Γιώργος Χελάκης

Δεν υπάρχουν εδώ πυροτεχνήματα...

SportDay

Υπάρχουν ομάδες-πυροτεχνήματα. Ευνοημένες από τη συγκυρία, εντυπωσιάζουν μια χρονική στιγμή και στη συνέχεια βυθίζονται στην ανυπαρξία. Το 1992 η εθνική ομάδα της Δανίας πήρε το Euro... έτσι, χωρίς πρόγραμμα. Η καταρρέουσα Γιουγκοσλαβία έχασε τη δυνατότητα συμμετοχής, οι Δανοί ποδοσφαιριστές σταμάτησαν τις διακοπές τους, άρχισαν προπονήσεις, μπήκαν στη διοργάνωση και πήραν το τρόπαιο. Στη συνέχεια δεν υπήρξε συνέχεια...

Τα μεγάλα αστέρια τους έκαναν σπουδαίες μεταγραφές, αλλά η εθνική ομάδα έμεινε μακριά από τις επιτυχίες.

Μέχρις εδώ θα μπορούσε να θεωρηθεί ότι κάπως έτσι κινήθηκε η Εθνική ομάδα στα γήπεδα της Πορτογαλίας. Πάνω-κάτω η διαπίστωση ενισχύθηκε από την ηχηρή αποτυχία στα προκριματικά του Μουντιάλ 2006.

Τότε ήταν που οι περισσότεροι πειστήκαμε ότι θα μείνουμε με τις αναμνήσεις της μεγαλύτερης (;) έκπληξης στην ιστορία του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου. Ανάμεσα στους λιγοστούς που δεν διαμόρφωσαν τέτοια πεποίθηση, ο Οτο Ρεχάγκελ.

Αμετακίνητος στις απόψεις του και πάντα εκτός ελληνικού τόπου και χρόνου, αγνόησε τις υποδείξεις του αθλητικού Τύπου, τις σοφές συμβουλές του κάθε Γιακουμάτου κι έμεινε πιστός στην παροιμιώδη ξεροκεφαλιά του. Αντί να κατεδαφίσει το οικοδόμημα, προτίμησε την εσωτερική ανακατασκευή. Απ' έξω παρέμεινε ίδιο κι απαράλλαχτο.

Σφιχτή άμυνα, ακραίοι επιθετικοί που φτάνουν μέχρι το ύψος της περιοχής του Νικοπολίδη για να μαρκάρουν και συνεχές τρέξιμο. Από μέσα σιγά σιγά προχωρούσε η ανακατασκευή. Οι νέοι που αντικαθιστούσαν τους παλιούς έμπαιναν γρήγορα στο κλίμα. Ο Ρεχάγκελ δεν ανακαλύπτει ταλέντα. Αξιοποιεί αυτούς που ξεχωρίζουν. Δεν βιάζει καταστάσεις, εκτός από μία και μόνη φορά. Στο γήπεδο «Τα Κάλι» της Μάλτας άλλαξε τη μισή ομάδα, πήρε αγχωτική νίκη με 1-0 κι άρχισε την αντεπίθεση. Παντού νίκες και θετικά αποτελέσματα. Στον ίδιο δρόμο, με το ίδιο στυλ παιχνιδιού, την ίδια αγωνιστική πειθαρχία. Τέτοια που ο τραυματίας της Κυριακής που δεν παίζει με την ομάδα του στο πρωτάθλημα γίνεται καλά την Τετάρτη και παίζει στο φιλικό της Εθνικής. Παλιά γινόταν το αντίστροφο.

Η Εθνική ομάδα γνώρισε κάμψη για δύο χρόνια (2004-2006). Τώρα βρίσκεται σε πορεία ανάκαμψης, ψυχολογικά τονωμένη και αγωνιστικά αξιόπιστη. Κανένα άλογο δεν σκοτώθηκε πριν γεράσει, κανείς δεν πέρασε την πόρτα του προπονητηρίου στον Αγιο Κοσμά επειδή έκανε δύο-τρεις καλές εμφανίσεις. Η Εθνική ομάδα πάει στα γήπεδα της Αυστρίας και της Ελβετίας με σχέδιο και παίκτες που μπορούν να το υλοποιήσουν. Το σχέδιο είναι υπόθεση ενός. Η υλοποίηση αφορά όλους όσοι θα μπουν στο αεροπλάνο για το Σάλτσμπουργκ.

Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.

close menu
x