Σωστά όσα λέει ο Αυγενάκης, απλώς λέει τα μισά...

Ο κακός χαμός γίνεται τις τελευταίες ημέρες με την συνέντευξη που παραχώρησε ο Λευτέρης Αυγενάκης σε ραδιοφωνικό σταθμό της πατρίδας του στην Κρήτη, στο σάιτ του οποίου μπορείς πράγματι να δεις ότι μεταδίδεται ζωντανά το πρόγραμμα του τηλεοπτικού σταθμού One και τα περισσότερα άρθρα του είναι αναδημοσιεύσεις με πηγή in.gr. Αυτά για την ιστορία…

Ο ΠΑΟΚ βλέπει φωτογραφία του εαυτού του σχεδόν σε κάθε αναφορά του Αυγενάκη, είτε ευθέως, είτε έμμεσα. Νιώθει ότι ο υπουργός υιοθετεί (ή ταυτίζεται με) την ρητορική του Ολυμπιακού και σε πολλές περιπτώσεις είναι πράγματι έτσι.

Ο Ολυμπιακός (δια των φιλικών του Μέσων) τον αποθεώνει και δικαιολογημένα, αφού νιώθει ότι οι αναφορές Αυγενάκη στους δανεικούς του ΠΑΟΚ και η κριτική για την διοίκηση της ΕΠΟ, εξυπηρετεί τις επιδιώξεις του.

Η αλήθεια, ωστόσο, είναι ότι ο Ολυμπιακός δεν δικαιούται να μιλάει για δανεισμούς, φαινόμενο που ο ίδιος είχε αναγάγει σε επιστήμη, αλλά ούτε και για την εικόνα που εμφανίζει η ΕΠΟ, αφού όταν οι διοικήσεις της ΕΠΟ ήταν της αρεσκείας του, τα σκάνδαλα ήταν δεκάδες και οι διοικήσεις της μπαινόβγαιναν στα ανακριτικά και εισαγγελικά γραφεία.

Διαβάζοντας προσεκτικά τις αναφορές Αυγενάκη, δεν του δίνεις άδικο πουθενά. Σχεδόν σε όλα έχει δίκιο. Απλά, το κάνει με έναν τρόπο που τον εκθέτει, καθώς ξεχνάει πράγματα, αγνοεί κάποια άλλα ή αποφεύγει να τοποθετηθεί για κάποια τρίτα.

Πράγματι, φαινόμενο σαν αυτό του Βόλου που έχει τόσους πολλούς δανεικούς από τον ΠΑΟΚ (αδιάφορο αν αγωνίζονται όλοι ή όχι), δεν το συναντάς πουθενά και δεν θα έπρεπε να υφίσταται. Το ίδιο και άλλες ομάδες, που έχουν 2-3 δανεικούς από την ίδια ομάδα ή άλλη.

Σε προσωπικό επίπεδο, μπορώ δικαιωματικά να τοποθετούμαι επί του θέματος, διότι στηλιτεύω το φαινόμενο διαχρονικά και έντονα, χωρίς να παρεκκλίνω από την θέση μου, τόσο με την προηγούμενη κατάσταση στο ποδόσφαιρο (προ 2017) όσο και με την τωρινή (μετά 2017).

Στους δανεισμούς, λοιπόν, πρέπει να μπουν περιορισμοί στο πόσους μπορείς να δώσεις και πού θα τους δώσεις! Τελεία και παύλα! Αυτό ισχύει είτε μοιράζει δανεικούς ο Ολυμπιακός, είτε ο Παναθηναϊκός, είτε η ΑΕΚ, είτε ο ΠΑΟΚ, είτε ο οποιοσδήποτε.

Το ελληνικό πρωτάθλημα είναι ένα πρωτάθλημα ειδικών συνθηκών, με δικές του πραγματικότητες. Και η πραγματικότητα είναι ότι οι δανεισμοί γιγαντώνουν την καχυποψία και πρέπει να μπουν κανόνες. Το λέμε χρόνια και θα το λέμε πάντα, όποιος κι αν κάνει κουμάντο στο ποδόσφαιρο.

Σημειωτέον, για να ξεκαθαρίζουμε τα πράγματα, η Super League απέρριψε ΟΜΟΦΩΝΑ το καλοκαίρι του 2018 την περίπτωση της δημιουργίας β’ ομάδων ώστε να αγωνίζονται εκεί αυτοί που προορίζονταν για δανεικοί. Η ΕΠΟ είχε προτείνει να τοποθετηθούν οι β’ ομάδες στην Football League (γ’ κατηγορία), όμως οι ΠΑΕ ήθελαν να μπουν οι β’ ομάδες στην Super League 2. Γι’ αυτό και το απέρριψαν.

