Πρωταθλητής περιορισμένης διάρκειας ο ΠΑΟΚ, έχασε μεγάλη ευκαιρία

ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ
zahariadis@hotmail.com

Ως πρωταθλητής για ένα 20λεπτο, βαριά βαριά μισή ώρα, συμπεριφέρθηκε ο ΠΑΟΚ στο Καραϊσκάκη. Χάθηκε μια μεγάλη ευκαιρία να αποδείξει ότι είναι οριστικά ο νέος πρωταθλητής, το αφεντικό που δεν καταλαβαίνει ούτε από Ολυμπιακούς, ούτε από Κομίνηδες, ούτε από τα περιβόητα 50-50 κι όλα τα υπόλοιπα… Σε μια περίοδο που υποτίθεται ότι ανοίγουν ένα καινούργιο κεφάλαιο στο ελληνικό ποδόσφαιρο, αλλά μου μοιάζουν ως εικονική πραγματικότητα, ο ΠΑΟΚ ήταν υποχρεωμένος να φανεί καλύτερος σε μεγάλο χρονικό διάστημα, να μην παρασυρθεί από παιχνίδι τακτικής που χαλούσε το δικό του παιχνίδι και βεβαίως να μην δώσει δικαίωμα σε ομάδα που δείχνει ότι έχει μεγάλα προβλήματα για να φτάσει σε γκολ. Δεν μπορεί να σκοράρει στον… κανονικό ΠΑΟΚ αυτός ο Ολυμπιακός, εκτός κι αν του δώσεις το δικαίωμα και φτιάξει πέντε καραμπόλες σε στημένη μπάλα και όλο αυτό συνδυαστεί με την αφέλεια του Βαρέλα ή του Ρέι ή του Σαμπράνο.

Όποιος Ολυμπιακός έφυγε από το Καραϊσκάκη με χαμόγελο, καλά θα κάνει να το σκεφτεί καλύτερα. Κι αν το κάνει αυτό, θα στρίψει στην επόμενη γωνία και θα κλάψει γοερά για την εικόνα της ομάδας που επιμένει να «πρωταθλητεί». Εγώ στη θέση του, πριν από όλα αυτά, θα γελούσα με τη ψυχή μου επειδή ο ΠΑΟΚ μου χάρισε μια νίκη που δεν αντικατοπτρίζει την πραγματική διαφορά των δύο ομάδων. Είναι καλύτερος ο ΠΑΟΚ. Απλά, δεν το ξέρει είτε ο προπονητής και κρατά την ομάδα σε χαμηλές πτήσεις ή είναι και οι ποδοσφαιριστές που δεν έχουν ακόμη ρυθμό. Να σας πω… Ο Βιειρίνια με τον Μακ και τον Πρίγιοβιτς έπαιξαν πρώτη φορά μαζί ως βασικοί. Παλιότερα είχαν βρεθεί και οι τρεις μαζί, όχι σε ενδεκάδα, αλλά σε τραπέζι για καφέ…

Περιμένεις περισσότερα από τον Ελ Καντουρί που δεν είναι πουθενά και από τον Μακ που είναι η μεγάλη επιστροφή. Αν αυτοί παίξουν όπως επιβάλλουν οι προδιαγραφές τους, θα είχαμε άλλον ΠΑΟΚ κι όχι αυτόν που ανοίγει την πόρτα στον Ολυμπιακό και τον επανατοποθετεί στη βαθμολογία, στις πρώτες θέσεις.

Είμαι σίγουρος ότι αν είχε καταφέρει να σημειώσει γκολ στο ξεκίνημα, όταν έδειξε ότι θέλει να πάρει τη νίκη, θα βλέπαμε άλλο παιχνίδι κι ο ΠΑΟΚ θα είχε φτάσει σε πολλά γκολ. Θα βλέπαμε έναν αγώνα σαν εκείνο που είχε κερδίσει με διαφορά ο ΠΑΟ μέσα στο Καραϊσκάκη.

Αλλά…

Έλεγα πάντα ότι θα πρέπει να υπάρχουν προσωπικότητες σε μια ομάδα σαν τον ΠΑΟΚ, για να κερδίσει τίτλους, αλλά, κυρίως αυτά τα παιχνίδια. Όχι ότι χάθηκε ο τίτλος ή θα ήταν του ΠΑΟΚ αν είχε νικήσει…

Όχι, βέβαια.

Στον Ολυμπιακό υπάρχουν μια- δύο ποδοσφαιρικές προσωπικότητες και κρατούν τον Ολυμπιακό μακριά από κάζο μεγάλων διαστάσεων. Δεν μπορούν να τον φτιάξουν ελκυστικό, αλλά, τα καταφέρνουν, με σημαντική στήριξη από Κομίνηδες, με τους τσαμπουκάδες να παραμένουν ατιμώρητοι, με όλα τα γνωστά μέσα.

Να σας πω και το άλλο…

Ο Μάτος έπρεπε να αποβληθεί. Ήταν προνομιακή η μεταχείριση στο πρόσωπό του, όχι σε μια, αλλά, σε δύο και τρεις περιπτώσεις, έπρεπε να πάρει τη δεύτερη κίτρινη. Τέλειωσε το παιχνίδι και ήταν μέσα.

Δεν είναι σωστό για όσους ευαγγελίζονται κάτι διαφορετικό σε αυτό πρωτάθλημα. Αφήστε το αν δεν μπορείτε.

Δεν είδα κάτι πολύ διαφορετικό από αυτό που γνωρίζω χρόνια τώρα. Ειδική μεταχείριση σε κάρτες, σε μαρκαρίσματα και προστασία σε κρίσιμα σημεία. Όλα τα υπόλοιπα πρέπει να τα κάνει ο Ολυμπιακός και ο ΠΑΟΚ, σε έναν αχταρμά στον οποίο τελικά έχει μεγάλη συμμετοχή που πρέπει να περνά απαρατήρητος, ο Κομίνης.

Πάντως, αν θα επιμείνουμε και θα πρέπει να ιεραρχήσουμε τους λόγους που οδηγούν τον ΠΑΟΚ στην ήττα, θα σταθώ πρώτα σε επιλογές προπονητή που επιμένει σε σχηματισμούς με πρόσωπα που δεν είναι ακόμη στα καλύτερά τους (Βιειρίνια- Μακ) και στη συνέχεια θα ψάξω στον Κομίνη, στον Κάμπος και τον Βαρέλα ή τον Ρέι και τον Μάτος, που σημειωτέον ήταν καλός…