Οι... εθνικές επιλογές που τα «έκαναν μούσκεμα» (SportDay / Γιώργος Χελάκης)

Ο Κυριάκος Γιαννόπουλος είναι άνθρωπος που διατηρεί την αξιοπιστία του. Ακόμα κι όταν έχει να χειριστεί δύσκολα θέματα. Τέτοιο ήταν η πλημμύρα σε αίθουσες του Ολυμπιακού Σταδίου το βράδυ του Σαββάτου με τη νεροποντή. Το θέαμα ιλαρό. Τρεις καθαρίστριες με προτεταμένες τις σκούπες πάσχιζαν να διώξουν τα νερά. Ο διαιτητής Κασναφέρης στη σέντρα της... πισίνας επιχειρούσε να δει αν αναπηδά η μπάλα τη στιγμή που απλώς επέπλεε. Λίγα χρόνια πριν, στο πλαίσιο της λαμπερής διοργάνωσης των Ολυμπιακών Αγώνων, ο αρχιτέκτονας Καλατράβα είχε γονατίσει τον κρατικό προϋπολογισμό προκειμένου να κατασκευάσει το μεγαλοπρεπές στέγαστρο του Σταδίου, που από τότε φέρει το όνομά του. Φταίνε οι μοκέτες που είχαν τοποθετηθεί περιμετρικά του αγωνιστικού χώρου και δεν επέτρεψαν στο νερό να οδηγηθεί εκεί που έπρεπε, είπε ο διευθυντής του Ολυμπιακού Σταδίου Κυριάκος Γιαννόπουλος.

Γενικά, το έχουν οι διεθνείς πολίστες του παρελθόντος. Τα ίδια και χειρότερα έχει τραβήξει ο Τάσος Παπαναστασίου, διευθυντής των αθλητικών εγκαταστάσεων του Αγίου Κοσμά, που αναβαθμίστηκαν κι αυτές εν όψει των Ολυμπιακών Αγώνων.

Ο συμπαθής «πιλότος» αναγκάστηκε να βγει στα κανάλια και να τα «βάλει» με τα τηλεοπτικά πλάνα που έδειχναν εικόνες φθοράς και εγκατάλειψης. Ο καθένας μπορεί να καταλάβει τι θα συμβεί στο ΟΑΚΑ μόλις η ΑΕΚ φτιάξει (της φτιάξουν) γήπεδο και εγκαταλείψει την Καλογρέζα. Θα γελάσει ο κάθε πικραμένος. Το ΟΑΚΑ δεν θα έχει τους στοιχειώδεις οικονομικούς πόρους για να συντηρηθεί.

Οπως δεν τους έχουν πλείστες όσες αθλητικές εγκαταστάσεις που κατασκευάστηκαν για τους Ολυμπιακούς Αγώνες και τώρα μαραζώνουν περιμένοντας πότε η περιβόητη Εταιρεία Ολυμπιακών Ακινήτων θα τους νοικιάσει σε ιδιώτες για να γίνουν χώροι συναυλιών, αχανή μπαρ, εστιατόρια ή λούνα παρκ. Φυλλομετρώντας κάθε μέρα δεκάδες τίτλους εφημερίδων και περιοδικών ουδέποτε διαπίστωσα ότι μας λείπουν μπαράκια, εστιατόρια και νυχτερινά μαγαζιά. Και πριν και μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες εκείνο που όλοι φωνάζουν ότι λείπει είναι οι αθλητικοί χώροι. Με μια διαφορά. Χώροι για να αθλούμαστε, όχι για να παρακολουθούμε άλλους να αθλούνται.

Το μέγα έγκλημα με τους Ολυμπιακούς Αγώνες -πέρα από την ίδια την ανάληψη της διοργάνωσής τους- είναι ότι σπαταλήθηκαν δισεκατομμύρια ευρώ για αθλητικές εγκαταστάσεις με υπέρογκο κόστος κατασκευής και συντήρησης. Γνωστό ήταν από την αρχή πως η απόσβεση και η συντήρησή τους δεν θα μπορούσαν να προέλθουν από τους αθλητές και τις αθλήτριες που θα έμπαιναν μέσα για να προπονηθούν και να αγωνιστούν. Ομως μπροστά στο εθνικό θέμα, που ήταν η πετυχημένη διεξαγωγή, κανείς δεν σκέφθηκε τον αθλητισμό. Αυτός ήταν και παραμένει ένα επιμέρους παράγωγο των πολιτικών επιλογών. Την ώρα που τρεις σκούπες και τρεις καθαρίστριες πάσχιζαν να σώσουν τη βρεγμένη υπόληψη του ΟΑΚΑ, φαινόταν καθαρά πόσο μούσκεμα είχαν γίνει οι πολιτικές επιλογές που γυαλίζουν στο μάτι και τσακίζουν στην τσέπη.

Οπως συνήθως γίνεται με ό,τι η εξουσία βαφτίζει εθνική επιλογή.