Επιλογή σύνεσης να μείνει στον πάγκο

Χωράνε πολλές εξηγήσεις για τις μέχρι τώρα εξαιρετικές εμφανίσεις του Ολυμπιακού στο Τσάμπιονς Λιγκ. Μία από αυτές -όχι αναγκαστικά η σπουδαιότερη- αφορά τη σύνεση και την προσαρμοστικότητα του Λεμονή. Την επιμονή του να χρησιμοποιεί τρία αμυντικά χαφ στον άξονα του γηπέδου.

Μέχρι χθες το απόγευμα επικρατούσε η αντίληψη ότι η παρουσία του Μπελούτσι θα «έβγαζε» τον Λεμονή έξω από τις... παραδοσιακές αντιλήψεις του. Αφήνουμε κατά μέρος τις εκτιμήσεις για το κατά πόσο ο Μπελούτσι είναι ήδη σε θέση να καθοδηγήσει επιθετικά το παιχνίδι του Ολυμπιακού. Η εκτίμηση ότι ο Μπελούτσι είναι -στον παρόντα χρόνο- ανίκανος να προσφέρει στην αμυντική λειτουργία δεν μπορεί να αμφισβητηθεί. Ο μικρόσωμος Αργεντινός μπορεί να τρέχει αρκετά, να φαίνεται πως παρενοχλεί τον αντίπαλο. Αδυνατεί να κλέψει την μπάλα, να κερδίσει την προσωπική μονομαχία. Περιορίζεται σε αχρείαστα φάουλ, τα οποία συνήθως κάνει στον αντίπαλο που του αποσπά την μπάλα. Η πιθανότητα να «χαθεί» στο τρίγωνο που σχηματίζουν οι Εσιέν, Λαμπάρντ και Μπάλακ είναι ισχυρή. Οπως και να αποτελέσει ο ίδιος την αδύναμη πλευρά του τριγώνου που θα σχηματίσουν οι Λεντέσμα, Στολτίδης μαζί του. Ειδικά στο πρώτο χρονικό διάστημα του παιχνιδιού ο Λεμονής θα φροντίσει να αποφύγει τον αιφνιδιασμό και να περιορίσει την κυκλοφορία της μπάλας κοντά στην περιοχή του Νικοπολίδη. Στόχος που επιτυγχάνεται καλύτερα με τη συμμετοχή τριών αμυντικών χαφ στον άξονα της μεσαίας γραμμής. Το υπερβολικό μέχρι και ανόητο «κράξιμο» της εξέδρας στον Χρήστο Πατσατζόγλου δένει τα χέρια του κόουτς. Από την άλλη έχει να σκεφτεί ότι η Τσέλσι διαθέτει, ίσως, την καλύτερη «αεροπορία» των αγγλικών γηπέδων με τα υπερηχητικά Λαμπάρντ, Μπάλακ, Τέρι, Ντρογκμπά. Επομένως, δημιουργείται η ανάγκη να «ψηλώσει» η ομάδα για να αντιμετωπιστούν οι κίνδυνοι από αέρος. Ετσι εξηγείται η επιλογή να μείνει στον πάγκο ο Μπελούτσι, να περάσει δεξί μπακ ο Ζεβλάκοφ, ο Σέζαρ δίπλα στον Αντζα και ο Τοροσίδης στη μεσαία γραμμή. Κινήσεις λογικής από τον Λεμονή που ξεπερνούν κατά πολύ τα ακατέργαστα συναισθήματα της εξέδρας, η οποία διακατέχεται από άγνοια κινδύνου. Τέτοια άγνοια την έχει πληρώσει ακριβά ο Ολυμπιακός τα δέκα τελευταία χρόνια στην Ευρώπη. Οταν νόμιζε ότι οι φημισμένοι αστέρες του, χωρίς να τρέχουν και να μαρκάρουν, θα κάνουν στα ευρωπαϊκά παιχνίδια ό,τι κάνουν στα ματς του ελληνικού πρωταθλήματος.

Στη φάση της ποδοσφαιρικής ενηλικίωσής του πια ο Ολυμπιακός μπορεί τουλάχιστον να αποφεύγει τις επιπολαιότητες. Να κάτι που αξίζει να αναγνωριστεί στον Λεμονή.

