Αλήθεια, αυτό το πρωτάθλημα γίνεται στην Ελλάδα;

Oύτε που μπορώ να διαβεβαιώσω ότι υπήρξε διοργάνωση πρωταθλήματος πιο συναρπαστική από αυτή που ζούμε τώρα. Τόσες ανατροπές μαζεμένες, τόσα καρδιοχτύπια και εμφράγματα δεν έχουν ξανασυμβεί. Μακάρι, όταν τα χρόνια περάσουν, να θυμόμαστε το τι έγινε τόσο καλά όσο θα θυμόμαστε και ποιος τελικά πήρε το πρωτάθλημα. Ακόμα κι αν είχαμε προσλάβει κάποιον με εντολή να κάνει τη διοργάνωση συναρπαστική, δεν θα μπορούσε να σκαρώσει τέτοιες ανατροπές, οι οποίες ξεπερνούν τη φαντασία.

Αφήνουμε κατά μέρος Ολυμπιακό και ΑΕΚ. Το μέγα θέμα της αγωνιστικής είναι η κατραπακιά που δέχτηκε ο Παναθηναϊκός. Η ρήση του Οσιμ για την πόρνη μπάλα είναι διαχρονική. Ωστόσο, δεν φτάνει για να εξηγήσει το κάζο. Μετά το γκολ του Ντρούλιτς η ομάδα του Πεσέιρο υποβάλλει την παραίτησή της από το ματς. Μέχρις εκείνη τη στιγμή υπερέχει, «πατάει» τον ΟΦΗ, χάνει ευκαιρίες, έχει δοκάρι. Μετά περιορίζεται σε ρόλο παθητικό, μαζεύει την μπάλα από τα δίχτυα και απλώς έχει την κατοχή. Τι να το κάνεις; Να μην μπαίνουν το καταλαβαίνεις. Να τα τρως σαν στραγάλια, ενώ διαθέτεις την καλύτερη άμυνα, είναι ακατανόητο. Να ξέρεις ότι ο Ολυμπιακός χάνει από τη Λάρισα και να μπαίνεις τόσο νωθρά στο δεύτερο ημίχρονο δεν εξηγείται, σενιόρ Πεσέιρο. Η εφημερίδα αυτή έχει ασκήσει αυστηρή κριτική στον Πορτογάλο κόουτς. Ωστόσο, στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι άδικο να του φορτωθούν όλα τα αμαρτήματα. Διάολε, δεν χρειαζόταν να τους πει κάτι σοφό ο κόουτς για να μπουν και να γυρίσουν το παιχνίδι. Εδώ τίθενται θέματα προσωπικού εγωισμού. Φαίνεται ότι στον Παναθηναϊκό δεν τον διαθέτουν όλοι. Γιατί καλά κάνεις και τα «χώνεις» στον προπονητή επειδή γεμίζει τον τόπο με αμυντικά χαφ και μπλοκάρει την ανάπτυξη. Οταν δεν γίνεται αυτό και σε «χαζεύει» ο αντίπαλος, πρέπει να αναλάβεις και εσύ ως παίκτης την ευθύνη. Για τις ευθύνες της διοίκησης που συνίστανται στις επιλογές της μπορεί και πρέπει να γίνει κριτική. Αρκεί να μην πούμε ότι με τους παίκτες που έχει –όπως τους έχει– ο Παναθηναϊκός είναι φυσικό κι επόμενο να αρπάζει «τεσσάρα» από τον ΟΦΗ.

Ομάδα που στο πιο κρίσιμο παιχνίδι του πρωταθλήματος απέναντι σε ουσιαστικά υποδεέστερο αντίπαλο αντί να πάρει τη νίκη, διασύρεται, δεν δικαιούται να παραπονιέται και να επικαλείται τις «αβάντες» των άλλων. Αντί μιας... επιθετικής επικοινωνιακής πολιτικής που θα πάει να σκεπάσει τα αδικαιολόγητα, προτιμότερη είναι η σιωπή. Οι έτσι κι αλλιώς εξοργισμένοι φίλοι της ομάδας μπορεί να την εκτιμήσουν...

Η παλικαρίσια ΑΕΛ του Γιώργου Δώνη ήρθε στο Καραϊσκάκη για να κάνει στον Ολυμπιακό ό,τι πήγε να κάνει και στον Παναθηναϊκό στη Λεωφόρο. Δεν το πέτυχε (πάλι) επειδή έμεινε (πάλι) νωρίς με δέκα παίκτες και γιατί δεν έμεινε νωρίς με δέκα κι ο αντίπαλός της. Με βάση τον αριθμό των ευκαιριών που δημιούργησε και έχασε η κάθε ομάδα, νικητής πρέπει να αναδειχτεί ο Ολυμπιακός. Εξαιρουμένων δύο-τριών παιχνιδιών, έκανε την καλύτερη εμφάνιση στο «Γ. Καραϊσκάκης». Από την αρχή έδειξε διάθεση να πιέσει τους παίκτες της ΑΕΛ και να βάλει γρήγορα γκολ. Δεν θυμάμαι άλλη φορά τον Ολυμπιακό να κλέβει τόσο συχνά την μπάλα από τους αντιπάλους του. Δείγμα της διάθεσης που είχαν οι «ερυθρόλευκοι» αλλά και της φυσικής κατάστασης που τους επέτρεπε να κάνουν κάτι τέτοιο. Η μία όψη του νομίσματος είναι αυτή. Η άλλη: MVP αναδείχτηκε (πάλι) ο Αντώνης Νικοπολίδης. Επιασε σουτ με το τσουβάλι. Η... αεράμυνα του πρωταθλητή τον ανάγκασε να δείξει ότι όμοιός του δεν υπάρχει στα ελληνικά γήπεδα. Μόνο ο χαρισματικός Μετίν τον έστειλε αδιάβαστο. Μετά την ισοφάριση και την αποβολή του Πάντου το ματς έγινε ρώσικη ρουλέτα. Στρίψιμο της δεκάρας. Νίκησε ο πιο τυχερός. Στο σημείο αυτό πρέπει να πούμε ότι ο Χοσέ Σεγούρα φάνηκε πιο τολμηρός από τον Δώνη. Ο κόουτς της Λάρισας με τις αλλαγές που έκανε πήγε περισσότερο να εξασφαλίσει τον βαθμό. Ο Σεγούρα, πιο τολμηρός και με το πιστόλι στον κρόταφο, επέλεξε τον Μήτρογλου και σώθηκε λίγο πριν από το έμφραγμα.

Για την ΑΕΚ λίγα πράγματα και καλά. Εχει τις περισσότερες νίκες, την καλύτερη επίθεση, την καλύτερη άμυνα και παίζει (τον τελευταίο καιρό) το καλύτερο ποδόσφαιρο. Οποιος έχει μάτια βλέπει...

ΥΓ.: Θέλει περίσκεψη, για να μην πω θράσος, κάθε κουβέντα με υπονοούμενα για τις σχέσεις ΟΦΗ - Παναθηναϊκού. Τα υπονοούμενα δεν προσβάλλουν πλέον τον Παναθηναϊκό. Προσβάλλουν τον ΟΦΗ και τους παίκτες του...