Ο Παναθηναϊκός κερδίζει ξανά τις επαφές του Μπακασέτα που κάνουν τη διαφορά...

Μια δική του μπαλιά στις καθυστερήσεις, χαμηλά, με στόχο, με τη σκέψη πως όποιος βρεθεί στο διάβα της μεταβίβασης θα μπορεί να τη στείλει στα δίχτυα, επέτρεψε στον Παναθηναϊκό να φύγει από το Αγρίνιο με όλους τους βαθμούς.

Τέσσερις μέρες αργότερα και έχοντας φανέλα βασικού αυτή τη φορά, ο Τάσος Μπακασέτας απέδειξε και απέναντι στην Ελσίνκι πως όταν χρησιμοποιείται με το σωστό τρόπο και πατά στα σωστά σημεία του αγωνιστικού χώρου, είναι πολυτέλεια για κάθε ομάδα κι όχι μονάχα για τον Παναθηναϊκό. Ο captain των «πράσινων» βοήθησε να γίνει το σύνολο του Ρουί Βιτόρια απειλητικό απέναντι στους Ισλανδούς.

Ο χώρος δράσης του ήταν τέτοιος που μαζί με τον θετικότατο Μαξίμοβιτς, αλλά και τους χώρους που έβρισκαν - κυρίως στο πρώτο ημίχρονο - οι Τζούρισιτς και Πελίστρι, βελτίωσαν τα ποσοστά δημιουργίας επικίνδυνων καταστάσεων για τα καρέ του Νίχαους.



Ο τρόπος που ετοιμάζει τη φάση στον Πελίστρι στο 28ο λεπτό, έχοντας δει το σπριντ του Ουρουγουανού και απλά πετώντας του την μπάλα με το γύρισμα του ποδιού του για να τον οδηγήσει προς την περιοχή, είναι η… ταυτότητα του Έλληνα χαφ. Αυτά μπορεί να κάνει. Αυτό είναι το... ψωμί του.



Και στο 55ο λεπτό δίνει το έναυσμα για το ασφυκτικό πρέσινγκ, με τον Μαξίμοβιτς να στέκεται στο πλευρό του ώστε ν' αποφέρει καρπούς η προσπάθεια, όπως κι έγινε. Η μπάλα έφτασε στον Γερεμέγεφ μετά από τάκλιν του Έλληνα μέσου, ωστόσο, ήταν ακόμα μια στιγμή που χάθηκε για τον Παναθηναϊκό.

Ο Βιτόρια «διαβάζει» σωστά και ο Μπακασέτας γίνεται ξανά πολύτιμος

Είναι μεγάλη αλήθεια πως με τον Ντιέγκο Αλόνσο στην άκρη του πάγκου, ο Τάσος Μπακασέτας έβλεπε νοητά εμπόδια να υψώνονται μπροστά στις σκέψεις του για την ανάπτυξη της ομάδας. Αδυνατούσε να «κουμπώσει» στο σχέδιο του Ουρουγουανού πρώην προπονητή της ομάδας.

Η κατάσταση που είχε διαμορφωθεί, έφτασε να κάνει μερίδα του κόσμου ν' αρχίσει να δυσανασχετεί με τον «Μπάκα». Η μεγαλύτερη απόδειξη πως το πρόβλημα ξεκινούσε από την άκρη του πάγκου κι δεν αφορούσε στη δική του επίδοση. Βέβαια, αυτό εμφανιζόταν και από τον τρόπο που κατάφερνε να εμφανίζεται διαφορετικός και πολύ καλύτερος στις υποχρεώσεις του με την Εθνική.



Η πρόσληψη του Ρουί Βιτόρια - πέρα από το γενικότερο καλό που έχει κάνει στον Παναθηναϊκό μέχρι στιγμής βάσει και των όσων παρουσιάζονται στο χορτάρι - δίνει την ευκαιρία στον Μπακασέτα να εκφραστεί ξανά με τον τρόπο που γνωρίζει. Και οι αλλαγές που έχει παρατηρήσει ο κόσμος του «τριφυλλιού» σε αυτά τα πέντε ματς με το νέο πρόσωπο στην τεχνική ηγεσία, φτάνουν σε μεγαλύτερη κλίμακα.

Ο Πορτογάλος προπονητής έχει παράξει έργο. Και αυτό να γίνεται εμφανές στο γήπεδο. Όχι σε μικρά διαστήματα. Όχι σε στιγμές έκλαμψης. Αλλά σε αγωνιστικό πλάνο και ποδοσφαιρική ορθότητα, την οποία αντιλαμβάνονται σωστά και οι ποδοσφαιριστές του για να φτάσουν μπροστά από την απέναντι εστία.

Όσα είπε στη συνέντευξη Τύπου, για τον Πελίστρι και την ανάγκη που υπήρχε να τοποθετηθεί κάποιος γρήγορος από τη δεξιά πλευρά, ή ο τρόπος που ο νέος κόουτς των «πράσινων» απένειμε τα εύσημα και μίλησε με σεβασμό για την ποιότητα των Μαξίμοβιτς και Λοντίγκιν, αποτυπώνει τον αντίκτυπο που έχει το μεγάλο του «όπλο». Το ποντάρισμα στην ψυχολογία του ποδοσφαιριστή.

Γνωρίζει πώς να προσεγγίζει τον παίκτη του. Πώς να τον κάνει να νιώσει σημαντικός. Και πώς να τον διατηρεί σε ποδοσφαιρική εγρήγορση. Και κάπως έτσι, απέδωσαν και όλες οι αλλαγές που έκανε στο αρχικό σχήμα του Παναθηναϊκού μετά το ματς με τον Παναιτωλικό.

Και ο Σένκεφελντ κάλυψε τον Ίνγκασον όποτε χρειάστηκε, αλλά και ο «Γιούρι» κράτησε το μηδέν, ενώ, ο Μαξίμοβιτς παίζοντας πιο μπροστά από τον Αράο έκανε την αθόρυβη, αλλά σπουδαία δουλειά. Όλοι σημαντικοί για το σύνολο. Όλοι μια αγκαλιά στο τέλος ξανά. Στο τελετουργικό που υιοθετεί ο Βιτόρια για τη μεγάλη αλλαγή στον Παναθηναϊκό.