Ο ΠΑΟΚ, το πλάνο και το... αεροπλάνο

Του Γιώργου Ζαχαριάδη
zahariadis@hotmail.com

Οι κουβέντες σχετικά με το πλάνο των τριών χρόνων δεν είναι καθόλου ευχάριστες ούτε για τον Τούντορ, ούτε για τον Άρνεσεν και πολύ περισσότερο για τους ανθρώπους που επενδύουν στα δύο συγκεκριμένα πρόσωπα για το μέλλον της ομάδας.

Ο ΠΑΟΚ δεν έχεις πείσει ότι έχει βάλει σταθερές βάσεις για σταθεί όσο αξιοπρεπώς του αξίζει μετά από ένα σκασμό λεφτά, τα οποία ξοδεύτηκαν μέχρι τον περασμένο Σεπτέμβρη για να έρθει ο Μπερπάτοφ και να επιβεβαιώσει τη διάθεση του Σαββίδη για σπουδαίες μεταγραφές.

Όσες προηγήθηκαν, με ορισμένους ποδοσφαιριστές που ακολούθησαν τον Τούντορ από την Κροατία και τις γύρω περιοχές, είτε από τα λημέρια του Άρνεσεν, στη Βόρεια Ευρώπη, φαίνεται ότι δεν μπορούν να γίνουν οι μεταγραφές που θα αλλάξουν το ρου της ιστορίας του ελληνικού πρωταθλήματος. Και, σε τελική ανάλυση, η βαθμολογική κατάταξη αποδεικνύει ότι δεν έχει αποκτήσει τη δυναμική που θα τον φέρει πολύ κοντά στους στόχους του.

Αν σήμερα και χωρίς βέβαια να γίνεται λόγος για την κατάκτηση του πρωταθλήματος, η διαφορά από τον πρωτοπόρο είναι ήδη τεράστια, τότε που θα φτάσει στις 20 ή στις 30 αγωνιστικές; Και ποια θα είναι η αφετηρία για την επόμενη χρονιά ή ακόμη και για τη μεθεπόμενη, όταν υπάρχει τόσο μεγάλη απόσταση από τον Ολυμπιακό ή παραμένει μακρυά από τη δεύτερη θέση;

Όλα αυτά είναι χρήσιμες συζητήσεις και πολύ ευχάριστες ταυτόχρονα αν βέβαια υπάρχει διάθεση για να αντιμετωπίσουμε την πραγματικότητα και να μην ονειροβατούν οπαδοί και διοικούντες μόλις καταγράφουν μια σημαντική νίκη κόντρα σε αντίπαλο εκ των μεγάλων του πρωταθλήματος.

Στην ουσία του πράγματος, ακόμη κι αν ο Τούντορ εκπαραθυρωθεί, όπως συνηθίζει να κάνει σε τέτοιες περιπτώσεις, νομίζοντας ότι είναι η καλύτερη λύση ή βάζει τον πρόεδρο Αγγελίδη να ανακοινώνει την απόλυση, όπως έγινε πέρσι με το Άγγελο, σε στιγμή πανικού, δεν θα έχει αλλάξει τίποτε σπουδαίο.

Όποιον κι αν συνοδεύσει στο αεροπλάνο, ακόμη και τον πολυδιαφημισμένο Άρνεσεν, δεν θα έχει πετύχει τίποτα, αλλά, θα έχει διατηρήσει τις κακές του συνήθειες με την ομάδα να παραμένει μακριά από διακρίσεις.

Είναι προφανές ότι αυτό που θα αλλάξει τις ισορροπίες θα είναι μια ισχυρή ομάδα, που θα είναι ισχυρή από την αρχή κι όχι να σχεδιάζεται με την προοπτική και την ελπίδα να αποδώσει σε τρία χρόνια.