Έδιωξε τον Πεδουλάκη, ακροβατεί σε τεντωμένο σκοινί

Ήταν Οκτώβρης του 2012 όταν ο Παναθηναϊκός στις πρώτες μέρες της μετά Ομπράντοβιτς εποχής υποδέχτηκε τον Ολυμπιακό στο άλλοτε απόρθητο ΟΑΚΑ. Στον πάγκο ο Αργύρης Πεδουλάκης και στο παρκέ μόνο οι Διαμαντίδης και Τσαρτσαρής από τους παλιούς της ομάδας. Μεταξύ των νεοφερμένων ένας πρώην σέντερ του Ολυμπιακού, ο Σοφοκλής Σχορτσανίτης, και ο Στεφάν Λάσμε που έμοιαζε σαν ψάρι έξω από το νερό.

Του Βάιου Τσούτσικα

Ο Ολυμπιακός νίκησε με 64-60, απέκτησε προβάδισμα έναντι του αντιπάλου αλλά… Ο Πεδουλάκης και οι παίκτες του το γύρισαν, κατέκτησαν το Κύπελλο εις βάρος του «αιωνίου» αντιπάλου και στους τελικούς του πρωταθλήματος «έσπασαν» δύο φορές την έδρα του αντιπάλου φτάνοντας στο sweep.

Τον Οκτώβρη του 2013 στο ξεκίνημα της χρονιάς οι δύο «αιώνιοι» έρχονται ξανά αντιμέτωποι για το πρωτάθλημα. Με νωπές τις μνήμες από το πράσινο «σκούπισμα» και άδειο το ΣΕΦ Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός σερβίρουν μια άνοστη σούπα στους τηλεθεατές. Ο Ολυμπιακός κερδίζει τη μάχη με το… ερασιτεχνικό 55-45 αλλά ο Παναθηναϊκός κερδίζει ξανά το Κύπελλο και παίρνει ένα ακόμα πρωτάθλημα έστω και αν άλλαξε κόουτς μεσούσης της περιόδου με τον Αλβέρτη να διαδέχεται τον Πεδουλάκη.

Τον Οκτώβρη του 2014 η κληρωτίδα φέρνει αντιμέτωπους Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό στο άδειο λόγω τιμωρίας ΟΑΚΑ για τους «16» του Κυπέλλου. Με τον Ιβάνοβιτς πλέον στον πάγκο και τους Γκιστ, Μαυροκεφαλίδη, Νέλσον και Χαραλαμπόπουλο εκτός ματς λόγω τραυματισμού οι «πράσινοι» παρατάσσονται με πολλά πιτσιρίκια στη 12άδα, χάνουν με 7 πόντους (68-75) δύο λεπτά πριν το φινάλε αλλά καταφέρνουν μια ιστορική ανατροπή που τους οδηγεί σε μια εξίσου ιστορική νίκη. Το τελικό 77-76 στέλνει τον Παναθηναϊκό στα προημιτελικά του Κυπέλλου, του ανοίγει ουσιαστικά τον δρόμο για έναν ακόμα τίτλο αλλά δεν αποτελεί εξαίρεση του υπό διαμόρφωση κανόνα: στο τέλος της σεζόν ο Ολυμπιακός στέφεται πρωταθλητής και μάλιστα «σκουπίζοντας» τον αντίπαλό του.

Τον Οκτώβρη του 2015 ο Παναθηναϊκός και ο Ολυμπιακός έχουν διπλό ραντεβού. Στις 8 του μήνα παίζουν στο ΣΕΦ για τους «16» του Κυπέλλου και στις 19 στο ΟΑΚΑ για το πρωτάθλημα. Και στα δύο ματς νικητής είναι ο Παναθηναϊκός του Τζόρτζεβιτς. Και σε αυτήν την περίπτωση το πρωτάθλημα στο φινάλε το πήρε ο ηττημένος του Οκτώβρη…

Αυτή η περίεργη παράδοση είναι και ο μόνος λόγος για τον οποίο μπορεί κάποιος φίλος του Παναθηναϊκού να χαμογελά. Και δεν είναι τόσο σύμπτωση όσο λογική εξέλιξη όσα συμβαίνουν από τον Οκτώβρη μέχρι τον Μάη και ανατρέπουν την κατάσταση τα τελευταία 4 χρόνια.

Μια ήττα από τον «αιώνιο» αντίπαλο σου δίνει την ευκαιρία να δεις κατάφατσα τις αδυναμίες σου, να δουλέψεις για να τις διορθώσεις και να βελτιωθείς πολύ. Αντίθετα, μια νίκη σε ντέρμπι στο ξεκίνημα της σεζόν μπορεί εύκολα να σε κάνει να κρύψεις κάτω από το χαλί όσα προβλήματα ενδεχομένως έχεις. Και να τα ξαναβρείς εμπρός σου όταν δεν θα έχεις ούτε χρόνο ούτε τρόπο να τα διορθώσεις.

Ο φετινός Οκτώβρης, όμως, έχει και μια βασική διαφορά συγκριτικά με τους προηγούμενους. Ποτέ δεν εμφανίστηκαν οι δύο ομάδες στο παρκέ με τόσο μεγάλη διαφορά ετοιμότητας να τις χωρίζει. Με εξαίρεση το 77-76 των πιτσιρικιών το 2014 δεν υπάρχει άλλο ματς που να οδηγεί τον ηττημένο σε έντονο φλερτ με τον διασυρμό όπως το πρόσφατο 88-63.

Όπως εκείνο το ματς, έτσι και αυτό οδήγησε σε διαζύγιο με τον προπονητή. Λάθος ή σωστό μένει να αποδειχθεί. Το μόνο που μπορείς με σιγουριά να πεις για την από εδώ και στο εξής πορεία του Παναθηναϊκού είναι ότι αυτός θα αναγκαστεί να καλύψει πολλά χιλιόμετρα πάνω σε τεντωμένο σκοινί. Το γκρέμισμα και το «φτου κι από την αρχή» μετά το τρίτο επίσημο ματς δεν το λες ακριβώς αγωνιστικό σχεδιασμό και πλάνο που μπορεί να συντηρήσει μεγαλόπνοα σχέδια.

Όποιος και να είναι ο διάδοχος του Πεδουλάκη πλέον η ομάδα ακροβατεί. Αρκεί ένα απλό σπρώξιμο για να γκρεμοτσακιστεί και να θυσιάσει από το ξεκίνημά της μια σεζόν που άρχισε με όνειρα επιστροφής στην κορυφή της Ευρώπης.

Είναι δεδομένο ότι το ρόστερ του Παναθηναϊκού είναι αρκετά δυνατό, είναι επίσης δεδομένο, όμως, ότι για να γίνουν όλοι αυτοί οι καλοί και ακριβοί παίκτες ομάδα ο νέος προπονητής θα έπρεπε ήδη να είναι στο ΟΑΚΑ και να προπονεί τους παίκτες. Να το πούμε κι αλλιώς: δεν αρκεί η παράδοση για να σε βγάλει στον αφρό. Και σε καμία περίπτωση δεν είναι αρκετό το διαζύγιο με τον προπονητή για να βοηθήσει το βαγόνι να μπει ξανά στις ράγες.