Ένα μήνα περιμένω την απόφαση…

Γράφει ο Βάιος Τσούτσικας

Στις 17 Μάη το βραδάκι ένα κουτάκι μπύρας προσγειώθηκε στο κεφάλι του Βλάνταν Ίβιτς. Ο Παναθηναϊκός υποδεχόταν τον ΠΑΟΚ σε ένα κρύο σχετικά ποδοσφαιρικό βράδυ, οι «πράσινοι» ήταν μπροστά στο σκορ, οι δύο ομάδες είχαν κακώς μείνει με 10 παίκτες στο γήπεδο αλλά… Ο βλάκας ήταν εύστοχος. Το κουτάκι της μπύρας διέκοψε το ματς και ο Παναθηναϊκός 12 μέρες μετά, στις 29 του Μάη, άκουσε τον λογαριασμό: -3 από τα πλέι οφ, -2 από το επόμενο πρωτάθλημα, 2 αγώνες κεκλεισμένων των θυρών και 41.500 ευρώ πρόστιμο. Ό,τι λέει ο νόμος. Τα καθιερωμένα που λέει κι ένας καλός φίλος.

Στις 6 του Μάη, 11 μέρες πριν την προσγείωση της μπύρας στο κεφάλι του Ίβιτς, ορδές βαρβάρων σφάζονταν «γιορτάζοντας» το αντάμωμά τους στον μεγάλο τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας. Είδαμε τύπους να μαχαιρώνονται, είδαμε τύπους να χτυπιούνται με ό,τι ματσούκι βρέθηκε πρόχειρο στο διάβα τους, είδαμε τύπους με κατεβασμένες μούρες, είδαμε τύπους μέχρι και με κατεβασμένα παντελόνια.

Είδαμε επίσημους να σουλατσάρουν σαν μπράβοι στις κεντρικές εξέδρες ή, μάλλον, μπράβους να σουλατσάρουν στα επίσημα προσκεκλημένοι από την ΕΠΟ, είδαμε σεκιουριτάδες – κάφρους να έχουν σπάσει την πόρτα που οδηγεί από το πέταλο στον αγωνιστικό χώρο και να βολτάρουν πίσω από την εστία που έκανε επίθεση ο ΠΑΟΚ στο δεύτερο ημίχρονο. Ακούσαμε και μάθαμε για περίπου 70 τραυματίες.

Μπορεί το κεφάλι του Ίβιτς, του Χιμένεθ και των άλλων αξιωματούχων της αναμέτρησης να μην είχε υποστεί καμία εκδορά, το ωράριο όμως των νοσηλευτών στα νοσοκομεία της περιοχής είχε γίνει λάστιχο: δούλευαν διπλοτριπλοβάρδιες για να προλαβαίνουν να ράβουν τα… παιδιά που είχαν παρασυρθεί κι ας δήλωνε ο Αχιλλέας Μπέος ότι δεν έγινε και τίποτα. Και ας έδιναν κι έπαιρναν τα συγχαρητήρια από όλες τις πλευρές για την άρτια διοργάνωση του τελικού.

Από εκείνο το βράδυ, από εκείνο τον τελικό (έναν ακόμα) της ντροπής έχουν περάσει 24 μέρες και ακόμα ο λογαριασμός δεν έχει ανακοινωθεί. Οκ, να δεχθώ ότι οι πειθαρχικές επιτροπές της ΕΠΟ (που περιμένουμε να αποφανθεί για τον τελικό του Κυπέλλου) και της Σούπερ Λίγκας (που καμπάνιασε τον Παναθηναϊκό) λειτουργούν με διαφορετικές ταχύτητες. Ας το καταπιούμε προσπερνώντας το γεγονός ότι και στις δύο επιτροπές μετέχουν τακτικοί δικαστές με παρόμοιο φόρτο εργασίας εκτός ποδοσφαίρου. Να καταπιούμε και το γεγονός ότι η ίδια πειθαρχική επιτροπή που έριξε τη σφαλιάρα στον Παναθηναϊκό δεν έχει ακόμα αποφανθεί για το Ολυμπιακός – Πλατανιάς επειδή η υπόθεση είναι σύνθετη. Όλα να τα καταπιούμε, ρε μάγκες… αλλά έχουν περάσει ήδη 24 μέρες από το μπαράζ αισχροτήτων στον Βόλο κι ακόμα οι δικαστές το σκέφτονται.

Έχουν μπερδευτεί από τις «ναι μεν αλλά» μαρτυρίες του παρατηρητή κυρίου Βακάλη, έχουν μήπως χάσει την μπάλα από το… χαλασμένο ρολόι του κυρίου Νίκα που ήταν παρατηρητής τηλεοπτικών; Μήπως προσπαθούν να καταλάβουν πώς είναι δυνατόν να δέχεται επίθεση το πούλμαν της ΑΕΚ ενώ τα μπάχαλα σύμφωνα με τους αξιωματούχους του αγώνα έγιναν πριν φτάσουν οι ομάδες στο γήπεδο;

Κι όλα αυτά μαζί να τους προβλημάτιζαν σε ένα διάστημα 24 ημερών μια απόφαση έπρεπε να είχαν πάρει. Δεν είναι δυνατόν να σέρνεται τόσο καιρό μια υπόθεση ενός αγώνα που χάρισε στο πανελλήνιο και όχι μόνο τόσο σοκαριστικές εικόνες. Με την παροιμιώδη κωλυσιεργία τους το μόνο που καταφέρνουν είναι να συντηρούν ψίθυρους και υποψίες σε μια ιδιαίτερα τεταμένη περίοδο και να δυναμιτίζουν το κλίμα.

Αν δυσκολεύεστε να καταλάβετε τι έχει συμβεί υπάρχει και το βίντεο. Ζητήστε από το κανάλι που μετέδιδε το ματς τα πλάνα για να έχετε πλήρη εικόνα. Σε τελική ανάλυση, μια κάμερα σε ένα παρωχημένο γήπεδο έδωσε τη λύση, βρήκε τον εύστοχο βλάκα και τον έστειλε για τα περαιτέρω. Κάντε κάτι, λοιπόν, γιατί σε λίγο θα κάνουμε γενέθλια στα μπάχαλα…