Άλλοι με Σαλάχ, άλλοι με τον 46χρονο

Ακόμα κι ένα διαμάντι αν έχεις προς πώληση, αν το παραπετάξεις σε μια γωνιά της βιτρίνας, δύσκολα θα τραβήξει τη ματιά του περαστικού.

Πελάτες θα περνούν από μπροστά του και πιθανόν να αδιαφορούν γι’ αυτό. Φαντάσου πόσο πιο δύσκολη είναι η ζωή σου αν θες να πουλήσεις πάγο σε Εσκιμώους. Λίγες κουβέντες, λοιπόν, για το ελληνικό πρωτάθλημα. Και όχι μόνο…

Γράφει ο Βάιος Τσούτσικας

Ζόρια το ελληνικό πρωτάθλημα πέρασε και περνά πολλά. Τα περισσότερα ξεκινούν από την άρνηση των ιδιοκτητών των ομάδων να λειτουργήσουν με επιχειρηματικά κριτήρια (και) στο ποδόσφαιρο. Ζουν για να είναι αυτοί πρώτοι και οι αντίπαλοί τους και με τους δύο ώμους στο καναβάτσο. Ζουν για να στραπατσάρουν τον εγωισμό του απέναντι ενισχύοντας τον δικό τους. Ζουν για να «τελειώσουν» τον «εχθρό» και όχι για να ενισχύσουν το παραγόμενο από αυτούς προϊόν.

Κουβέντα ατελείωτη και ίσως κουραστική. Αλλά είναι η αρχή των δεινών του ελληνικού ποδοσφαίρου. Αν, λέμε αν, οι ιδιοκτήτες των ομάδων δημιουργούσαν συνθήκες ουσιαστικού ανταγωνισμού, αν άφηναν τα μικροσυμφέροντα και παρατούσαν τις με σκοπό λυκοφιλίες, και το προϊόν θα ενισχυόταν και το μελλοντικό τους έσοδο θα είχε μεγαλύτερο ταβάνι ακόμα και αν κάποιος άλλος νικούσε στην κούρσα της μίας χρονιάς. Τσουβάλιασμα μοιάζει αλλά, να με συμπαθάτε, οι συμπεριφορές των περισσοτέρων παραγόντων ταιριάζουν στην παραπάνω περιγραφή. Ή, για να το πούμε πιο σωστά, εκείνων των παραγόντων που παίζουν ρυθμιστικό ρόλο στις εξελίξεις. Είπαμε, όμως. Πράγματα χιλιοειπωμένα, καταστάσεις που έχουμε βαρεθεί να κουβεντιάζουμε.

Και αν η παραπάνω μοιάζει με ανίατη ασθένεια, υπάρχει και κάτι ακόμα που πιέζει το παραγόμενο προϊόν ακόμα πιο χαμηλά και δεν έχει ουσιαστική εξήγηση. Για κάποιο λόγο η Σούπερ Λίγκα αποφάσισε ότι το πρώτο ματς του 2019 θα γίνει στις 12 Ιανουαρίου. Ακόμα και αν οι διαιτητές δεν απείχαν από τα ματς της 15ης αγωνιστικής μιλάμε για προγραμματισμένη διακοπή τριών εβδομάδων. Με την απόλυτα δικαιολογημένη κίνηση των Ελλήνων ρέφερι η διακοπή έγινε διάρκειας μηνιαίας. Πάμε να προσπαθήσουμε να βρούμε το γιατί;

Ο καιρός δεν δίνει την εξήγηση. Όσο βαρύς και να είναι ο «Ραφαήλ» η «Σοφία» και όσα άλλα με κακόγουστα ονόματα καιρικά φαινόμενα εμφανιστούν δεν μπορούν να δημιουργήσουν συνθήκες ματαίωσης ποδοσφαιρικών αγώνων. Και, τέλος πάντων, ακόμα και αν γίνει τον Γενάρη κατακλυσμός δεν μπορεί αυτός να προβλεφθεί από το καλοκαίρι όταν και καταρτίζεται το πρόγραμμα του πρωταθλήματος.

