Σούπερ η Εθνική, αλλά έχει γίνει ζημιά που θα την βρίσκουμε μπροστά μας!

Οι καθαρά ποδοσφαιρικές αναλύσεις είναι δουλειά άλλων. Εγώ στέκομαι μόνο στην μεγάλη εικόνα.

Και η μεγάλη εικόνα δείχνει ένα «total makeover» της Εθνικής, μια ολική μεταμόρφωση. Το αποκρουστικό πρόσωπο μέχρι πριν λίγους μήνες έχει δώσει τη θέση του σε μια ελκυστική παρουσία.

Όλα αυτά με τον σωστό καθοδηγητή, τον νέο προπονητή της Εθνικής.

Ένα πείραμα της ΕΠΟ, μια ζαριά, που δείχνει από το πουθενά να βγαίνει!

Σαν τύπο, δεν τον συμπαθώ ιδιαίτερα τον Φαν’τ Σιπ. Όχι πως τον γνωρίζω, αλλά ως φυσιογνωμία μου κάνει πολύ αδιάφορη, ψυχρή και ξενέρωτη.

Την δουλειά, όμως, την κάνει μια χαρά και αυτό είναι το ζητούμενο. Έχει καλές ιδέες και κυρίως έχει εμπνεύσει τους παίκτες. Του το χρεώνουμε ξεκάθαρα αυτό.

Αυτή η Εθνική, μπορεί να βλέπει με αισιοδοξία τις επόμενες διοργανώσεις, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά την μπάλα που μπορεί να παίξει.

Πάνω σε αυτό, όμως, υπάρχει ένα ζήτημα που πρέπει να θιχτεί και αφορά την καταστροφική περίοδο από το 2014 που οι προηγούμενες διοικήσεις της ΕΠΟ διέλυσαν τελείως την Εθνική, έως το μισό 2019 που η νέα διοίκηση δεν κατάφερνε με τίποτα να την επαναφέρει στις επιτυχίες.

Είναι η κατρακύλα στο ranking.

Τα εξευτελιστικά αποτελέσματα των προηγούμενων ετών έφεραν την Ελλάδα σε επίπεδα 3ης και 4ης ταχύτητας.

Και αυτό ήδη το βρίσκουμε και θα το βρούμε ξανά μπροστά μας στις κληρώσεις.

Η Εθνική δεν μπαίνει πλέον επικεφαλής ή έστω δεύτερη στους ομίλους που κληρώνεται.

Στις επόμενες κληρώσεις, υπολογίζεται ότι θα έχει τουλάχιστον δύο ομάδες από πάνω της με καλύτερη βαθμολογία και καλύτερη παρουσία τα τελευταία χρόνια. Και μπορεί οι τουλάχιστον δύο να είναι και μεγάλες Εθνικές, με παράδοση και συνεχή παρουσία.

Οι βατοί όμιλοι είναι παρελθόν για το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα.

Αυτό θα δυσχεράνει πολύ το έργο του Φαν’τ Σιπ και των παικτών. Μπορεί η Εθνική να συνεχίσει στο ίδιο μοτίβο, να έχει καλά αποτελέσματα και να σταθεροποιηθεί στα παλαιότερα επίπεδα, δηλαδή να κερδίζει τις Βοσνίες, τις Αρμενίες και τις Φινλανδίες, όμως για να κερδίσεις πρόκριση στην τελική φάση διοργάνωσης, απαιτούνται υπερβάσεις.

Και υπερβάσεις σημαίνει να βάλεις από κάτω μεγάλες Εθνικές!

Δυστυχώς, την καταστροφική περίοδο που προηγήθηκε θα την πληρώνουμε για χρόνια και αυτό είναι το πιο λυπηρό απ’ όλα.

Για να αυξήσουμε, ωστόσο, τις πιθανότητες να βρεθούμε τα επόμενα χρόνια σε μεγάλη διοργάνωση, η ΕΠΟ πρέπει να φροντίσει για δύο πράγματα:

Πρώτον, αυτό που είπε ο Κατσουράνης: Οι ΠΑΕ να μην αγγίζουν την Εθνική με τη μιζέρια τους! Να κρατηθούν μακριά!

Δεύτερον, να βρεθεί μια πιο κλειστή, πιο ζεστή έδρα, ώστε να αποκτήσει η Εθνική ένα ακόμη όπλο: Την στήριξη ενός γεμάτου γηπέδου.

Αν γίνουν αυτά, μπορούν να συμβούν και θαύματα. Η Εθνική μας είχε συνηθίσει παλαιότερα σε τέτοια…