Το μπάσκετ του Γκάλη πέθανε

Να περιμένεις πως θα πάρεις ματς επειδή έχεις έναν παίκτη που κάνει για 35 λεπτά πλάκα σε κάθε προσπάθεια αμυντικού να τον μαρκάρει και άλλους 11 που παίζουν λες και φοράνε παντόφλες και μαγιό και ετοιμάζονται να την κάνουν για την παραλία είναι τουλάχιστον αφελές. Αυτό γινόταν μερικές φορές όταν φόραγαν ακόμα σορτσάκι ο Σμιτ και ο Γκάλης. Από τότε, όμως, έχουν περάσει δεκαετίες...

Στο σύγχρονο μπάσκετ τα πάντα είναι θέμα συνεργασιών και ομαδικότητας: οι παίκτες της Μπάμπεργκ διάβαζαν την άμυνα του Παναθηναϊκού στην εντέλεια, είχαν πολύ καλές αποστάσεις και κυκλοφορούσαν εξαιρετικά την μπάλα. Οι παίκτες του Παναθηναϊκού παρακολουθούσαν την μπάλα να γυρνά με ταχύτητα και δεν προλάβαιναν να κάνουν ούτε φάουλ. Ήταν τέτοια η θάλασσα που περνούσαν που δεν μπορούσαν να κάνουν ούτε τα αυτονόητα και στην επίθεση. Πολλά χαμένα ριμπάουντ, πολλές κακές επιλογές, πολύ κακό μπάσκετ. Πολύ φυσιολογικά ήρθε μια ήττα που πολύ φοβάμαι ότι θα κοστίσει πολύ στην ομάδα του Πασκουάλ.

Ο Ρίβερς μπορεί να είχε μείνει στα συνθήματα που άκουσε στο πρόσφατο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό. Ο Γκιστ ήταν εκτός τόπου και χρόνου. Θύμωσε και με τα σφυρίγματα των ρέφερι και έκανε τη μία πατάτα μετά την άλλη. Ο Σίνγκλετον δεν ενόχλησε καν. Σε άμυνα και επίθεση. Ο Ντένμον θα γραφτεί στο φύλλο αγώνα επειδή είναι καλόψυχοι οι διαιτητές. Ο Βουγιούκας έφαγε τρελό σημάδι στην άμυνα και δημιουργούσε πολλά περισσότερα προβλήματα απ’ όσα έλυνε. Ο Παππάς όσο το ματς παιζόταν ήταν από μέτριος ως κακός. Ο Γκέιμπριελ έβαλε μερικά σουτάκια αλλά μετά, στα σοβαρά, έκανε μόνο λάθη. Ο Θανάσης δεν θα σου λύσει ποτέ προβλήματα στην επίθεση. Στο ματς με την Μπάμπεργκ δεν του επιτρεπόταν να σκληρύνει και την άμυνα λίγο λόγω των συνεχών φρου της τριάδας.

Σόρι, λοιπόν, αλλά με βάση την εικόνα των συμπαικτών του Καλάθη το παράξενο δεν είναι το τελικό 95-74 αλλά το ότι κάποια στιγμή στην τρίτη περίοδο οι δύο ομάδες ήταν ισόπαλες. Και μόνη εξήγηση γι’ αυτό είναι η διαστημική εμφάνιση του Καλάθη. Που λεκιάζεται βαριά από τους 38 πόντους παθητικό της 4ης περιόδου. 38 πόντους δεν βάζουν ούτε οι Ουόριορς, που λέει ο λόγος, σε περίοδο 12λεπτη και επέτρεψε ο Παναθηναϊκός να του το κάνει η Μπάμπεργκ.

Μπορεί να είναι και το ντέρμπι. Σίγουρα η εμφάνιση αυτή οφείλεται στο γενικότερα κακό φεγγάρι που περνά ο Παναθηναϊκός, ίσως το χάλι έγινε μεγαλύτερο λόγω της... χαλάρωσης που ήρθε μετά το 68-61 επί του Ολυμπιακού. Μόνο που το ντέρμπι δεν χάρισε επί της ουσίας τίποτα στον νικητή ενώ το ματς στη Γερμανία μπορεί να του στοιχίσει πάρα πολλά. Και δεν είναι μόνο η ήττα είναι και η εικόνα διάλυσης που σε κάνει να σκεφτείς δύο και τρεις φορές πριν ξεστομίσεις τις ελπίδες που έχει ακόμα ο Παναθηναϊκός να τερματίσει στην πρώτη τετράδα. Σίγουρα, πάντως, με εικόνα σαν κι αυτή που έβγαλε στη Γερμανία θα πρέπει να πανηγυρίζει αν την 30η αγωνιστική βρίσκεται στις πρώτες 8 θέσεις. Για να ξέρουμε τι λέμε... Και κάτι ακόμα, πλάκα θα είχε να έλεγε ο Πασκουάλ στη συνέντευξη Τύπου, κοιτώντας το στατιστικό, ότι απόψε δεν μας άφησαν να παίξουμε μπάσκετ...