Συγγνώμη, αλλά, δεν φταίει ο Γεωργιάδης, ούτε οι παίκτες

Του Γιώργου Ζαχαριάδη
zahariadis@sday.gr

Αυτή είναι η παγίδα. Και δεν το λέω επειδή προσπαθώ να προστατέψω κάποιον από όλους όσους έχασαν πλέον την επαφή με την πρώτη θέση των πλέι-οφ.
Δηλαδή…

Σιχτιρίζουν τον Γεωργιάδη και τους ποδοσφαιριστές. Προφανώς κανείς δεν έχει τη διάθεση να γυρίσει πίσω, στο καλοκαίρι που μας πέρασε. Που δεν αντιλήφθηκε κανείς, κυρίως από εκείνους που πανηγύρισαν για τον Αγγελο και την τακτική της λιτότητας, για τη λογική της ποδοσφαιρικής εντιμότητας που θα επικρατούσε πλέον στην ομάδα και που θα οδηγούσε σε επιτυχίες. Για πρωταθλήματα, μιλούσαν. Για κύπελλα και champions league και άλλα σπουδαία.

Όταν μάλιστα άρχισε η απογείωση –πρόσκαιρη και πλασματική- ήταν που ξεσπάθωσαν όλοι τους και τους απασχολούσαν (λένε…) τα χρέη. «Πλήρωσε τα χρέη. Αυτά μας ενδιαφέρουν», φώναζαν του Ιβάν. Κι όταν άρχισε η κατηφόρα, τα χρέη δεν απασχολούσαν. Όταν πληρώθηκαν, επανήλθε ένας ενθουσιασμός. Μόνο και πάλι, τα αποτελέσματα, θα είναι αυτά που θα καθορίσουν –και έτσι είναι πάντα- τη στάση του κόσμου. Όπως ακριβώς, οι λιγοστοί που βρέθηκαν στην Τούμπα, για τα δεδομένα ενός τόσο σημαντικού αγώνα, αποδοκίμασαν όποιον έχει σχέση με τον ΠΑΟΚ.

Θα επανέλθω… Κοντός σε σκέψη, τυφλός σε λογική, όποιος σήμερα απαιτεί από την ομάδα να καταφέρει όσα δεν κατάφερνε μέχρι πριν από λίγο καιρό. Και τα «φιλαράκια» που συνεχώς βλέπουν βελτίωση, αυτές οι γλίτσες που επιμένουν για τον μεταμορφωμένο ΠΑΟΚ, που προκαλούν μεγαλύτερο κακό, -από ότι καλό- στον συμπαθή τους Γεωργιάδη, πήραν απάντηση στον αγώνα με τον ΠΑΟ.

Τι έκανες πέρσι το καλοκαίρι κύριε Ιβάν; Αν κάνεις πάλι τα ίδια, χωρίς πλάνο, χωρίς σχεδιασμό και χωρίς χρήματα που θα έρθουν να «κουμπώσουν» σε εντυπωσιακές επιλογές, σαν του Φρανκ Άρνεσεν, δεν θα υπάρξει μέλλον με επιτυχίες. Πικρές θα είναι τέτοιες μέρες, του χρόνου.

Όχι τόσο γιατί επανέφερε τον Γκαρσία, που δεν είναι δα και εγγύηση για να λειτουργήσει η ομάδα σωστά, καθότι δεν υπάρχει αντίστοιχη εμπειρία, αλλά, επειδή υπάρχει πλέον ένα πολύ ισχυρό όνομα, σαν το Δανού νέου τεχνικού διευθυντή, οι απαιτήσεις αυξάνονται. Απαιτήσεις για προπονητή με ανάλογο μέγεθος και με διάθεση, όχι συνταξιούχο, και ποδοσφαιριστές που θα αλλάξουν επίπεδο την ομάδα.