Υπάρχει σχέδιο και φαίνεται (SportDay / Γιώργος Χελάκης)

Ο Μάκης Κατσαβάκης δίνει την εντύπωση πως «φτιάχτηκε» προπονητικά για να κοουτσάρει ομάδες που βρίσκονται μόνιμα μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας. Μέγας μάστορας στο αμυντικό στήσιμο και στην κλοπή αποτελεσμάτων. Κάθε χρόνο του αφαιρούν έναν-δύο παίκτες-κλειδιά κι εκείνος σκαρφίζεται διάφορα για να σώζει την παρτίδα. Πιθανότατα βλέπει άλλους προπονητές με πολλούς καλούς παίκτες να κάνουν τη δουλειά τους και τον πιάνει το παράπονο. Ο ίδιος δουλεύει με ό,τι περισσεύει.

Η έκφραση δεν τιμά τους μαχητές-παίκτες της Καλαμαριάς. Η αλήθεια είναι, όμως, ότι ο Δαμήλος δεν χτυπάει στα ίσα, παίρνοντας παίκτες που διεκδικούν και οι άλλοι. Τα φτωχικά οικονομικά του Απόλλωνα δεν το επιτρέπουν. Η ομάδα στέκεται χάρη στις ευρεσιτεχνίες του Κατσαβάκη και σε κάποιες επιτυχημένες μεταγραφές. Για παράδειγμα, του Κόβατς και του Μπούσι. Ηρθαν σχεδόν από τα αζήτητα. Κρατούν όρθια την Καλαμαριά, ο ένας με σωτήριες επεμβάσεις και ο άλλος με γκολ που δίνουν βαθμούς. Απέναντι στον Ολυμπιακό η Καλαμαριά έπαιξε με μείον δύο σέντερ μπακ. Τον Αμπονσά και τον Σίκοφ. Παρ' όλα αυτά, ο Κατσαβάκης με διπλή ζώνη άμυνας έφυγε αξιοπρεπώς από το Καραϊσκάκη. Το πέτυχε χωρίς σκόπιμες καθυστερήσεις και ποδόσφαιρο πανικού. Χωρίς να στέλνει την μπάλα στα πουλιά, χωρίς να σημαδεύει τα πόδια των αντιπάλων. Με σύμμαχο την τύχη. Πολλές φορές οι παίκτες του πρωταθλητή βρέθηκαν σε θέση βολής. Ολες από οργανωμένες επιθέσεις, προϊόντα συνεχούς κίνησης, καλής κυκλοφορίας και παιχνιδιού από τα άκρα.

Εκτός από τον Κατσαβάκη, είχε κι ο Λεμονής σχέδιο στο παιχνίδι του. Το καθοδηγούσε ο Αργεντινός Λεντέσμα, που έδινε τη σίγουρη πρώτη πάσα. Το ομόρφαιναν οι επινοήσεις του Γκαλέτι. Του έδινε επιθετική αξιοπιστία η απλότητα των κινήσεων του Ντάρκο Κοβάσεβιτς. Το έδενε κόμπο το «ζόρι» που τράβαγε ο Λούα Λούα να βάλει γκολ. Δεν το «φόρτωνε» με περισσότερες επιθετικές επιλογές η αδυναμία (πλην της φάσης του γκολ) των ακραίων μπακ να βγουν μπροστά. Ο Ολυμπιακός δημιούργησε φάσεις, απείλησε και από το... γρασίδι και από τον αέρα. Δεν ευτύχησε στην τελική προσπάθεια. Το σκορ τον αδικεί, παρά το οργανωμένο αμυντικό παιχνίδι των Απολλωνιστών. Το διάστημα από το 55' έως το 80' οι «ερυθρόλευκες» αρετές εξαφανίστηκαν από το γήπεδο. Η κούραση έγινε πρωταγωνίστρια και προκάλεσε μεγάες αρρυθμίες στην «ερυθρόλευκη» μηχανή. Εκεί ήταν που ο Λεμονής σκέφτηκε περισσότερο τη διαφύλαξη της ποδοσφαιρικής περιουσίας της ΠΑΕ και λιγότερο αυτό καθαυτό το παιχνίδι. Εβγαλε τον αρνητικό και υπερβολικά εκνευρισμένο Λούα Λούα, βάζοντας, όχι τον Νούνιες, αλλά τον Κωνσταντίνου. Το έκανε, όπως φάνηκε, για να «αναστήσει» τον Κωνσταντίνου και όχι για να υπηρετήσει ένα σχήμα δουλεμένο στην προπόνηση. Ο Νούνιες, που μπήκε με καθυστέρηση, έδειξε μεγάλη λαχτάρα για διάκριση και προσφορά. Ανεξάρτητα από τις ικανότητές του, αξίζει να του δοθεί μεγαλύτερος χρόνος συμμετοχής. Χθες ήταν μια ευκαιρία. Ο Κωνσταντίνου, που την πήρε, έδειξε ότι θέλει χρόνο ακόμα για να βρει τα πατήματά του. Ο Αρτσούμπι έμεινε σε ρηχά νερά.

