Γιάννη, άργησες

Γράφει ο Βάιος Τσούτσικας

Ο τίτλος δεν αναφέρεται στον πρόεδρο της ΠΑΕ αλλά στον πρώην πλέον προπονητή του ποδοσφαιρικού τμήματος. Αποδείχθηκε περίτρανα ότι το μονοπάτι στράβωσε τόσο πολύ μετά τη σφαλιάρα από την Γκαμπάλα που δεν μπορούσε να ισιώσει με τίποτα. Τότε, εκείνο το βράδυ της ιστορικής ντροπής έπρεπε να είχε παραιτηθεί ο Γιάννης Αναστασίου. Από τότε και μέχρι σήμερα χρόνος χάθηκε. Και για τον ίδιο και την προσπάθειά του να βρει τον επόμενο σταθμό της καριέρας του και για την ομάδα…

Κοινά παραδεκτό είναι αυτό που αναφέρεται και στην ανακοίνωση του «διαζυγίου». Ότι δηλαδή ο κόουτς ήρθε σε μια δύσκολη για τον σύλλογο στιγμή. Μια εποχή που ο σύλλογος πάλευε για τα αυτονόητα και κινδύνευε σύμφωνα με τις αναλύσεις της εποχής να βαδίσει στα χνάρια της υποβιβασμένης ΑΕΚ. Αυτονόητο, λοιπόν, ότι το πρώτο κομμάτι της θητείας του Γιάννη Αναστασίου στον πάγκο του Παναθηναϊκού δεν είναι απλά επιτυχημένο. Ένα Κύπελλο και μπόλικοι παίκτες έτοιμοι άλλοι να πρωταγωνιστήσουν και άλλοι απλά να συμπληρώσουν το ρόστερ ήταν η παρακαταθήκη της πρώτης χρονιάς.

Τη δεύτερη χρονιά προστέθηκε και δεύτερο καρπούζι στη μασχάλη. Η ομάδα επέστρεψε στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις και τερμάτισε με σχετική άνεση στη 2η θέση. Αποπροσανατολιστικά στοιχεία και τα δύο… Το βεβαρυμένο καλεντάρι – σε συνδυασμό με τον τραυματισμό του Μπεργκ – έκρυψαν τα αγωνιστικά προβλήματα της ομάδας, ενώ η βόλτα της στο φινάλε προετοίμασαν για τη σεζόν της αντεπίθεσης.

Δεν το πίστεψε μόνο ο κόσμος. Το πίστεψε και η διοίκηση και ο ίδιος ο προπονητής ότι ο Παναθηναϊκός ήταν έτοιμος να κάνει ουσιαστικό πρωταθλητισμό. Γι΄αυτό κι έγιναν οι μεταγραφές που έγιναν, γι’ αυτό και η πτώση είναι περισσότερη απότομη απ’ όσο θα έπρεπε. Αλλιώς αντιμετωπίζεις μια αποτυχία όταν παίζεις με τον αέρα του αουτσάιντερ και αλλιώς όταν είσαι φαβορί. Ο Παναθηναϊκός πίστεψε ότι είναι φαβορί πια και είχε πολύ άσχημη αντίδραση στις φάπες. Αδιαφορία από κάποιους παίκτες εντός γηπέδου, κραυγές και τεράστια ένταση εντός των αποδυτηρίων…

Τώρα που τελείωσε η «εποχή Αναστασίου» στον Παναθηναϊκό μπορεί κάποιος να σταθεί σε αρκετές λανθασμένες τοποθετήσεις του, στην κακή του συνήθεια να βγάζει εύκολα στον τάκο τους ποδοσφαιριστές του αλλά και τον τρόπο με τον οποίο του διέλυσαν το μυαλό. Η πίεση από τις αυξανόμενες απαιτήσεις η αλήθεια είναι ότι τον άλλαξαν πολύ. Ίσως και ο ίδιος να μην αναγνωρίζει τον εαυτό του. Αυτό είναι όμως κάτι που θα το διορθώσει όταν θυμηθεί το ποδοσφαιρικό πανεπιστήμιο στο οποίο θήτευσε (Ολλανδία, Βέλγιο) και – σε τελική ανάλυση – αφορά την επόμενη μέρα του κόουτς. Δικό του πρόβλημα…

Για τον Παναθηναϊκό και τη βελτίωση της από εδώ και εμπρός ζωής του απαραίτητο είναι να μη θεωρηθεί πως μόνο και μόνο η απομάκρυνση του Αναστασίου έλυσε τα προβλήματα της ομάδας. Τα λάθη του μεταγραφικού σχεδιασμού παραμένουν, ο Εσιέν παραμένει «παρκαρισμένος» στο Κορωπί ενώ και οι ενεργοί παίκτες δεν μπορεί παρά να είναι συνυπεύθυνοι στην κάκιστη πορεία μέχρι στιγμής. Σε πρώτη φάση ο Παναθηναϊκός μπορεί να ποντάρει στο «τσιμπημένο» κέφι των κακομαθημένων ποδοσφαιριστών. Έχουν συνηθίσει να δίνουν πάντα κάτι παραπάνω κάθε φορά που αλλάζει η ηγεσία στον πάγκο. Από την πρώτη φάση όμως και μετά χρειάζεται πολλή δουλειά και σωστές αποφάσεις σε όλα τα καίρια ερωτήματα. Με πρώτο αυτό που έχει να κάνει με τον διάδοχο του κόουτς…