«Τίποτα δεν τελειώνει εάν δεν σφυρίξει ο διαιτητής»: Ο Παναθηναϊκός του Βιτόρια χτυπά στο φινάλε και γίνεται διεκδικητής

Οι αλλαγές προπονητών στη Stoiximan Super League δεν είναι απλώς ένα συχνό φαινόμενο, αλλά ο κανόνας, που επικρατεί διαχρονικά στο ελληνικό ποδόσφαιρο.

Η συζήτηση πως οι άνθρωποι, που βρίσκονται στην άκρη του κάθε πάγκου, χρειάζονται χρόνο, σχεδόν ποτέ δεν πιάνει τόπο και σεζόν με τη σεζόν αποχαιρετάμε τουλάχιστον δύο με τρεις κάθε χρόνο, οι οποίοι δεν προλαβαίνουν καν… παρέλαση. Για τα Χριστούγεννα ούτε συζήτηση.

Αυτές οι αποφάσεις των διοικήσεων, βέβαια, δεν είναι πάντοτε και οι πιο ορθές, καθώς ο προπονητής δεν είναι το πρόβλημα, είναι, όμως, η εύκολη λύση και ένας «σάκος του μποξ», που μπορούμε να του ρίξουμε πάνω όλα τα κακά του κόσμου. Έτσι έρχεται ο αντικαταστάτης γεμάτος νέες ιδέες και φιλοδοξίες, αλλά τα αποτελέσματα της εκάστοτε ομάδας παραμένουν το ίδιο -αν όχι και ακόμη περισσότερο- απογοητευτικά.



Όμως είναι γνωστό πως σε κάθε κανόνα υπάρχουν και οι εξαιρέσεις, με τον φετινό Παναθηναϊκό να γίνεται το λαμπρό παράδειγμα. Σε ένα καλοκαίρι όπου οι «πράσινοι» έβαλαν βαθιά το χέρι στην τσέπη, ξοδεύοντας κάτι παραπάνω από 20 εκατομμύρια ευρώ, οι φίλαθλοι της ομάδας φούσκωσαν με θάρρος και αυτοπεποίθηση πως φέτος ο Παναθηναϊκός πάει για σπουδαία πράγματα, με το πρωτάθλημα σαφώς να είναι ο πρώτος και ο κυρίαρχος στόχος.

Αυτές οι ελπίδες, όμως, άρχισαν να… καταρρέουν με τρομακτική ταχύτητα όταν η σεζόν ξεκίνησε και ο Παναθηναϊκός με τον Ντιέγκο Αλόνσο στο πάγκο του δεν έβρισκε ούτε θεμιτά αποτελέσματα, αλλά ούτε παρουσίαζε μία ικανοποιητική εικόνα μέσα στις τέσσερις γραμμές του γηπέδου. Η ομάδα δεδομένα χρειαζόταν ένα ηλεκτροσόκ και η απομάκρυνση του Ουρουγουανού τεχνικού έδωσε ακριβώς αυτό.



Βέβαια, για να πετύχει αυτό το εγχείρημα ο αντικαταστάτης θα πρέπει να είναι ο κατάλληλος και στη συγκεκριμένη περίπτωση ο Παναθηναϊκός πέτυχε… διάνα. Ο Ρουί Βιτόρια δείχνει να είναι ο άνθρωπος, που μπορεί να οδηγήσει το «τριφύλλι» σε μεγάλες επιτυχίες, εντός και εκτός των συνόρων.

Δεν είναι μόνο οι 10 νίκες στα 12 πρώτα του ματς στον πάγκο της ομάδας, κάτι που σαφώς και είναι άκρως εντυπωσιακό από μόνο του, αλλά ο τρόπος με τον οποίο πήρε ένα ηττοπαθές σύνολο μεσούσης της σεζόν και το μετέτρεψε σε διεκδικητή πρωταθλήματος.



Ο Παναθηναϊκός παίζει επί ίσοις όροις για τον τίτλο, καθώς έχει πλέον έναν προπονητή αντάξιο των υπόλοιπων διεκδικητών, διότι ο Πορτογάλος μπορεί να κοιτάξει στα μάτια τους Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ, Ματίας Αλμέιδα και Ραζβάν Λουτσέσκου. Αυτό δεν σημαίνει ότι είναι καλύτερος, αλλά ότι μπορεί να τους ανταγωνιστεί για την πρωτιά της Stoiximan Super League, κάτι που ο προκάτοχος του καλώς ή κακώς δεν έδειχνε πως ήταν ικανός να το πετύχει.

Με τον Βιτόρια να κρατάει τα κλειδιά της ομάδας ο Παναθηναϊκός παλεύει μέχρι τελικής πτώσεως όλα τα ματς και αυτό του βγαίνει σε καλό. Ένα παιχνίδι ολοκληρώνεται μονάχα όταν ο διαιτητής σφυρίξει τρεις φορές και οι «πράσινοι» έχουν καταφέρει να πάρουν τις πέντε από τις 10 νίκες τους με γκολ μετά το 70ό λεπτό. Το 50% των νικηφόρων αποτελεσμάτων του Βιτόρια έρχονται στη δύση των αναμετρήσεων, αλλά αυτό μικρή σημασία έχει, διότι οι τρεις βαθμοί παραμένουν τρεις βαθμοί με όποιον τρόπο και αν έχουν επιτευχθεί. Πόσο μάλλον τη δεδομένη χρονική στιγμή, που ο Παναθηναϊκός έχει ανάγκη από αποτελέσματα και όχι από… μπαλάρα.



Βέβαια, καλό θα ήταν να ρωτήσουμε και τους φίλους του Παναθηναϊκού (και κυρίως την καρδιά τους) αν αντέχουν κάθε παιχνίδι να κρίνεται στα τελευταία λεπτά, καθώς αυτή η διαδικασία μόνο ψυχοφθόρα μπορεί να θεωρηθεί, αλλά εφόσον έρχονται οι νίκες, όλα συγχωρούνται.

Δύο από αυτά τα πέντε γκολ έχουν επιτευχθεί από τον Γερεμέγεφ, με τον Σουηδό να χαρίζει απλόχερα τέσσερις βαθμούς στην ομάδα του, την ώρα που έχει ακούσει τα πάνδεινα από την «πράσινη» κερκίδα. Ενώ πιο πρόσφατο παράδειγμα είναι η εξαιρετική ατομική ενέργεια του Ουναΐ στο ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ (2-1) για το πρώτο νικηφόρο ντέρμπι του Παναθηναϊκού μέσα στη σεζόν.



Ο Ρουί Βιτόρια έχει αλλάξει τον Παναθηναϊκό προς το καλύτερο και αποδεικνύεται πως ήταν η πλέον κατάλληλη επιλογή για να σώσει μία χρονιά που έμοιαζε να είναι εξ αρχής… καμένη.