Δεν θα πάρουμε, κύριε Μπουζάκα

Κι εμείς που νομίζαμε ότι συμβαίνει μόνο εδώ. Οτι είναι ελληνική παθογένεια, από την οποία δεν μπορούμε να απαλλαχθούμε τόσα χρόνια. Συμβαίνουν και αλλού, εκεί όπου συνήθως επικρατεί ψυχραιμία και τα νεύρα είναι παγωμένα. Οι σουηδικές εφημερίδες έκαναν, περίπου, πρώτο θέμα τον Ελβετό διαιτητή Μπουζάκα που θα διευθύνει το μεταξύ μας παιχνίδι. Τον θεωρούν φιλέλληνα και εξαντλούν την επιχειρηματολογία τους στο περίφημο 2-2 με τους Νορβηγούς, στο οποίο πρώτοι και καλύτεροι εμείς φωνάζαμε τότε για τη διαιτησία του Ελβετού. Μάλλον υπάρχει και στη Σουηδία έλλειψη του μέτρου.

Ή, για να το γράψω διαφορετικά, υπάρχουν αρκετοί Ελληνες συνάδελφοι που θα μπορούσαν να κάνουν καριέρα στον σουηδικό αθλητικό Τύπο, γράφοντας και μιλώντας αποκλειστικά για τα σφυρίγματα των διαιτητών. Κρίμα που χύνεται δηλητήριο από τους Βορειοευρωπαίους. Εκείνοι ήταν παραδοσιακά ψύχραιμοι. Πώς διάολο έγιναν έτσι; Δύο πράγματα μπορούμε να σκεφτούμε. Το πρώτο, ότι μας αντιμετωπίζουν ως κυρίαρχη δύναμη στο παρασκήνιο του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου και φοβούνται ότι ο Μισέλ Πλατινί έχει παραδοθεί στις βουλές του Βασίλη Γκαγκάτση.
Το δεύτερο, ότι θεωρούν λογικό η καλύτερη και πιο ισχυρή ομάδα να παίρνει 2-3 σφυρίγματα παραπάνω. Αν πιστεύουν το δεύτερο, ας ρίξουν μια ματιά στις αποδόσεις των γραφείων στοιχημάτων. Σχεδόν, χωρίς εξαίρεση, δίνουν φαβορί τη Σουηδία. Αν πιστεύουν το πρώτο, πάει να πει ότι το ελληνικό κατακτά το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο. Τους κάναμε, δηλαδή, να σκέφτονται σαν κι εμάς...

Οπως και να έχει το πράγμα, οι Σουηδοί όχι μόνο δεν μας υποτιμούν, αλλά μας φοβούνται και από πάνω. Κρίμα, σε διαφορετική περίπτωση θα μπορούσαν να τιμωρηθούν για την αφέλειά τους. Το βράδυ της Τρίτης δεν θα χρειαστεί να αποδείξουμε τίποτα σε σχέση με τον διαιτητή. Θα χρειαστεί απλώς να αποδείξουμε ότι είμαστε καλύτεροι ή, έστω, πιο αποτελεσματική ομάδα από τη σουηδική.

Πολύ καλά έκανε ο Αγγελος Μπασινάς που με λιτό τρόπο απέφυγε να σχολιάσει τον διαιτητή του ματς. Αυτά είναι για όσους ψάχνουν γωνία στο δοκάρι. Είναι χρήσιμο για εμάς να εξαντλήσουν την ενέργειά τους ψάχνοντας να βρουν τρόπους ώστε να «προφυλαχθούν» από τον φιλέλληνα Μπουζάκα. Οταν έρθει η ώρα της κρίσης μέσα στο γήπεδο, τότε σταματούν οι υποθέσεις, δεν περνάνε τα άλλοθι και οι δικαιολογίες. Τα παραπάνω όσο ισχύουν για τους Σουηδούς άλλο τόσο ισχύουν για τους διεθνείς μας. Μακάρι να το πιστεύουν οι Σουηδοί ότι ο Μπουζάκα ετοιμάζεται να τους περάσει πριονοκορδέλα. Απ' ό,τι θυμάμαι, και στο ελληνικό πρωτάθλημα όσοι κοιτούν μόνο, ή πιο πολύ απ' όλα, τη διαιτησία στο τέλος της χρονιάς σηκώνουν το κεφάλι και αντικρίζουν κάποιον άλλον από πάνω τους.