Αν κάποιος φίλος του μπάσκετ, επέλεγε να περάσει το απόγευμα της Κυριακής του χωρίς να παρακολουθήσει το πρώτο ντέρμπι «αιωνίων» της σεζόν, θα του αρκούσε η ανάγνωση του στατιστικού για να καταλάβει. Με 3/21 τρίποντα από τον Ολυμπιακό, οποιοδήποτε άλλο αποτέλεσμα από νίκη του Παναθηναϊκού, θα ήταν σε μεγάλο βαθμό μπασκετικό θαύμα. Αυτή όμως είναι η μισή αλήθεια, διότι το άθλημα δεν είναι τόσο απλό και σου δίνει περισσότερη «τροφή» για συζήτηση, ακόμα και αν ένα ματς στερείται ποιότητας. Γιατί σε αντίθεση με το ποδοσφαιρικό ντέρμπι που πρόσφερε -σπάνιο φαινόμενο- απλόχερα θέαμα και πολλές φάσεις, η κόντρα του ΟΑΚΑ, δεν θύμιζε σε τίποτα τις αντίστοιχες των δύο ομάδων τα τελευταία χρόνια.
Γράφει ο Νίκος Ζέρβας
Ο Παναθηναϊκός πήρε δίκαιη νίκη, αλλά φρονώ πως η διαφορά των τεσσάρων πόντων, επιτρέπει στον Ολυμπιακό, υπό προϋποθέσεις, να αισιοδοξεί. Και οι δύο ομάδες διέψευσαν τα προγνωστικά που ήθελαν τους πρωταθλητές ικανούς ακόμη και για συντριβή των κυπελλούχων, αφού οι πρώτοι δείχνουν να μην «πατούν» καλά τις τελευταίες δύο εβδομάδες και οι δεύτεροι, παρότι δεν έκαναν κάτι εξαιρετικό στο παρκέ, έκρυψαν -με τακτική- στο μέτρο του δυνατού τις αδυναμίες τους. Το 74-70 θα μείνει στην ιστορία, ως το ντέρμπι των «αν». Γιατί και ο Παναθηναϊκός θα είναι καλύτερος με ετοιμοπόλεμους τους Περπέρογλου-Τσαρτσαρή και τον Μπατίστ σε καλή κατάσταση και ο Ολυμπιακός θα είναι βελτιωμένος, αν προπονητής και διοίκησή επιταχύνουν και ενισχύσουν την ομάδα με δύο παίκτες από το πάνω «ράφι». Οπότε, μόνο η ρεβάνς στο ΣΕΦ θα δείξει αν η 20η Νοεμβρίου θα παίξει καθοριστικό ρόλο στο πως θα διαμορφωθούν οι συνθήκες των πλέι-οφ.
Ο αγώνας ξεκίνησε με τον Παναθηναϊκό σε ρόλο «οδηγού», διότι ο Ολυμπιακός ήταν προβλέψιμος επιθετικά και δεν μπορούσε να βρει σκορ στην άμυνα ζώνης. Οι «πράσινοι» με σαφή εντολή να εκμεταλλευτούν τους ψηλούς και τα μις ματς που δημιουργούσαν οι περιστροφές του αντιπάλου, κατάφερναν να σκοράρουν, έχοντας σε καλή κατάσταση τον Γιασικεβίτσιους. Η «ερυθρόλευκη» απάντηση, ήρθε με πίεση από την επαναφορά και τον πάγκο με τον Πρίντεζη, που βλέποντας το «κενό» που υπάρχει στο «4» των γηπεδούχων, έκανε ό,τι ήθελε την αντίπαλη άμυνα. Ο Παναθηναϊκός όμως, πήρε άριστα στην «ανάγνωση» του επιθετικού πλάνου του Ίβκοβιτς, έκλεισε καλά τον Σπανούλη, δεν απειλήθηκε σχεδόν ποτέ από το χαμηλό ποστ και με τον Διαμαντίδη να οργανώνει μαεστρικά, πήγε στα αποδυτήρια με σχετικά καλή διαφορά.