Η κούραση, ο φόρτος των ομάδων δεν δικαιολογεί την απόφαση επίσης. Δεν έχουμε ομάδες που φτάνουν μέχρι τα προημιτελικά ή ημιτελικά των ευρωπαϊκών διοργανώσεων. Εδώ, πανηγυρίζουμε αν ένας από τους εκπροσώπους μας περάσει να παίξει μετά τη χειμερινή διακοπή. Άσε που εδώ και πολλά χρόνια έχει αφαιρεθεί και μια διοργάνωση, το Λιγκ Καπ, αφήνοντας μεγαλύτερα κενά ξεκούρασης μέσα στο καλεντάρι για τους παίκτες που αγωνίζονται στις ελληνικές ομάδες.

Ο φόβος των άδειων εξεδρών… Μάλιστα. Λες και είναι κατάμεστα τα γήπεδα όλες τις υπόλοιπες εποχές του χρόνου και θα μας σοκάρουν λίγα εισιτήρια λιγότερα σε ορισμένα ματς μέσα στις γιορτές. Άσε που δεν είμαι καθόλου σίγουρος ότι τα εισιτήρια θα ήταν λιγότερα μέσα στις γιορτές. Αφενός διότι ο κόσμος δεν έχει τη δυνατότητα να πηγαίνει πολυήμερες διακοπές, αφετέρου διότι μέσα στην περίοδο των εορτών ο μπαμπάς είναι πολύ πιο εύκολο να κλέψει χρόνο από την καθημερινότητα του παιδιού του και να το πάει να δει ένα ματς. Ψιλά γράμματα.
Δεκτές όποιες παρατηρήσεις επί του προκειμένου. Αν κάποιος βρει ή έχει βρει ουσιαστικούς λόγους για την παύση αυτή του πρωταθλήματος ας τις κοινοποιήσει. Και αν πειστώ θα απολογηθώ. Μέχρι τότε επιτρέψτε μου να λέω πως και από τον καταρτισμό του προγράμματος φαίνεται ότι η Σούπερ Λίγκα αντί να λειτουργεί ως συνεταιρισμός με στόχο την προώθηση και ανάδειξη του προϊόντος, αρκείται στη διεκπεραίωση και στην προσπάθεια να ικανοποιήσει όσα περισσότερα χατίρια γίνεται. Πώς να λειτουργήσει, όμως, ως συνεταιρισμός όταν τα μέλη του δεν έχουν μάθει να λειτουργούν ως ισότιμα; Φτου και απ’ την αρχή…

Σε αυτό που μένει. Οι Άγγλοι χόρτασαν ξανά μπάλα αυτές τις γιορτές. Οι Ιταλοί είδαν αρκετά ματς, οι Ισπανοί θα δουν αυτό το ΣΚ, οι Βέλγοι έβαλαν ματς μέσα στις γιορτές, οι Κύπριοι το ίδιο. Εμείς; Αρκεστήκαμε στο ντέρμπι που δίνει η Κυβέρνηση να εξιχνιάσει, επιτέλους, μια εγκληματική επίθεση που σχετίζεται με το ελληνικό ποδόσφαιρο. Προκύπτει από τις πληροφορίες ότι οι διωκτικές αρχές είναι κοντά στη σύλληψη των φυσικών αυτουργών της επίθεσης στον διαιτητή Θανάση Τζήλο. Θα προτιμούσα να γίνουν οι συλλήψεις χωρίς να μετατραπεί όλη αυτή η προσπάθεια εντοπισμού σε σίριαλ. Άσε που δεν ξέρω και πόσο βοηθά το έργο των Αρχών η διαρροή πληροφοριών σχετικά με το προφίλ των δραστών.

Έστω κι έτσι όμως… Έστω και αν διακρίνεται προσπάθεια διαφήμισης του έργου που επιτελούν οι κρατικοί λειτουργοί, ας φτάσουμε σε ένα αποτέλεσμα. Σε συλλήψεις και καταδίκες. Διότι αν μείνουμε σε απλές φωνές και πληροφορίες κανείς δεν θα μπορεί να πείσει τον κόσμο ότι (και) αυτή η ιστορία δεν ήταν από αυτές τις «πάρε να έχεις και να ασχολείσαι». Μια που δεν έχει και μπαλίτσα…