Θέλει θάρρος για να σπάσει το απόστημα

Eκτιμώ αφάνταστα τη συγκρότηση επιτροπών για την εξέταση ενός θέματος. Είναι ο καλύτερος τρόπος για να στείλεις την μπάλα στην εξέδρα. Οι πληροφορίες λένε ότι ο υφυπουργός Αθλητισμού θα συγκροτήσει μια τέτοια προκειμένου να επιληφθεί του θέματος ντόπινγκ στον ελληνικό αθλητισμό. Προσωπικά δεν έχω λόγους να αμφισβητήσω την καλή πρόθεση του κ. Ιωαννίδη. Αν πραγματικά έχει στόχο να ξεκαθαρίσει αυτή την υπόθεση, έχει τον τρόπο να το κάνει. Με τη διαφορά ότι δεν χρειάζεται νέα επιτροπή. Υπήρξε άλλη κατά το πρόσφατο παρελθόν, στην οποία μάλιστα συμμετείχε ο κ. υφυπουργός. Επρόκειτο για διακομματική επιτροπή της Βουλής, που ασχολήθηκε με το θέμα του ντόπινγκ παίρνοντας αφορμή από τη γνωστή υπόθεση Τζέκου-Κεντέρη-Θάνου στους Ολυμπιακούς της Αθήνας. Η επιτροπή, αποτελούμενη από δεκατρείς βουλευτές, μίλησε με πολλούς, έμαθε πολλά και κατέληξε σε πολυσέλιδο πόρισμα.

Η «SportDay» σας ενημέρωσε έγκαιρα για το περιεχόμενο του πορίσματος. Εκεί περιγράφονται αναλυτικά οι τρόποι του ντοπαρίσματος, οι ευθύνες των ομοσπονδιών, οι εκβιασμοί των αθλητών. Ολα περιγράφονται χαρτί και καλαμάρι, με μόνο μειονέκτημα ότι δεν αναφέρονται ονόματα. Μικρό το κακό. Στο κάτω κάτω της γραφής, αυτή τη δουλειά την κάνει ο εισαγγελέας. Αμ δε! Το πόρισμα έμεινε καταχωνιασμένο στα συρτάρια της Βουλής. Για λόγους που δεν εξηγούνται εύκολα οι δεκατρείς βουλευτές που το συνέταξαν το άφησαν στην τύχη του. Δηλαδή, αγνοείται η τύχη του. Κι όμως, στο πόρισμα περιγράφονται τα πάντα. Στην ουσία αποκαλύπτεται ότι η πολιτεία ήξερε και ανεχόταν όσα συνέβαιναν. Και εξακολουθούν να συμβαίνουν. Οι πρωταγωνιστές έμειναν στη θέση τους και συνέχισαν τη δράση τους. Ερχεται τώρα ο κ. Ιωαννίδης και δηλώνει ότι τη χώρα μας δεν την ενδιαφέρουν τα μετάλλια στο Πεκίνο, αλλά μια θετική εμφάνιση. Με το... μπαρδόν, υπουργέ μου, αλλά τι πάει να πει «θετική εμφάνιση»; Τώρα βρισκόμαστε μπροστά στο ενδεχόμενο να τιμωρηθούν οι έντεκα αθλητές και ο Χρήστος Ιακώβου και να κλείσει το θέμα. Ο,τι χειρότερο. Οι αθλητές χαπακώνονταν, δηλαδή, χωρίς κανείς πέραν του προπονητή να ξέρει τι γινόταν. Ποιος, όμως, πλήρωνε για τις πανάκριβες ντόπες; Οι γιατροί της Ομοσπονδίας τι ρόλο έπαιζαν; Αν δεν απαντηθούν τα ερωτήματα, δεν κλείνει μια τέτοια υπόθεση. Πόσο χαριτωμένα πέφτουν όλοι από τα σύννεφα και μιλούν για θλιβερή σελίδα στην ιστορία του ελληνικού αθλητισμού και μιας ομάδας (άρσης βαρών) που μας έκανε υπερήφανους. Τόση υποκρισία σε δυο κουβέντες! Φαίνεται ότι τραβάει ο οργανισμός μας την κοροϊδία.

Είμαστε η χώρα που θεοποιεί τον αθλητή και αγνοεί τον αθλούμενο. Ανάθεμα κι αν υπάρχει κανείς στη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού που ξέρει να ξεχωρίσει τις δύο έννοιες. Και τα κόμματα στο σύνολό τους (σχεδόν) αναφέρονται στα ζητήματα των αθλητών και αγνοούν τις υπαρκτές ανάγκες των αθλουμένων. Αυτοί δεν είναι οργανωμένα σύνολα και ως εκ τούτου δεν μπορούν να πιέσουν, να προβάλουν συγκροτημένα αιτήματα, να διεκδικήσουν. Οι χιλιάδες αθλούμενοι, που τα «σκάνε» χοντρά στα 5Χ5 και στα γυμναστήρια για να χάσουν κάποια κιλά και να το διασκεδάσουν, ξεφεύγουν από τον προβληματισμό του πολιτικού κόσμου. Η πολιτεία γουστάρει μετάλλια και επιτυχίες. Γι' αυτό κάνει υπολοχαγούς τους Ολυμπιονίκες και θεσπίζει πριμ εκατομμυρίων ανάλογα με το χρώμα του μεταλλίου. Γι' αυτό βαφτίζει σε ένα βράδυ Ελληνες αθλητές που καμιά σχέση δεν είχαν με την Ελλάδα.

Ηρθε η ώρα να σπάσει το απόστημα. Εύκολο να το ζητείς, δύσκολο να γίνει. Ενα ολόκληρο σύστημα (του αθλητικού Τύπου συμπεριλαμβανομένου) τρέφεται με τέτοιες επιτυχίες. Ποιος βάζει τώρα τα χέρια του για να βγάλει τα μάτια του;

Εδώ ολόκληρο πόρισμα της Βουλής και ρίχτηκε στο καλάθι των αχρήστων για να μην ειπωθούν τα πράγματα με ονόματα και διευθύνσεις. Αν, λοιπόν, υπάρχει στοιχειώδης ευθιξία, ας ζητήσουν ένας ένας οι δεκατρείς βουλευτές να δοθεί το πόρισμα στη δημοσιότητα και απευθείας στον εισαγγελέα. Δεν θέλει κόπο, θάρρος θέλει...