Η υπέρτατη θυσία του Παπανικολάου δίνει το παράδειγμα

Είναι κάποιες πράξεις που έχουν μεγαλύτερη αξία από νίκες, μετάλλια ή κούπες. Ο Κώστας Παπανικολάου πιστοποίησε (για πολλοστή φορά) πως δεν αποτελεί τον αρχηγό της Εθνικής ομάδας μόνο στα… χαρτιά με μια θυσία που αμφιβάλλω αν όλοι μας έχουμε αντιληφθεί το μέγεθός της: μια μέρα και λίγες ώρες μετά τη γέννηση της δεύτερης κόρης του κι αφού βρέθηκε στο πλευρό της συζύγου του, θα ταξιδέψει πρώτα στο Άμπου Ντάμπι και κατόπιν στη Μανίλα για να ενισχύσει την προσπάθεια της ελληνικής ομάδας στο Παγκόσμιο Κύπελλο.

Ο «Παπ» ασφαλώς δεν χρειαζόταν… βεβαίωση για την αφοσίωση στο εθνόσημο. Αγωνίζεται στις εθνικές ομάδες ανελλιπώς κάθε χρόνο και μετρά μόνο δύο αναπόφευκτες απουσίες, το 2016 και το 2021 από τα Προολυμπιακά Τουρνουά σε Καναδά και Ιταλία λόγω τραυματισμών. Μετρά αισίως 236 εμφανίσεις με τις εθνικές ομάδες, τις 137 εξ αυτών με την Ανδρών όπου είναι 19ος στην ιστορία και με την επόμενη θα «ισοφαρίσει» τον Νικ Καλάθη στους εν ενεργεία παίκτες με 138. Κι όλα αυτά μετά από μια σεζόν όπου μέτρησε 71 συμμετοχές με τον Ολυμπιακό σε όλες τις διοργανώσεις!



Κι όμως, με μωρό και σύζυγο ακόμη στο μαιευτήριο, θα μπει στο αεροπλάνο για την Ασία και θα επιστρέψει αρκετές εβδομάδες αργότερα, για χάρη της Εθνικής ομάδας. Αλήθεια, πόσοι αθλητές ή γενικότερα επαγγελματίες θα έκαναν κάτι τέτοιο χωρίς να είναι ουσιαστικά υποχρεωμένοι; Πόσοι θα «θυσίαζαν» αυτή την ιερή στιγμή για κάτι που-καλώς ή κακώς-έρχεται σε δεύτερο και τρίτο πλάνο σε σχέση με την οικογένεια;

Η απάντηση ξεκάθαρη: Ελάχιστοι! Ο Κώστας Παπανικολάου, ωστόσο, αποδεικνύει για μία ακόμη φορά και αυτή με τον πλέον ηχηρό τρόπο την αφοσίωσή του στην Εθνική ομάδα. Και με την πράξη αυτή δείχνει πως μπορεί αυτό το καλοκαίρι να λείπουν ηχηρά ονόματα από την «επίσημη αγαπημένη», αλλά αρχηγός υπάρχει. Και ο «Παπ» είναι ο κατάλληλος άνθρωπος στην κατάλληλη θέση, ο κάπτεν που έχει περισσότερη ανάγκη από καθέναν αυτή η ανανεωμένη έκδοση της ελληνικής ομάδας. Ενός συνόλου που επειδή δεν έχει την πολύ υψηλή ποιότητα άλλων ετών, οφείλει να βασιστεί στην αυτοθυσία των παρόντων. Όταν, λοιπόν, ο αρχηγός σου δίνει πρώτος το παράδειγμα με αυτή την υπέρτατη θυσία, ποιος θα τολμήσει να μην δώσει το 1.000% για την Εθνική ομάδα;