Θα δεχτούμε «σκέπαστρο» στη νοημοσύνη μας;

Mε χιόνι και παγωνιά, ο κόσμος αποφεύγει να πάει στο γήπεδο. Προτιμά τη θαλπωρή του σπιτιού, την τηλεόραση. Από τη σκοπιά αυτή ίσως έχει περιορισμένο νόημα η διεξαγωγή αγώνων πρωταθλήματος σε παγωμένα γήπεδα και άδειες κερκίδες. Ωστόσο όταν οι μισοί αγώνες γίνονται και οι άλλοι μισοί αναβάλλονται, δημιουργούνται ανισορροπίες και ανατρέπεται η αρχή της ίδιας αφετηρίας για όλους. Ακόμα και γι' αυτούς που παίζουν μεταξύ τους και το ματς αναβάλλεται. Το παράδειγμα στο Περιστέρι είναι διδακτικό. Στον Ατρόμητο επιστράτευσαν ακόμα και το ιδιωτικό αυτοκίνητο του γεωπόνου για να καθαρίσουν το γήπεδο. Στον Παναθηναϊκό ευθύς εξαρχής επισήμαναν στον διαιτητή Κουκουλάκη ότι με τέτοιες συνθήκες δεν μπορεί να παιχτεί μπάλα.

Κατά συνέπεια αποτελεί στοιχειώδες καθήκον της διοργανώτριας αρχής να εξασφαλίσει για όλες τις ομάδες ίδιες συνθήκες. Αυτή η θεμελιώδης αρχή καταπατήθηκε βάναυσα προχτές το βράδυ. Στο ΟΑΚΑ δεν έγινε καμιά προσπάθεια να καθαριστεί το γήπεδο. Στο Περιστέρι προσπάθησε να το πετύχει ο γηπεδούχος Ατρόμητος. Θυμάται κανείς στα προηγμένα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα να αναβάλλονται τόσο εύκολα οι αγώνες λόγω χιονόπτωσης; Το φαινόμενο είναι υπαρκτό, αλλά σπάνιο. Τα γήπεδα έχουν θερμαινόμενο χλοοτάπητα που λιώνει το χιόνι και ειδικό μουσαμά (σκέπαστρο) σε περίπτωση σφοδρής χιονόπτωσης. Στην Ελλάδα έχουμε τα σκέπαστρα τα οποία είχε παραγγείλει η ΕΠΑΕ την εποχή του Βίκτωρα Μητρόπουλου. Η τύχη των σκεπάστρων αγνοείται. Ουδείς θυμάται να χρησιμοποιήθηκαν. Πιθανότατα λίγοι θυμούνται ότι τα σκέπαστρα έφτασαν στα γήπεδα για τα οποία προορίζονταν. Η Σούπερ Λίγκα, φυσικός διάδοχος της ΕΠΑΕ, οφείλει για το θέμα μία ξεκάθαρη απάντηση. Πού είναι τα σκέπαστρα και γιατί δεν χρησιμοποιήθηκαν; Να απαντήσει ως Σούπερ Λίγκα. Γιατί τα μέλη της όπως φάνηκε καθαρά προχθές αντιμετώπισαν το χιόνι ανάλογα με τα αγωνιστικά συμφέροντά τους. Αυτά τα... ρημάδια συμφέροντα που συγκλίνουν όταν πρόκειται να αποκλεισθούν από την οικονομική πίτα οι μικρότερες επαγγελματικές κατηγορίες και αποκλίνουν στο πρώτο σφύριγμα του διαιτητή ακόμα και στο πρώτο χιόνι. Και καθόμαστε ορισμένοι εξ ημών να μετράμε από την κλεμμένη πίτα ποιος «τρώει» το μεγαλύτερο κομμάτι...

Στην υγειά των Κορόιδων

Σχεδόν πανηγυρίζει με ανακοίνωσή του ο Δήμος Αθηναίων. Ο δήμαρχος κ. Κακλαμάνης μας ενημερώνει ότι ο Παναθηναϊκός αναλαμβάνει να καλύψει το κόστος κατασκευής του γηπέδου στον Ελαιώνα και ως εκ τούτου ο δήμος δεν αναλαμβάνει καμία δανεική υποχρέωση.

Θα προτείναμε στον κ. δήμαρχο και τους συντάκτες της σχετικής ανακοίνωσης να είναι προσεκτικότεροι. Στην ανακοίνωση αναφέρεται ρητά πως έγινε τροποποίηση της προηγούμενης σύμβασης ανάμεσα στον δήμο και τον Παναθηναϊκό. Δηλαδή στην προηγούμενη σύμβαση ο δήμος θα έπαιρνε το δάνειο για να φτιαχτεί το γήπεδο. Γνωστά όλα αυτά. Γιατί πανηγυρίζει τώρα ο κ. Κακλαμάνης; Με την ίδια λογική θα έπρεπε να ζητάει συγγνώμη από τους δημότες της πόλης του επειδή θα τους επιβάρυνε με δεκάδες εκατομμύρια ευρώ. Πέρα από αυτό, ο δήμος παραχωρεί δημόσια περιουσία (οικόπεδο) για να κάνει εγκαταστάσεις μια Ανώνυμη Ποδοσφαιρική Εταιρεία. Κάθε ομοιότητα με την παραχώρηση του γηπέδου «Γ. Καραϊσκάκης» μάλλον δεν είναι συμπτωματική...