Ο Λεμονής έδειξε σε «κοινό και κριτικούς» πως έχει σχέδιο ανάπτυξης και βάζει τους παίκτες του να το εφαρμόσουν. Εχει σχέδιο και για το πώς πρέπει η ομάδα του να αμύνεται. Το έδειξε στη Βρέμη. Η κριτική και οι επιφυλάξεις μπορεί και πρέπει να τον συνοδεύσουν. Η ισοπέδωση και η υπόσκαψη δεν του αξίζουν. Φτιάχνει άλλη ομάδα από αυτή που όλοι είχαν συνηθίσει. Επειδή δεν έχει «όνομα βαρύ σαν ιστορία», πρέπει να αισθάνεται επί ξύλου κρεμάμενος κάθε φορά που κάτι στραβώνει;

Στο ΠΑΣΟΚ είναι πιο ενωμένοι!

Ενα πράγμα φαίνεται περίεργο. Οτι από πλευράς Ερασιτέχνη Παναθηναϊκού ανοίγει το θέμα μια αθλητική εφημερίδα. Στα δημοσιεύματά της απαντάει με ανακοινώσεις η ίδια η ΠΑΕ. Ο διάλογος είναι ιδιότυπος. Αν ο Ερασιτέχνης Παναθηναϊκός ήθελε να πει κάτι, μπορούσε να το κάνει ανοιχτά και απ' την αρχή. Θα μπορούσε να το κάνει στη συνέχεια, μετά την πρώτη ανακοίνωση της ΠΑΕ.

Το αποφεύγει και αφήνει καθαρά την εντύπωση ότι καλύπτεται από τα δημοσιεύματα. Σε αυτά, μάλιστα, γίνεται λόγος για εφημερίδες και ραδιόφωνα από τα οποία ακούγεται κατά κόρον και κατά προτίμηση ο λόγος της ΠΑΕ. Η παρατήρηση είναι σωστή σε γενικές γραμμές. Στην προκειμένη περίπτωση, όμως, αγνοείται το γεγονός ότι ο Ερασιτέχνης ΔΕΝ μίλησε. Η μόνη ανακοίνωση του Ερασιτέχνη λέει σεμνά ότι το θέμα θα συζητηθεί τη Δευτέρα στην ανοιχτή συζήτηση του Δ.Σ. του Ερασιτέχνη Παναθηναϊκού. Στην ουσία του ζητήματος, η πρώτη ανάγνωση λέει ότι οι αιτιάσεις του Ερασιτέχνη έχουν βάση. Το κόστος των εισιτηρίων υπολογίζεται στη χαμηλή τιμή με την οποία θα διαθέτει η ΠΑΕ στην Ticket Club και όχι στην τιμή που τα παίρνουν οι φίλαθλοι. Αν, όμως, το θέμα δεν είναι νομικό όσο είναι ηθικό, όπως ισχυρίζονται τα δημοσιεύματα, τότε γιατί επιλέχτηκε αυτή η μορφή αντιμετώπισής του; Τόσο δύσκολο ήταν να συναντηθούν οι δύο πλευρές και να προσπαθήσουν να το λύσουν πριν γίνουν τα όσα έγιναν; Εδώ βρέθηκαν και τελικά συμφώνησαν για το τεράστιο και πολύπλοκο θέμα του γηπέδου.

Για ένα θέμα «χαμηλής πολιτικής» ήταν τόσο δύσκολο να συνεννοηθούν; Εκείνες οι εκατέρωθεν δηλώσεις για τον ενιαίο και αδιαίρετο Παναθηναϊκό πήγαν στον κάλαθο των αχρήστων πριν περάσουν δύο μήνες από την εκφώνησή τους. Τώρα στην Παναθηναϊκή οικογένεια γίνεται του... ΠΑΣΟΚ. Οι μεν αφήνουν σοβαρές υπόνοιες ότι οι δε έχουν ηθικά ελλείμματα. Οι δε αντεπιτίθενται λέγοντας ότι τα δημοσιεύματα έχουν στόχο να βλάψουν την ομάδα ποδοσφαίρου... Πολύ βαριές κουβέντες. Στον Παναθηναϊκό ας μη μιλάμε για ενότητα που κινδυνεύει. Ας μιλάμε για μια διάσπαση που δεν κρύβεται...