Tους έκανε κομπλεξικούς

Ότι μοιάζει αφελές και απαλλαγμένο από ισχυρές δόσεις τακτικής προετοιμασίας είναι προφανές. Το αγωνιστικό στυλ των Ουόριορς ταιριάζει περισσότερο σε ομάδες επίδειξης και λιγότερο σε ομάδες που διεκδικούν την κορυφή του κόσμου. Ο Κάρι, όμως, και οι υπόλοιποι «αμαρτωλοί» συμπαίκτες του τηρούν τον βασικό κανόνα του αθλήματος: βάζουν την μπάλα στο καλάθι.

Γράφει ο Βάιος Τσούτσικας

Ο Μπάρκλει πέρυσι είχε προβλέψει ότι ομάδα που ζει και πεθαίνει με το μακρινό σουτ και μόνο δεν μπορεί να πετύχει σπουδαία πράγματα. Λίγο μετά το Γκόλντεν Στέιτ πήρε το τρόπαιο και ο μέγας Τσαρλς αναγκάστηκε να φορέσει το t(roll)-shirt που του είχαν ετοιμάσει ο Κάρι και οι συμπαίκτες του. Φέτος άρχισε τις χοντράδες και ο κορυφαίος προπονητής της σύγχρονης εποχής στο ΝΒΑ. Ούτε λίγο ούτε πολύ ο Γκρεγκ Πόποβιτς αποκάλεσε τσίρκο αυτό που παίζουν οι Ουόριορς και πρόσθεσε: «δεν ξέρω αν είναι καν μπάσκετ».

Παιχνίδια μυαλού ή όχι οι απαξιωτικοί χαρακτηρισμοί λειτουργούν και ως άμυνα απέναντι σε κάτι ξένο που ως ξένο λογικό είναι να τρομάζει. Το παραδέχεται ή δεν τον παραδέχεται ο γίγας «Ποπ». Και είναι λογικό να τρομάζει διότι το ξένο αυτό πλάνο υλοποιείται από έναν τύπο που παραδίδει μαθήματα χειρισμού της μπάλας, εκτέλεσης και με τα δύο χέρια, αίσθησης και αντίληψης για ό,τι γίνεται σε όλο το πλάτος και το μήκος του γηπέδου και ευστοχίας!

Αν κάποιος θέλει να γίνει το άλλο άκρο των Μπάρκλει και Πόποβιτς μπορεί να διατυπώσει την άποψη ότι η τελειότητα του ταλέντου του Κάρι αχρηστεύει τα μπλοκάκια των προπονητών και τα συστήματα. Μια πιο ψύχραιμη τοποθέτηση τώρα: ο ηγέτης των Ουόριορς αλλάζει το μπάσκετ και το πηγαίνει τουλάχιστον ένα βήμα εμπρός.

Και σίγουρα είναι αυτό το «free style» μπάσκετ πολύ πιο μπάσκετ από αυτό που παίζουν κάποιοι που δεν έχουν δεχθεί πυρά από του κόσμου όλου τους σοφούς της πορτοκαλί μπάλας. Είναι, δηλαδή, πιο μπασκετικός ο Αντρέ Ντράμοντ που χάνει 23(!) ελεύθερες βολές σε ένα παιχνίδι και σουτάρει συνολικά με 35.5% από την αποκαλούμενη «γραμμή της φιλανθρωπίας»; Ή αφήνει περισσότερα στο άθλημα η παρουσία του Ντε Αντρέ Τζόρνταν που σε κάθε επαφή του με την μπάλα ψάχνει να βρει το… κοτσάνι για να είναι σίγουρος;

Το μπάσκετ είναι ένα, ο τρόπος που κάθε ένας επιλέγει για να νικήσει μπορεί να είναι διαφορετικός. Πάντως, αυτός που έχει επιλέξει ο Κάρι και οι συμπαίκτες του μοιάζει να είναι ο σωστός. Γιατί αυτοί βάζουν την μπάλα στο καλάθι, δεν σουτάρουν σαν να έχει το στεφάνι τάπα…