Χρήστος Ρομπόλης

Ντόντσιτς-Ίρβινγκ: Καλά πήγε αυτό…

Ο αποκλεισμός των Μάβερικς αποτελεί το κάζο της σεζόν και μια υπενθύμιση πως οι μονάδες δεν φτιάχνουν τις ομάδες. Τελικά ποιος φταίει;

Ήταν αρχές Φλεβάρη, όταν οι Μάβερικς με ρεκόρ 29-26 ήταν τέταρτοι στη Δύση διανύοντας μια σεζόν εφάμιλλη της περσινής, στην οποία έφτασαν μέχρι τους τελικούς της Δύσης προτού υποταχθούν στους μετέπειτα πρωταθλητές Γουόριορς με 4-1. Fast forward και… δύο μήνες μετά το υποτιθέμενο super trade του Κάιρι Ίρβινγκ, το Ντάλας έχει υποστεί το κάζο της σεζόν και είναι εκτός play in. Τι έφταιξε όμως γι’ αυτό;

Οι Μάβερικς έγιναν ανυπόμονοι


Το Ντάλας έκανε το σύνηθες λάθος να προσπαθήσει να κόψει δρόμο για να φτάσει προς την κορυφή. Αντί να κοιτάξουν να «χτίσουν» πάνω στην ομάδα που πέρσι έκανε την υπέρβαση και έγινε διεκδικήτρια του τίτλου, βασιζόμενη τότε όχι μόνο στον απίθανο Ντόντσιτς αλλά και σε καλούς ρολίστες και σε μια εντυπωσιακά βελτιωμένη άμυνα, έγιναν… ανυπόμονοι. Φήμες ήθελαν τον ίδιο τον Σλοβένο να πιέζει για την απόκτηση ενός ακόμη σταρ δίπλα του, για να μοιραστεί το αβάσταχτο βάρος που έπεφτε μόνο στις πλάτες του και να αυξηθεί το επίπεδο ποιότητας της ομάδας, που είχε μειωθεί από το καλοκαίρι με την αποχώρηση του Τζέιλεν Μπράνσον για τους Νικς.

Ντόντσιτς-Ίρβινγκ: Καλά πήγε αυτό…

Το front office των «Μαβς», με την… έγκριση του ίδιου του Λούκα κατά τα δημοσιεύματα, προχώρησε στην απόκτηση του Κάιρι Ίρβινγκ με ανταλλαγή «θυσιάζοντας» τον Ντόριαν Φίνεϊ-Σμιθ, τον με διαφορά καλύτερο περιφερειακό της ομάδας. Στα δικά τους μάτια, Λούκα και Κάιρι θα συνέθεταν ένα μαγικό δίδυμο, μια διπλή απειλή που θα ήταν αδύνατο να σταματηθεί από κάθε αντίπαλο και το Ντάλας από μια ομάδα που θα είχε υπό άλλες συνθήκες ταβάνι ανάλογο με το περσινό, θα γινόταν κανονική διεκδικήτρια του τίτλου στο ΝΒΑ. Αυτό όμως δεν πήγε πολύ καλά…

Γιατί απέτυχε το πρότζεκτ;


Η αποτυχία του πλάνου ήταν παταγώδης. Οι Μάβερικς είχαν ρεκόρ 9-16 από τη στιγμή που απέκτησαν τον Ίρβινγκ και υποχώρησαν από την τέταρτη θέση της Δύσης και το πλεονέκτημα έδρας στα playoffs, στην ενδέκατη και έμειναν έξω και από τα play in δύο μέρες πριν ολοκληρωθεί η regular season. Το Ντάλας είχε μόλις 5 νίκες στα 16 παιχνίδια που έπαιξαν μαζί Ντόντσιτς και Ίρβινγκ μετρώντας οι δυο τους ταυτόχρονα στο παρκέ μόλις 444 λεπτά. Από τη στιγμή που έγινε το trade, με τον Λούκα μόνο διαθέσιμο η ομάδα του Τζέισον Κιντ είχε 0-3, με τον Κάιρι μόνο 3-1 και με κανέναν εκ των δύο σούπερ σταρ… 1-2.

Οι αριθμοί του Σλοβένου έπεσαν κατά σχεδόν 4 πόντους ανά αγώνα, κατά 3,9% εντός πεδιάς και 2,7% στα τρίποντα, ενώ πρόσφερε 0,8 ριμπάουντ και 0,5 ασίστ λιγότερα. Ταυτόχρονα ήταν φανερό πως έπαψε να απολαμβάνει το παιχνίδι, έβγαζε εκνευρισμό και μέτρησε στη σεζόν 17 τεχνικές ποινές, λιγότερες μόνο από τον σεσημασμένο τραμπούκο Ντίλον Μπρουκς (18). Ο Κάιρι, στον αντίποδα, είχε μεν 2,5 πόντους λιγότερους από τον Λούκα (27π. ανά αγώνα), αλλά με 4,4% υψηλότερο ποσοστό ευστοχίας εντός πεδιάς (51%), +7% στα τρίποντα (39,2%) και με πολύ λιγότερο usage, δηλαδή λιγότερες κατοχές προς διαχείριση (36,8 ο Ντόντσιτς, 26,9 ο Ίρβινγκ).