Ορθώς, λοιπόν, ο Αυγενάκης θέλει να βάλει όρια στους δανεισμούς και όσοι κόπτονται για την αξιοπιστία του πρωταθλήματος πρέπει να το στηρίξουν. Όμως, το να στέκεται μόνο στον ΠΑΟΚ, προκαλεί γέλιο σε όσους γνωρίζουμε ποιος έκανε μόδα αυτή την σκανδαλώδη τακτική. Και να μην φοβάται ο υπουργός να το αναφέρει.

Σε ό,τι αφορά τη βία, ο Αυγενάκης αναφέρθηκε πολύ σωστά σε πολλά θέματα: Την κλήση συναδέλφου σε ακρόαση (στην οποία λανθασμένα προχώρησε και θα το βρει μπροστά του αυτό), τις απειλές από διαδικτυακή οπαδική εκπομπή, τα συνθήματα στο πάρτι του Βράνιες και το επεισόδιο με τα παιδάκια της ακαδημίας του Ολυμπιακού στην Θεσσαλονίκη.

Είναι όμως πραγματικά απίστευτο, πώς κατάφερε να ξεχάσει και να μην κάνει την παραμικρή αναφορά στο πιο σοβαρό γεγονός απ’ όλα, αυτό το οποίο μας διέσυρε ως χώρα διεθνώς: Στην εισβολή των χούλιγκαν στο Ολυμπιακός-Μπάγερν για την Youth League! Ανέφερε τέσσερις περιπτώσεις, είναι αδιανόητο να μην αναφέρει την πέμπτη που θα έπρεπε να είναι και πρώτη!

Στις αναφορές του για την ΕΠΟ, σε πολλά από αυτά επίσης δεν έχει άδικο. Ασφαλώς και η ομοσπονδία έχει μερίδιο ευθύνης για την κατάσταση και έχει αργά αντανακλαστικά. Ασφαλώς και παρακολουθούσε ως θεατής το πινγκ πονγκ των εμπρηστικών δηλώσεων από παράγοντες και στελέχη ΠΑΕ. Ασφαλώς και υπάρχει στασιμότητα σε θέματα που έπρεπε να έχει λύσει. Ασφαλώς και θα έπρεπε να προσέξει περισσότερο τα οικονομικά της.

Την χαρακτηρίζει «κακή διοίκηση». Ας δεχτούμε ότι είναι. Πάντως φορτωμένα τα στελέχη της με ένα κάρο κακουργήματα, δεν είναι. Ούτε θαμώνες δικαστικών αιθουσών είναι.

Συνεπώς, ας διαβάσει καμιά από τις τόσες δικογραφίες που υπάρχουν ανοιχτές, ώστε να γνωρίζει τι συνέβαινε στο ποδόσφαιρο ως το 2017. Και τα οποία προκάλεσαν την παρέμβαση των σημερινών συνομιλητών του, δηλαδή των FIFA/UEFA. Έτσι θα έχει την πλήρη εικόνα…

Επίσης, να τον ενημερώσουμε ότι αυτό τον καιρό (είχε ξεκινήσει αλλά αναβλήθηκε για τον Δεκέμβριο) δικάζονται 28 πρόσωπα για την σημαντικότερη –ίσως- υπόθεση διαφθοράς στην ιστορία του αθλητισμού στη χώρα μας. Από τον Ιούλιο που ανέλαβε δεν έχει τοποθετηθεί, ενώ είναι η κορυφή της πυραμίδας των θεμάτων!

Κοντά εκεί στην κορυφή, είναι και η υπόθεση Τζήλου! Ούτε για αυτό έχει τοποθετηθεί ποτέ! Τεράστια θέματα, τα οποία για κάποιο λόγο αγνοεί ή αποφεύγει να πάρει θέση.

Οι παθογένειες στο ποδόσφαιρο είναι γνωστές και καλώς ή κακώς, ο υφυπουργός Αθλητισμού θα κρίνεται ακόμα και για το ποιες βάζει ως προτεραιότητα και ποιες αγγίζει επιδερμικά. Διότι ακόμα και αυτό δείχνει πράγματα.

Κορυφαίο του καθήκον είναι να μην αντιμετωπίζει τις καταστάσεις επιλεκτικά, να μην ευνοεί και να μην αδικεί.

Να κάνει όλα αυτά που λέει, αλλά να ασχοληθεί και με αυτά που αποφεύγει να πει…