«Ζήση Βρύζα, Ζήση Βρύζα…»

…ήσουν από τους ποδοσφαιριστές, που εκτός από τον επαγγελματισμό σου, διακρίθηκες για το ήθος, το ακέραιο του χαρακτήρα σου, αλλά και τον ρομαντισμό και την ειλικρίνεια σου, αφού εσύ ο ίδιος δήλωσες: «Δεν ήμουν ΠΑΟΚ πριν φορέσω τη φανέλα του. Έγινα μετά και έγινα συνειδητά. Γιατί μαζί του γνώρισα το ποδόσφαιρο, τι σημαίνει να υποστηρίζεις μια ομάδα, τη δύναμη της ομάδας». Δεν λαΐκιζες, αλλά ποτέ δεν προσποιήθηκες κιόλας…

Του Τάσου Νικολόπουλου

Γιατί αυτός ο πρόλογος; Γιατί σαν σήμερα το 2008, ο 38χρονος πλέον Βρύζας αποφάσισε να κρεμάσει τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια φορώντας τη φανέλα με τον «δικέφαλο» στο στήθος. Δεν πρόλαβε, μάλιστα, να του… λείψει το χορτάρι, αφού μόλις έβγαλε το σορτσάκι και τη φόρμα, έβαλε αμέσως το κοστούμι για να αναλάβει τη θέση του τεχνικού διευθυντή στην ομάδα της Θεσσαλονίκης, όντας παράλληλα το δεξί χέρι του Θοδωρή Ζαγοράκη, που είχε αναλάβει τη διοίκηση του συλλόγου από το περασμένο καλοκαίρι.

Προσωπικά, τα τρία «high lights» που έχω κρατήσει από τον ποδοσφαιριστή Βρύζα είναι:

1. Το γκολ της 30ης Σεπτεμβρίου 1997 στο «Χάϊμπουρι», που άφησε… ξερή την Άρσεναλ των πολλών αστέρων και έδωσε στον ΠΑΟΚ την πρόκριση στην επόμενη φάση του κυπέλλου UEFA. «Zisis the end», σε παράφραση του «this is the end» έγραψαν την επόμενη μέρα οι «Times» του Λονδίνου για το ιστορικό γκολ του Βρύζα, που ήταν και το μοναδικό που πέτυχε στα κύπελλα Ευρώπης.

2. Το τέρμα που σημείωσε με τη φανέλα της εθνικής Ελλάδας στα γήπεδα της Πορτογαλίας το 2004 στο παιχνίδι με τη Ρωσία, που άνοιξε τον δρόμο για την κατάκτηση του Euro. Η «γαλανόλευκη» μπορεί να έχασε με σκορ 2-1, αλλά το γκολ αυτό ήταν που έδωσε την πρόκριση στα προημιτελικά, καθώς χάρη σε αυτό «πετάξαμε» εκτός συνέχειας την Ισπανία.

3. Ο πανηγυρισμός του γκολ της Περούτζια σε βάρος του Άρη στον μεταξύ τους επαναληπτικό της Τούμπας για το κύπελλο UEFA της σεζόν 2003-04. Μετά από σέντρα του Ζε Μαρία, ο Βρύζας έστρωσε τη μπάλα με το στήθος στον Μαρτζιότα και αυτός με σουτ έκανε το 0-1 (τελικό 1-1). Ο Βρύζας βγάζει την φανέλα και εμφανίζει την μπλούζα με τον δικέφαλο μπροστά στους φιλάθλους του Άρη, που έχουν μείνει με το στόμα ανοιχτό.

Τα τρία πράγματα που έχω κρατήσει μέχρι τώρα από τον τεχνικό διευθυντή, είναι:

1. Το γεγονός ότι μολονότι μπήκε κατευθείαν στα βαθιά, φρόντισε εξ αρχής να δείξει και να… αποδείξει ότι είναι κατάλληλος για τη θέση. Αφενός αξιοποίησε στο έπακρο τις όποιες γνωριμίες έκανε τα χρόνια που αγωνίστηκε στο εξωτερικό, αφετέρου φροντίζει συνέχεια να διευρύνει τον κύκλο του και να έχει «ανοιχτές τις κεραίες του».

2. Οι πετυχημένες αγορές παικτών με μεγάλες περγαμηνές για τον ΠΑΟΚ με συμφέρουσες συμφωνίες οικονομικά για τον σύλλογο. Χαρακτηριστικότερα παραδείγματα το καλοκαίρι του 2008 είναι η απόκτηση των Πάμπλο Κοντρέρας, Ζλάταν Μουσλίμοβιτς, Αντελίνο Βιερίνια, Πάμπλο Γκαρσία, Σέρτζιο Κονσεϊσάο και Βλάνταν Ίβιτς.

3. Η «χρυσοφόρα» για τον ΠΑΟΚ συμφωνία με τον Παναθηναϊκό το ίδιο καλοκαίρι για την παραχώρηση των Λάζαρου Χριστοδουλόπουλου και Χρήστου Μελίσση, αλλά και η πώληση του Ντάνι Φερνάντες στη Μπόχουμ με συνολικά έσοδα που ξεπέρασαν τα πέντε εκατ. ευρώ.