Παλαβά τρέχεις, παλαβά χάνεις...

Δεν είναι μπάσκετ το ποδόσφαιρο. Τα στατιστικά δεν μετράνε. Καλύτερα να μη τα βλέπεις. Αν τα δεις, απορείς. Κλικ στο σαϊτ της ΟΥΕΦΑ. Στο ματς Ολυμπιακός-Παρί. Σύνολο προσπαθειών (total attempts): 12-12. Στο στόχο: 5-10. Αποκρούσεις (saves): 6-5. Δοκάρια: 2-0. Κόρνερ: 5-6. Αποτέλεσμα: 1-4. Βαρύ έκατσε. Εξηγείται; Πολύ λίγο από την κατοχή μπάλας: 42-58% υπέρ της Παρί. Περισσότερο από τις επικίνδυνες επιθέσεις: 27-43.

Να τα διαβάσεις, δεν θα σκεφτείς ότι έπεσε τεσσάρα. Εξι κόρνερ η Παρί, τρια γκολ. Εχασε και πέναλτι. Είπαμε όμως: Οι αριθμοί δεν λένε πάντα την αλήθεια. Ενα λάθος στο Τσάμπιονς Λιγκ και πας σπίτι σου. Το παρατάς το ματς και βάζεις αριθμητήριο. Δεν ήταν για τόσα ο Ολυμπιακός.

Ηταν δεν ήταν, τα' φαγε. Εσκασε στο β' και έχασε με φτηνό τρόπο. Αδίκησε τον εαυτό του. Τέτοια μετάλλαξη, μόνο σε ταινία. Την έχει ξαναδεί ως πρωταγωνιστής ο Θρύλος. Με τη Μέταλιστ. Αντί να της ρίξει πέντε, στο φινάλε αποκλείστηκε. Τώρα, πάλι τα ίδια. Είναι και η Παρί ομαδάρα και έδεσε το γλυκό (πικρό, για την ακρίβεια).

Δεν υπήρξε αιχμαλωσία. Δεν τρόμαξε κανείς στο Φάληρο. Οταν όμως γυρίζεις όλο πίσω από την αρχή της επανάληψης, κάπου θα σου στραβώσει. Δεν έφαγε ένα κάρο φάσεις. Τρια κόρνερ και τα τρία μέσα. Πάλι καλά που έπιασε και το πέναλτι ο Ρομπέρτο και δεν μεγάλωσε το δράμα. Η ουσία είναι η ίδια: Ηττα.

Τουλάχιστον είναι από την καλύτερη ομάδα του ομίλου. Μπορούσε να γίνει αφεντικό για τη δεύτερη θέση ο Ολυμπιακός έστω και με την ισοπαλία. Την έχασε, αλλά δεν χάθηκε, Τώρα όμως τρέχει. Δεν έχει άλλα περιθώρια. Με διπλό στις Βρυξέλλες μπαίνει γερά και πάλι για την πρόκριση. Τώρα, ξέρει τι πρέπει και τι δεν πρέπει να κάνει. Δυνατότητες έχει και μάλιστα πολλές. Με λίγη ισορροπία και μυαλό όλα γίνονται...