Ο Λεβαδειακός έπαιξε ανοικτά, αλλά...

O Λεβαδειακός έχει τη χειρότερη άμυνα του πρωταθλήματος. Προσφέρεται για να ξεθυμαίνουν οι... χαρμανιασμένοι.

Μέχρι τώρα ξέραμε ότι ο Παναθηναϊκός δυσκολεύεται στην έδρα του διότι οι αντίπαλοι κλείνονται στο καβούκι τους. Διότι στήνουν οχυρωματικά έργα μπροστά από τη μεγάλη περιοχή. Χθες το απόγευμα ο Βασίλεφ αφαίρεσε τη δυνατότητα τέτοιων ισχυρισμών. Επαιξε ανοικτά, άφησε χώρους. Το αποτέλεσμα ήταν νίκη με την ψυχή στο στόμα. Νίκη που οφείλεται στην εκτελεστική δεινότητα του πάλαι ποτέ σέντερ φορ Γιάννη Γκούμα.

Ο Παναθηναϊκός νίκησε, πέρασε πάλι μόνος πρώτος στην κορυφή και ο κόσμος στην εξέδρα γιουχάισε. Εχει ένα δίκιο με το μέρος του. Από το 60' και μετά ο Πεσέιρο έβγαζε επιθετικογενείς και έβαζε αμυντικά χαφ για να... κλειδώσει το ασθενικό 1-0. Ο κόσμος ζητούσε επίμονα τον Σωτήρη Νίνη. Ο κόουτς έριχνε στο ματς τον Τζιόλη για να σταματήσει τα... στίφη των επιτιθεμένων του «στρατηγού» Βασίλεφ. Αν το ποδόσφαιρο ήταν μόνο αποτελέσματα, θα μπορούσαμε να τα πληροφορούμαστε μόλις τελείωνε το κάθε ματς. Ευτυχώς είναι κυρίως όσα γίνονται κατά τη διάρκεια των ενενήντα λεπτών του παιχνιδιού. Οταν αυτά είναι τόσο άνοστα, δικαιολογημένα ακούγεται η αγανάκτηση της εξέδρας.

Ο Πεσέιρο οφείλει να εξηγήσει τι συμβαίνει. Δεν μπορεί ο Παναθηναϊκός να «πατήσει» έναν εύκολο αντίπαλο ή ένα τέτοιο ενδεχόμενο ξεφεύγει των ενδιαφερόντων του κόουτς; Στην περίπτωση που συμβαίνει το δεύτερο, δεν μας τα λέει καλά ο Πορτογάλος. Ετσι το έκανε και με τη Ρέιντζερς. Θα μπορούσε να την πατήσει και χθες από τον φιλόδοξο Λεβαδειακό.

Ο,τι και να ακούσουμε σχετικά, σημασία έχει ότι οι οπαδοί του Παναθηναϊκού απαιτούν γκολ και θέαμα. Οσο δεν τα βλέπουν η χαρά είναι μισή, διότι προέρχεται κυρίως από τα χάλια που έχουν οι υπόλοιποι. Νικώντας έστω κι έτσι τον Λεβαδειακό, οι «πράσινοι» οδηγούν την κούρσα και δίνουν ραντεβού με την ΑΕΚ την Κυριακή από καθαρή θέση υπεροχής.

Η πειραματική ΑΕΚ υπό την πνευματική και κάθε άλλου είδους καθοδήγηση του Κωστένογλου πέτυχε τον στόχο της στο Καυταντζόγλειο. Οσοι ζητούσαν καθολική επικράτηση της ΑΕΚ στο γήπεδο μάλλον κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου. Για ένα ημίχρονο ο Ηρακλής της συμπεριφέρθηκε όπως η γάτα στο ποντίκι. Με τη διαφορά ότι το τυρί φαγώθηκε από τη φάκα χωρίς να πιαστεί σ' αυτήν ο ποντικός. Με Πλιάτσικα και Μπούρμπο στην άμυνα ο Κωστένογλου ρίσκαρε μέχρι εκεί που δεν παίρνει. Για ένα ημίχρονο, όσο βοηθούσε ο Ριβάλντο με τις κάθετες πάσες, η ΑΕΚ ήταν σαφώς ανώτερη του «Γηραιού» και έδινε την εντύπωση ότι συνέρχεται αγωνιστικά. Μόλις ο Λυμπερόπουλος έβαλε την γκολάρα η ΑΕΚ βάλθηκε να μας πείσει ότι αργεί ο καιρός που θα θεραπεύσει τα αγωνιστικά τραύματα. Η τύχη συμμάχησε με την ομάδα και τον κόουτς, που ατύχησε στην επιλογή να βάλει τον Εντίνιο δεξί χαφ-εξτρέμ. Οι νεαροί παίκτες του Πεντράθα στρίμωξαν την «Ενωση» και απείλησαν πολλές φορές να τη ρίξουν στο καναβάτσο.

Απειρία και ατυχία –για να γράψουμε κάτι συνηθισμένο– στέρησαν από τον Ηρακλή τουλάχιστον το γκολ της ισοφάρισης.

Η νίκη της ΑΕΚ την επαναφέρει σε τροχιά τίτλου, με την απαραίτητη προϋπόθεση ότι θα νικήσει τον ΠΑΟ στην έδρα της. Ετσι όπως είναι αυτόν τον καιρό η «Ενωση», δύσκολα βάζει κάποιος λεφτά υπέρ της. Ο μόνος λόγος για να τα βάλει είναι ότι κάπως έτσι εμφανίζεται και ο Παναθηναϊκός.