Ο Στέφενς είναι πλέον το απόλυτο είδωλό μου

Αν ήταν παιδιά του, θα τα είχε αποκληρώσει στο… ημίχρονο.

Ούτε καν στο δεύτερο μέρος δεν θα τους επέτρεπε να εμφανιστούν, ακόμη κι αν δεν είχε δυό αμυντικούς στον πάγκο να τους αντικαταστήσει.

Θα προτιμούσε να παίξει με εννέα και να κρατήσει το 2-2, όπως είχε διαμορφωθεί στα πρώτα 45 λεπτά με τη Μακάμπι.

Του Γιώργου Ζαχαριάδη
zahariadis@sday.gr

Ο αναπάντεχος εφιάλτης του Πορτογάλου, που έχει αφήσει το αποτύπωμά του στον ΠΑΟΚ, από εκείνα τα -όχι δα και τόσο μακρινά- χρόνια της θητείας του στην Τούμπα, θα ολοκληρωνόταν στο δεύτερο μέρος, με… διπλή ανακοπή και αλλεργικό σοκ από τις αντεπιθέσεις της Μακάμπι, που χόρεψε στο ταψί τον ΠΑΟΚ κι αν δεν υπήρχε εκείνος ο μαραθωνοδρόμος Λαζάρ, τα πράγματα δεν αποκλείεται να ήταν πολύ δυσάρεστα.

Προφανώς, στο… θαυμαστό κόσμο της ανατροπής και της νίκης, συμμετοχή έχει κι ο Σαλπιγγίδης, αφού σε ένα διάστημα που η ομάδα του είχε κατεβάσει ταχύτητα και δεν έκανε το ίδιο εύκολα -όπως στο πρώτο μέρος- ευκαιρίες, έβαλε τη μπάλα στο πλεκτό σαν την πέρασε από το κεφάλι της καρφίτσας (κλειστή- θεόκλειστη γωνία).

Για τον εφιάλτη του Σάντος και τον… εφιάλτη που μας προσέφερε μερικά χρόνια στον πάγκο του ΠΑΟΚ, με το ποδόσφαιρο της καταστροφής, βρέθηκε ψυχοθεραπεία και λέγεται «μέθοδος Στέφενς».

Όχι ότι ανακάλυψε τον τροχό, αλλά, δεν ξέχασα τι παραδέχθηκε ευθέως προχθές, μια μέρα πριν τον αγώνα: Ότι η ομάδα του σαφώς θα δέχεται γκολ, με τον τρόπο που παίζει, αλλά, θα παίζει για να σημειώσει ένα παραπάνω.

Τεράστιε Στέφενς, ήρθες για να γιατρέψεις και τις δικές μας πληγές και το βλέπουμε στο γήπεδο. Μην το ξεχάσεις και αλλάξεις τακτική. Μη γίνει ένας Ολλανδός Σάντος, επειδή έτσι θα βολέψει τα πλάνα σου. Παίζε πάντα για να βάζεις γκολ και εμείς, οι δυστυχισμένοι, οι ζωντανοί νεκροί απανταχού ποδοσφαιρόφιλοι, θα βρούμε τον τρόπο να σε λατρέψουμε. Προτομή θα είναι, ανδριάντας θα είναι… Μικρή σημασία έχει. Στην καρδιά μας θα μείνεις για πάντα, μόνο και μόνο γιατί, προχωράς τάχιστα στην… απολύμανση. Λίγο ακόμη κι όλα θα μοσχοβολούν ξεκάθαρη επιθυμία για γκολ και θέαμα.

Ο ΠΑΟΚ κινδύνευσε να χάσει. Αλλά, ποιος να ασχοληθεί περισσότερο με το αποτέλεσμα όταν υπάρχει αυτή η αίσθηση ότι οι ποδοσφαιριστές έχουν στο μυαλό τους πως θα φτάσουν στην αντίπαλη περιοχή για να σκοράρουν κι όχι για να φλερτάρουν μόνιμα με τη μεσαία γραμμή κι αν τους τύχη ένας κενός χώρος, να την κάνουν την αναθεματισμένη την αντεπίθεση.
Τι ωραία που θα περάσουμε αν όλα τα παιχνίδια έχουν την ίδια ή παρόμοια εικόνα, όπως αυτή που οδήγησε τον ΠΑΟΚ στο 3-2 με τη Μακάμπι.