Η σύγχυση του Νιόπλια και ο «killer» Κατσουράνης

Διάβασα τις τελευταίες ημέρες στο ρεπορτάζ για τον Παναθηναϊκό ότι ο Νίκος Νιόπλιας θα προχωρήσει σε κάποιες αλλαγές στην ενδεκάδα στο παιχνίδι της Πέμπτης με την Ρόμα στο «Ολίμπικο» για τους «32» του Europa League. Πρόκειται να αφήσει έξω κάποιους βασικούς παίκτες ώστε να τους έχει «φρέσκους» στην αναμέτρηση με τον Πανιώνιο στην Νέα Σμύρνη. Το ερώτημα που τίθεται είναι γιατί; Η απάντηση είναι ότι πρώτος στόχος παραμένει το πρωτάθλημα. Δεν διαφωνώ, αλλά έτσι ουσιαστικά ακυρώνει την επιλογή του να «χτυπήσει» το πρώτο ματς.

Συν τοις άλλοις, αν κάνει πράξη την σκέψη του, προκύπτουν άλλα δύο ερωτήματα. Το πρώτο είναι γιατί δεν έπραξε κάτι ανάλογο και στο πρώτο παιχνίδι με τους Ρωμαίους στο ΟΑΚΑ, ώστε να γίνει οικονομία δυνάμεων εν όψει του ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα; Από την στιγμή, που θεωρεί ότι μπορεί να διεκδικήσει την πρόκριση και με κάποιους από τους λεγόμενους μη βασικούς, γιατί δεν τους έχει χρησιμοποιήσει και σε κάποια παιχνίδια πρωταθλήματος; Το δεύτερο είναι υποθετικό και λέει: θα σκεφτόταν έτσι ο Έλληνας τεχνικός, αν το αποτέλεσμα της Τούμπας ήταν διαφορετικό; Δηλαδή αν ο Παναθηναϊκός έπαιρνε το διπλό και «έφευγε» πέντε βαθμούς από τον Ολυμπιακό και οχτώ από τον ΠΑΟΚ, θα έκανε διαφορετικές σκέψεις έχοντας αποκτήσει η ομάδα του μια σημαντική διαφορά εν όψει της συνέχειας; Στο ερώτημα αυτό δεν υπάρχει απάντηση.

Πάμε τώρα σε κάποια άλλα πιο αγωνιστικά θέματα, που προκύπτουν από την στατιστική των τελευταίων αγώνων και συγκεκριμένα αυτούς με Άρη, ΑΕΚ, Καβάλα και ΠΑΟΚ, στα οποία ο Παναθηναϊκός δεν κέρδισε. Αντίθετα, από τους δώδεκα βαθμούς που θα μπορούσε να έχει πάρει, τελικά έβαλε στο σακούλι του μόλις δύο. Οι αριθμοί λένε ότι πετυχαίνει ένα γκολ σε τριάντα προσπάθειες και δέχεται επίσης ένα σε τέσσερις προσπάθειες των αντιπάλων. Στην επίθεση φαίνεται ότι αν δεν σκοράρει πλέον ο Σισέ, υπάρχει μεγάλο πρόβλημα, αφού ο Σαλπιγγίδης δεν «πατάει» περιοχή, ενώ και ο Λέτο δεν χαρακτηρίζεται για την ευχέρεια του στο σκοράρισμα. Ο Καραγκούνης κάνει άλλες δουλειές στο γήπεδο, ενώ ο Κατσουράνης, πέτυχε το όγδοο και τελευταίο γκολ του την 13η αγωνιστική κόντρα στον Ατρόμητο.

Όσο για την άμυνα, το πρόβλημα παραμένει μεγάλο, αλλά αυτό δεν είναι κάτι καινούργιο. Η απουσία του «killer» που δεν ήρθε ποτέ, είναι εμφανής, αφού το κεντρικό δίδυμο είναι αργό και τα περισσότερα γκολ έρχονται είτε από ατομικά λάθη, όπως στο ματς με την ΑΕΚ, είτε από αντεπιθέσεις των αντιπάλων, όπως στο παιχνίδι με την Καβάλα, είτε από «σαραντάρες» και «πενηντάρες» μπαλιές στην πλάτη της αργής άμυνας, όπως στον αγώνα με τον ΠΑΟΚ. Είχα γράψει στα μέσα Ιανουαρίου την εκτίμηση μου ότι δεν θα αποκτηθεί «killer» στην άμυνα και τον ρόλο αυτό θα παίξει τελικά ο Κώστας Κατσουράνης, αφού ο Νίκος Νιόπλιας είχε πει δημόσια ότι ενδεχομένως να χρησιμοποιήσει στην άμυνα τον διεθνή μέσο. Στο πρώτο προέβλεψα σωστά, ενώ το δεύτερο, δεν έγινε μέχρι τώρα, ίσως και λόγω του τραυματισμού του Ζιλμπέρτο Σίλβα (έχει να παίξει από το ντέρμπι με την ΑΕΚ στις 31 Γενάρη). Όπως και να ’χει, θεωρώ επιβεβλημένη την αλλαγή θέσης του 30χρονου άσου. Ο «Κατσούρ» είναι ξεκάθαρο ότι δεν έχει… τρεξίματα και αφού ο προπονητής δεν αποφασίζει να τον αφήσει στον πάγκο, ας του αλλάξει θέση. Κατά την ταπεινή μου άποψη, αφενός η άμυνα θα «δέσει» περισσότερο έστω και στο φινάλε της περιόδου, αφετέρου ο ποδοσφαιριστής δεν θα χρειάζεται να καλύπτει τόσα πολλά μέτρα όσα στη μεσαία γραμμή και δεν θα… εκτίθεται άλλο.

Ένα άλλο θέμα, που χρίζει αναφοράς, είναι ότι ο Νίκος Νιόπλιας στηρίζεται μόνο σε 13-14 παίκτες, τουλάχιστον με τα μέχρι τώρα δεδομένα, εξαιρώντας το παιχνίδι με τη Ρόμα. Σίγουρα αυτός είναι που βλέπει την δουλειά των ποδοσφαιριστών σε καθημερινή βάση, αλλά με τα συνεχή παιχνίδια, που μπορεί να γίνουν περισσότερα, αν προκριθεί ο Παναθηναϊκός στους «16» του Europa League, τότε το πρόβλημα θα γίνει μεγαλύτερο, αφού στο τέλος του πρωταθλήματος δεν θα υπάρχουν «ανάσες». Έτσι όπως έχει εξελιχθεί το πρωτάθλημα, όλα τα παιχνίδια στο εξής είναι τελικοί, αλλά μήπως θα πρέπει να γίνει μια καλύτερη διαχείριση; Αλλά με το +2 πλέον και την μπάλα να «καίει», τέτοια ώρα, τέτοια λόγια… Εκτός κι αν υπάρξει διάψευση, αφού το ρόστερ μιας ομάδας αριθμεί περισσότερους παίκτες.