Την ίδια ώρα, οι περιφερειακοί των φιλοξενούμενων, «έχτισαν» ένα ακόμα βοηθητικό γήπεδο στο ΟΑΚΑ, αφού σε εντελώς ξεμαρκάριστα τρίποντα, έβρισκαν ο,τιδήποτε άλλο εκτός από στόχο. Όσο ο Παναθηναϊκός εφάρμοζε καλά το πικ εν ρολ, δεν δεχόταν αιφνιδιασμούς από τον αντίπαλο και «τάιζε» καλά τον Βουγιούκα, είχε το πάνω χέρι. Στο δεύτερο ημίχρονο, η ζώνη του Ολυμπιακού, το πρόβλημα στο αμυντικό ριμπάουντ και η άνοδος του Λάζαρου Παπαδόπουλου, μπέρδεψε τους παίκτες του Ομπράντοβιτς, αναγκάζοντάς τους σε πολλά λάθη. Ο Σπανούλης αντιδρούσε καλύτερα επιθετικά και δημιουργικά, βρέθηκαν λύσεις και από τους Λούκας, Άντιτς και Χάινς και το ματς «μύρισε» ντέρμπι.
Οι λύσεις που βρήκε στην επίθεση όμως ο Παναθηναϊκός με Σάτο και Καϊμακόγλου, αλλά και κάποια λάθη του εξαιρετικού στην τακτική του αγώνα, Ίβκοβιτς, (ξέχασε τον Πρίντεζη και άφησε ανεξήγητα για πολύ ώρα στο παρκέ τον Γκετσεβίτσιους), έγειραν την πλάστιγγα οριστικά υπέρ των «πράσινων». Στο τελευταίο τρίλεπτο, φάνηκε ξεκάθαρα ότι ο Ίβκοβιτς έπαιξε για τη διαφορά και από το γεγονός ότι «ροκανίστηκε» στους τέσσερις πόντους, μπορεί να κανείς να πει ότι δικαιώθηκε. Ο Ομπράντοβιτς θα δείξει αυτό το κομμάτι του παιχνιδιού στο dvd για πολλές φορές στη σεζόν, καθώς οι παίκτες του, επιδόθηκαν σε ρεσιτάλ λαθών και απερισκεψίας.
Το σίγουρό είναι ότι μπορούμε να δούμε καλύτερες και τις δύο ομάδες και το θέλουμε. Και ο Παναθηναϊκός χρειάζεται πολλή δουλειά για να μπουν περισσότερο οι νέοι παίκτες στο παιχνίδι και να ρολάρει καλύτερα το σύνολο και ο Ολυμπιακός, δείχνει ότι είναι υποτιμημένος και με δυνατότητες, όταν θα ενισχυθεί. Οπότε, μόνο καλύτερο μπορεί να είναι το μέλλον και αυτό είναι που ευχόμαστε…
Υ.Γ. Υυπήρχαν και τρείς κοινοί παρανομαστές με το ποδοσφαιρικό ντέρμπι. Πρώτος, η πολύ καλή διαιτησία. Γκόντας, Σχινάς και Χριστοδούλου σφύριξαν σωστά σε ένα ματς που είχε πολλές επαφές και φάουλ και δεν έχασαν σε καμία στιγμή τον έλεγχο. Μακάρι να είναι έτσι και στη συνέχεια.
Υ.Γ. 1: Δεύτερος, η απόδειξη πως όταν όλοι θέλουν, μπορεί να γίνουν ντέρμπι σε «θερμή», αλλά κόσμια ατμόσφαιρα. Μπράβο στους οπαδούς και των δύο ομάδων για τη συμπεριφορά τους.
Υ.Γ. 2: Τρίτος, η αστοχία των παικτών του Ολυμπιακού και στα δύο τμήματα…
Απορίες, σχόλια και παρατηρήσεις στο nikosze2001@yahoo.com
Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.
