβαια θα πρέπει να γίνουν πιο ανθεκτικοί στην κριτική και να θυμούνται ότι τον καιρό των επιτυχιών απολάμβαναν εξαιρετικών προνομίων από αυτούς που τώρα μέμφονται.

Η διαχείριση της αποτυχίας είναι πολύ πιο δύσκολη δουλειά από τη διαχείριση ενός θριάμβου. Η Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία δεν έχει μόνο ή κυρίως να ενδιαφερθεί για την ανανέωση ή τη διατήρηση των συμβολαίων με τους χορηγούς. Πρώτα πρέπει να ενδιαφερθεί για να διατηρηθεί το ενδιαφέρον των φιλάθλων για την Εθνική ομάδα. Πρέπει να ανανεώσει την εικόνα της ομάδας προς την κοινή γνώμη, να ανανεώσει το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης για την Εθνική ομάδα. Οι νέες κάρτες διαρκείας που θα αφορούν τα προκριματικά για το Μουντιάλ είναι το πρώτο κρίσιμο κριτήριο. Αν όλα μείνουν ίδια και απαράλλαχτα, αν οδηγός μας είναι οι δάφνες του 2004, ο κόσμος θα βρει τρόπο να εκφράσει τη δυσφορία του. Απαιτείται μια νέου τύπου οργάνωση, με συλλογική λειτουργία, νέα πρόσωπα, νέες εκπροσωπήσεις. Τα ερωτήματα που τίθενται είναι σαφή: Μπορεί η Ομοσπονδία να τα επεξεργαστεί όλα αυτά; Μπορεί ο Ρεχάγκελ να τα αποδεχτεί; Στα ερωτήματα αυτά οι απαντήσεις δεν μπορούν να περιμένουν. Στο ραντεβού Γκαγκάτση-Ρεχάγκελ θα πληροφορηθούμε αν ελήφθη το μήνυμα που πήραμε στην Αυστρία.