Το 0-4 λέει τη μισή αλήθεια

Mόνο όποιος πληροφορήθηκε το σκορ χωρίς να μάθει κάτι άλλο για το παιχνίδι μπορεί να νομίζει ότι ο Ολυμπιακός σκόρπισε τον αντίπαλό του. Κάθε άλλο. Παίζοντας με δέκα παίκτες σχεδόν επί εβδομήντα λεπτά, ο Πανιώνιος είχε την υπεροχή και δημιούργησε ευκαιρίες.

Η στατιστική λέει ότι οι «ερυθρόλευκοι» έκαναν τριπλάσια φάουλ από τους αντιπάλους τους. Σημαίνει κάτι αυτό. Οτι ο Πανιώνιος είχε κυκλοφορία της μπάλας και ήταν απειλητικός απέναντι στον Νικοπολίδη. Σημαίνει ακόμα ότι η μεσαία γραμμή των πρωταθλητών αδυνατεί να «βγάλει» σωστές άμυνες ώστε να κλέψει την μπάλα και να πάρει την πρωτοβουλία των κινήσεων. Ο Μπελούτσι είναι φαντεζί παίκτης. Ο συμπατριώτης του, Φερνάντες, όχι και τόσο. Ομως ο Φερνάντες κυριάρχησε στο γήπεδο, αναγκάζοντας τους «ερυθρόλευκους» να τον ξαπλώνουν στο χορτάρι. Ο Τζεμπούρ ήθελε δύο και τρεις για να τον κόψουν. Παρ' όλα αυτά ο Πανιώνιος βρέθηκε στο καναβάτσο. Χτυπημένος από την αρρώστια που αποδεικνύεται ανίατη στη Νέα Σμύρνη: τα τραγικά λάθη της άμυνας. Μπερτέ και Ντιαβαρά συνδυάστηκαν άψογα και κατάφεραν να βγάλουν μόνο του τον Κοβάσεβιτς. Τέτοια ιδανική συνεργασία μια φορά την... κατάφεραν μόνοι τους οι Ολυμπιακοί. Στη φάση του τρίτου γκολ. Η «κυανέρυθρη» άμυνα έκανε δώρα. Κοβάσεβιτς και Τζόρτζεβιτς τα αξιοποίησαν. Εκεί κρίθηκε το παιχνίδι και όχι στη μεροληψία του Παμπορίδη, που έπρεπε να στείλει στα αποδυτήρια τον Λεντέσμα με δύο κίτρινες κάρτες. Η φάση του πέναλτι, αν και εξαιρετικά δυσδιάκριτη, δεν εκθέτει τον Παμπορίδη. Τουναντίον, η κλοτσιά του Τζεμπούρ στον Νούνιες είναι φανερή και έρχεται σε συνέχεια άλλων απαράδεκτων ενεργειών του Γαλλοαλγερινού. Ο Πανιώνιος πληρώθηκε από τον Λεμονή με τον ίδιο τρόπο που πλήρωσε την ΑΕΚ μία εβδομάδα πριν. Ετσι είναι το ποδόσφαιρο, όπως θα έλεγαν εννιά στους δέκα προπονητές σε ανάλογες περιπτώσεις. Αν ο Λεμονής είχε σχέδιο και κράτησε πίσω τους παίκτες του, πάει καλά. Αν έμειναν πίσω από αδυναμία, κάτι δεν πάει καλά. Οπως και να 'χει, ο Γκαλέτι μένει μεγάλα διαστήματα έξω από το παιχνίδι, ο Στολτίδης είναι εκτός φόρμας και ο Λεντέσμα εκτός ρυθμού. Με τέτοιο κέντρο, ο Ολυμπιακός θα έχει μεγάλα προβλήματα στη συνέχεια του πρωταθλήματος και στο Τσάμπιονς Λιγκ. Ο Φερνάντο Μπελούτσι θα βρίσκει πάντα τρόπους (με το ταλέντο του) να ενθουσιάζει την εξέδρα. Για το πώς και αν ενθουσιάζει τους προπονητές, σηκώνει συζήτηση. Θέλει χρόνο ακόμα. Οπως και για τον Βραζιλιάνο Λεονάρντο, που τουλάχιστον αμυντικά δεν φάνηκε να υστερεί. Με μια άλλη άμυνα, ο Πανιώνιος θα χτυπούσε πρωτάθλημα. Με μια προϋπόθεση ακόμα: να παρουσιάζουν την ίδια εικόνα οι τρεις μεγάλοι. Και οι τρεις τους έχουν μεγάλα κενά, σοβαρές αδυναμίες. Τέτοιες που να οδηγούν στο συμπέρασμα ότι θα πάρει το πρωτάθλημα όποιος παρουσιάσει τις λιγότερες. Παρά τα αγκομαχητά τους, θα λύσουν τις διαφορές χωρίς να τους παρενοχλήσει κανείς.

Στην Τούμπα ο ψυχωμένος ΠΑΟΚ και ο κακός Χαλκιάς «έφτιαξαν» το 3-0. Ο Σάντος στα πρόσωπα των Γκάβραντσιτς και Βερόν βρήκε στόπερ και αμυντικό χαφ της προκοπής. Η λειτουργία της ομάδας βελτιώθηκε αμέσως και τη νύφη την πλήρωσε ο αναιμικός Αρης. Η νίκη ωφέλησε πολύ τον ΠΑΟΚ. Περισσότερο από όσο η ήττα έβλαψε τον Αρη. Η γεμάτη εξέδρα τονώθηκε ψυχολογικά ώστε να... ξαναγεμίσει. Ο Σάντος βρήκε δύο αξιόπιστα εργαλεία για να δουλέψει και περιμένει μήπως του προσφέρει κάτι παραπάνω ο πολύς Σέρτζιο Κονσεϊσάο. Ο Αρης περίμενε κάτι από τον Αμορόζο, αλλά έμεινε στην... αναμονή. Γενικά έτσι γίνεται με τους τριαντατεσσάρηδες. Αλλοι βγαίνουν από την πρώτη μέρα (Ρατζίνσκι, Κοβάσεβιτς) κι άλλοι σε αφήνουν να περιμένεις...