Ντόντσιτς-Ίρβινγκ: Καλά πήγε αυτό…

Είναι προφανές πως οι δύο σούπερ σταρ δεν απέκτησαν την απαιτούμενη χημεία μεταξύ τους και με την απόλυτη ομάδα. Εξέλιξη μάλλον αναμενόμενη, από τη στιγμή που δίπλα στον παίκτη που παίζει περισσότερο με την μπάλα στα χέρια σε όλη τη λίγκα προστέθηκε ένας ακόμη με ανάλογα χαρακτηριστικά, αντίστοιχες αρετές αλλά και παρόμοιες αδυναμίες. Οι επιθέσεις των Μάβερικς έμοιαζαν να μοιράζονται μεταξύ των δύο αστέρων τους σαν σε... δακτύλιο, μια εγώ και μια εσύ, με τους υπόλοιπους να παίκτες να νιώθουν λίγο-πολύ περιττοί αχθοφόροι και απλά συμπληρώματα πεντάδας με μοναδικό καθήκον να μαζεύουν τα ασυμμάζευτα στην άμυνα. Ταυτόχρονα, κάθε έννοια αμυντικής ισορροπίας χάθηκε και οι Μάβερικς που πέρσι τσάκιζαν κόκκαλα στα μετόπισθεν έφτασαν να έχουν μετά το All Star Game την πέμπτη χειρότερη άμυνα του ΝΒΑ, με 118,1 πόντους παθητικό ανά 100 κατοχές.

Ποιος φταίει τελικά;


Κάποιοι θα πουν πως η έλευση του προβληματικού τα τελευταία χρόνια Κάιρι Ίρβινγκ ήταν η αιτία του κακού, αφού η ομάδα όχι απλώς δεν βελτιώθηκε, αλλά έγινε πολύ χειρότερη μετά την απόκτησή του. Άλλοι θα δουν ότι ο Λούκα Ντόντσιτς δεν προσαρμόστηκε ξανά δίπλα σε έναν σταρ ανάλογου διαμετρήματος, δεν έκανε υποχωρήσεις και η δική του παρουσία ήταν εμφανώς κατώτερη από του συμπαίκτη του. Το πιθανότερο είναι πως και οι δύο απόψεις είναι λάθος. Γιατί ο μεν Κάιρι δεν προκάλεσε στο Ντάλας προβλήματα ανάλογα με αυτά που έφερε στο Μπρούκλιν, κράτησε σαφώς πιο χαμηλό προφίλ και έδειξε διάθεση να κάνει ένα βήμα πίσω για να πετύχει το πρότζεκτ. Και γιατί ο δε Λούκα ορθώς ζήτησε βοήθεια από έναν σταρ για να μπορέσει να οδηγήσει ψηλότερα τους Μάβερικς.

Είναι, τελικά, πολύ συχνό το φαινόμενο μια ομάδα να έχει δύο ή και περισσότερους σπουδαίους παίκτες, που όμως δεν ταιριάζουν καθόλου μεταξύ τους. Που τελικά οι αρετές τους αντί να αθροίζονται… διασπώνται και οι αδυναμίες που έχουν κοινές δεν αναπληρώνονται μεταξύ τους ή από τους υπόλοιπους. Οι Μάβερικς θαρρείς και απέκτησαν τον πρώτο σούπερ σταρ που βρήκαν διαθέσιμο και όχι τον πιο ταιριαστό για τον ηγέτη τους και τις ανάγκες του υπάρχοντος ρόστερ. Αντί να χτίσουν μεθοδικά, με υπομονή και χρόνο με το χρόνο, πάνω σε μια ομάδα που έδειξε σημαντική πρόοδο πέρσι, βιάστηκαν να ανέβουν επίπεδα και τελικά κατακρημνίστηκαν.

Ντόντσιτς-Ίρβινγκ: Καλά πήγε αυτό…

Ομάδες όπως οι Γουόριορς, οι Μπακς και οι Σέλτικς, αναμφισβήτητα οι πιο πετυχημένες των τελευταίων χρόνων στο ΝΒΑ, έχουν δείξει το δρόμο. Με μετρημένες και στοχευμένες προσθαφαιρέσεις κάθε χρόνο και όχι σπασμωδικές προσθήκες, πλαισιώνοντας τους αστέρες τους όχι απαραίτητα με αντίστοιχα λαμπερούς παίκτες, αλλά με τα κομμάτια που λείπουν από το παζλ για να λειτουργήσει καλύτερα το σύνολο.

Για το Ντάλας η επόμενη μέρα είναι δύσκολη… Με τον Λούκα Ντόντσιτς ξενερωμένο, τον Κάιρι Ίρβινγκ διατεθειμένο να εξερευνήσει την αγορά αναζητώντας το καλύτερο δυνατό οικονομικό deal, το front office με λιγοστά περιθώρια ευελιξίας για ουσιαστική ενίσχυση και έναν προπονητή (Τζέισον Κιντ) που δεν έχει πείσει πως είναι ικανός να κουμαντάρει ένα franchise που θέλει να κάνει πρωταθλητισμό, το μέλλον δεν προμηνύεται ιδιαίτερα ευοίωνο.

Για πολλοστή φορά αποδεικνύεται πως μια ομάδα είναι πολλά περισσότερα από το άθροισμα του ταλέντου των σταρ της. Οι αποτυχίες των Νετς την προηγούμενη διετία, των φετινών Μάβερικς ή-στα δικά μας-της Εφές στη φετινή Ευρωλίγκα αποτελούν αποδείξεις και ταυτόχρονα παραδείγματα προς αποφυγήν.

*Την Κυριακή τα λέμε στον bwinΣΠΟΡ FM 94,6, 12:00-14:00, παρέα με τον Παναγιώτη Κεφαλά. Κουβέντα με πολύ μπάσκετ, ρεπορτάζ, ενδιαφέροντες καλεσμένους, κουιζάκια. Όσοι πιστοί, κοπιάστε στην παρέα μας.

Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.

close menu
x