Κάτι παραπάνω από μια μεταγραφή

Γράφει ο Βάιος Τσούτσικας

Όσοι περιμένετε στη γωνία να κρίνετε με αυστηρότητα ένα ακόμα μεταγραφικό απόκτημα του Παναθηναϊκού παραμερίστε. Ο Λέτο δεν είναι μια συμβατική μεταγραφή, είναι κάτι παραπάνω και για τον ίδιο τον παίκτη και για την ομάδα και τον κόσμο της.

Άσε που μπορεί και να σας εκθέσει ανεπανόρθωτα. Ακόμα και με κάσκα αλά Τσεχ και με το μαλλί κουρεμένο ο Σέμπα παραμένει ολέθριος για όποιον αμυντικό τολμήσει να τον πλησιάσει. Θα σου την κάνει την ποδιά, θα σου την κάνει την ντρίπλα. Η μπάλα, βλέπετε, δεν ξεχνιέται…

Στα σημαντικά, όμως. Ο Λέτο χαρίζει ξανά στον Παναθηναϊκό το χαμόγελό του. Η επιστροφή του οδηγεί το νου σε ξέφρενα πάρτι στις εξέδρες, σε τεράστιες επιτυχίες και σε ποδόσφαιρο απαράμιλλης ομορφιάς. Γούσταρες να βλέπεις την ομάδα εκείνη στην οποία μεσουρανούσε ο Αργεντινός. Είχε έναν μοναδικό τρόπο να σε καθηλώνει και – με τις επιτυχίες της – να σε ξεσηκώνει μέχρι αφωνίας. Καλά θυμάστε… Ο Λέτο αγαπήθηκε όταν ήρθε από τον Ολυμπιακό στα χρόνια της πολυμετοχικότητας, λατρεύτηκε όμως στα δύσκολα. Τότε που από αυτή τη θέση του «ψευτοεννιαριού» διέλυσε όσες άμυνες βρήκε εμπρός του. Και καλούσε άπαντες σε ένα διαρκές πάρτι.

Αν δεν τον πρόδιδε το λαβωμένο του πόδι θα μπορούσε ο μπαγάσας να πάρει εκείνο το πρωτάθλημα μόνος του. Υπερβολή ή όχι αυτό είναι που κυριαρχεί στο μυαλό των φίλων του Παναθηναϊκού. Γι’ αυτό, λοιπόν, ο Λέτο δεν είναι ένας ακόμα παίκτης της ομάδας. Είναι αυτός που συνδέει το παρόν με το ένδοξο παρελθόν και αποκαθιστά τη σύνδεση με τα χρόνια της πράσινης κυριαρχίας. Ο Λέτο είναι ένας σπάνιος για τον Παναθηναϊκό παίκτης, ένας παίκτης που ενθουσιάζει και αναγκάζει τους ποιητές της εξέδρας να φτιάξουν καινούριες ρίμες…

Λάθος είναι, μιλώντας γι’ αυτήν την επιστροφή, να στέκεσαι και στο μηδενικό ρίσκο που πήρε ο Παναθηναϊκός αποκτώντας τον. Μπαίνεις με την κουβέντα αυτή στο ίδιο λούκι με εκείνους που περιμένουν να κρίνουν την αγωνιστική του επάρκεια.

Αυτό είναι κάτι που λογικά απασχολεί περισσότερο τον Λέτο. Γι’ αυτό κι έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι του για να επιστρέψει στον Παναθηναϊκό. Χάρισε αρκετά χρήματα στην Κατάνια, δέχθηκε – όπως λένε οι πληροφορίες – να παίρνει λίγα ως ελάχιστα από τον Παναθηναϊκό, πίεσε όσο δεν πήγαινε τους Ιταλούς μέχρι σχεδόν τα μεσάνυχτα της Δευτέρας για να του δώσουν την ελευθερία του. Στα 29 του ξέρει ότι για να επιστρέψει στις ένδοξες μέρες του παρελθόντος, για να πατήσει γερά στα πόδια του χρειάζεται, έχει ανάγκη αυτό που του χαρίζει ο Παναθηναϊκός.

Είναι μεγάλη υπόθεση να έχεις χιλιάδες φίλους να σε συντροφεύουν με τα τραγούδια και την αγάπη τους στην ανηφόρα που ανεβαίνεις. Είναι προνόμιο να έχεις χιλιάδες «πιστούς» να σε χειροκροτούν σε κάθε σου βήμα προς τα εμπρός. Είναι προνόμιο που απολαμβάνουν μόνο οι σπάνιοι παίκτες ή άνθρωποι. Και ο Λέτο είναι σπάνιος για τον Παναθηναϊκό. Είναι κάτι παραπάνω από μια μεταγραφή…