Το μπάσκετ γιορτάζει

Το μπάσκετ γιορτάζει. Διότι δεν είναι γιορτή μόνο του Παναθηναϊκού η βράβευση των Βράνκοβιτς, Μποντίρογκα, Αλβέρτη, Διαμαντίδη και Φώτση. Διότι δεν είναι γιορτή μόνο για τον Παναθηναϊκό η τιμή στον Παύλο Γιαννακόπουλο και η «βάπτιση» του κλειστού της Λεωφόρου Αλεξάνδρας με το όνομα του δημιουργού μιας αληθινής μπασκετικής δυναστείας. Όπως δεν ήταν γιορτή (μόνο) του Άρη η νύχτα που αφιέρωσαν οι «κιτρινόμαυροι» στον Νίκο Γκάλη…

Χωρίς διάθεση για συγκρίσεις και ίντριγκες μια απλή διαπίστωση. Αυτές οι τεράστιες προσωπικότητες είναι αυτές που δημιουργούν φανατικούς φίλους του αθλήματος. Περισσότερο από τις νίκες και τις επιτυχίες η διαδρομή των αστέρων αυτών, οι αντιδράσεις τους στις νίκες και στις ήττες, η διάρκεια και η ένταση της λάμψης της καριέρας τους είναι αυτές που σε δένουν με το άθλημα. Αστέρες του Παναθηναϊκού αλλά και του Άρη, του Ολυμπιακού, του ΠΑΟΚ, της ΑΕΚ, του Πανιωνίου, του Πανελληνίου, του Σπόρτινγκ, του Παγκρατίου…

Γι’ αυτό και οι προσωπικότητες αυτές ανήκουν σε όλους. Και αν αυτό ακούγεται άσχημα ας το πούμε διαφορετικά: το μπάσκετ οφείλει να θυμίζει σε όλους το μεγαλείο του αθλήματος, τιμώντας εκείνους που εκτόξευσαν το άθλημα στην Ελλάδα. Για να ισχυροποιείται ο δεσμός μας με το άθλημα και να δημιουργείται ένας νέος ισχυρός δεσμός με άλλους νεότερους φίλους του μπάσκετ που δεν πρόλαβαν να δουν αυτά τα μεγαθήρια με κοντά παντελονάκια.

Ο Παναθηναϊκός έχει αποδείξει ότι ξέρει να τιμά το ένδοξο παρελθόν του. Θυμηθείτε το «αντίο» στον Φραγκίσκο Αλβέρτη ή την υποδοχή του Ζέλικο Ομπράντοβιτς, τα δάκρυα του Μάικ Μπατίστ και το τρέμουλο του Σαρούνας Γιασικεβίτσιους. Άλλη μια τέτοια ανατριχιαστική βραδιά είναι και αυτή της 23ης Σεπτεμβρίου. Και ακολουθούν κι άλλες…

Και μια που φτάσαμε εκεί, αυτή η βραδιά μοιάζει να είναι και η ιδανική εκκίνηση μιας νέας μπασκετικής σεζόν. Και η βραδιά που προηγήθηκε. Στην εκδήλωση για την κλήρωση του νέου πρωταθλήματος το μπάσκετ θριάμβευσε. Δεν ήταν μόνο η συγνώμη όπως διατυπώθηκε από πλευράς της ΚΑΕ Παναθηναϊκός ούτε η ουσιαστική αποδοχή της από την ΚΑΕ Ολυμπιακός.

Ήταν – κυρίως – η ζεστή εικόνα του Θανάση Γιαννακόπουλου να τα λέει με τον χαμογελαστό Βασίλη Σπανούλη. Εικόνα που δεν μπορεί να περιγραφεί επαρκώς και που ευχή είναι να συνοδεύει όλη τη σεζόν που μόλις ξεκίνησε. Ξεκίνησε ιδανικά μεν αλλά είναι ακόμα στην αρχή. Κι έχει εμπρός της πολλά ντέρμπι που απειλούν να «θολώσουν» το συγκεκριμένο στιγμιότυπο…

Τελευταίο αλλά όχι λιγότερο σημαντικό. Δείτε λίγο το πρόγραμμα του πρωταθλήματος και σκεφτείτε πόσες νίκες μπορεί ή θα κάνει ο φετινός πρώτος της κανονικής διάρκειας. Άλλος ένας «θρίαμβος» είναι και η μεγάλη επιστροφή της ΑΕΚ αλλά και του Άρη σε κορυφαίο επίπεδο. Όταν γυρίσει και ο (κανονικός) Πανιώνιος…