Αυτός ο υπέροχος «πράσινος» κόσμος

Πολλές φορές στον αθλητισμό οι προπονητές και οι αθλητές των συλλόγων ευχαριστούν τους φιλάθλους-οπαδούς της ομάδας τους για την ατμόσφαιρα που δημιούργησαν, αλλά αυτό γίνεται πολλάκις ελαφρά τη καρδία. Κι αυτό γιατί κατά τη διάρκεια του αγώνα, μπορεί η συμπεριφορά τους να μην είναι η πρέπουσα, για να μην το πω διαφορετικά. Καπνογόνα, ρίψεις αντικειμένων, laser και άλλα πράγματα που μπορούν να προκαλέσουν τη διακοπή του αγώνα, συνθέτουν το σκηνικό, ωστόσο, πολλές φορές θεωρούνται από όλους μέρος του παιχνιδιού. Ακόμη κι από εμάς τους δημοσιογράφους.

Του Τάσου Νικολόπουλου
Η ατμόσφαιρα στο ΟΑΚΑ την Τρίτη και κυρίως την Πέμπτη ήταν εκπληκτική και δίχως αμφιβολία υποδειγματική. Με τον κόσμο του Παναθηναϊκού να τραγουδάει αρκετή ώρα πριν το τζάμπολ με μόνο σκοπό να «σπρώξει» την ομάδα του στη νίκη, έβλεπα γύρω μου ανθρώπους με κάμερες και φωτογραφικές μηχανές να τραβούν πλάνα από αυτά που έβλεπαν στις εξέδρες και προφανώς δεν είχαν ξαναδεί. Οι μόνες συστάσεις από τα μεγάφωνα του γηπέδου αφορούσαν την χρήση laser σε κάποιες περιπτώσεις, αλλά αυτό από μόνο του δεν μπορούσε να βγάλει τον Παναθηναϊκού εκτός ρυθμού, αλλά και τροχιάς για το έκτο ευρωπαϊκό τρόπαιο της ιστορίας του. Ο κόσμος που κατέκλυσε το ΟΑΚΑ σεβάστηκε τόσο τις προσπάθειες των παικτών της ομάδας του, όσο και τους φιλοξενούμενους, οι οποίοι απλά αποδοκιζονταν και «σφυρίζονταν» όταν έκαναν επίθεση ή διαμαρτύρονταν προς τους διαιτητές.

Οι λόγοι που ο «πεντάστερος» προκρίθηκε είναι αγωνιστικοί, αλλά μερίδιο έχει και ο «πράσινος» κόσμος του. Αυτός ο πραγματικά υπέροχος κόσμος, ο οποίος μετέτρεψε το κλειστό των ολυμπιακών εγκαταστάσεων σε «κολαστήριο» για τη Μπαρτσελόνα, αλλά μέσα σε αθλητικά πλαίσια και χωρίς την παραμικρή ακρότητα. Οι «μπλαουγκράνα» έλεγαν πριν το τέταρτο παιχνίδι ότι από μια τέτοια ατμόσφαιρα ήταν πιθανόν να επηρεάζονταν οι διαιτητές, αλλά όχι οι ίδιοι. Ωραίες κουβέντες, αλλά προσωπικά είδα το αντίθετο. Ήταν στιγμές στο δεύτερο ημίχρονο που οι Καταλανοί έμοιαζαν εκτός τόπου και χρόνου και δεν αυτό δεν είχε να κάνει μόνο με την εμφάνιση του Παναθηναϊκού, που δεν ήταν και η καλύτερη του στα τέσσερα παιχνίδια της σειράς.

Για να επιστρέψω στα του. «πράσινου» κόσμου, αυτό που συμπεραίνω είναι ότι όταν υπάρχει βούληση και άπαντες καταλαβαίνουν ποιο είναι καλό για την ομάδα τους και ποιο όχι, τότε όλα μπορούν να είναι διαφορετικά. Και δεν μιλάω μόνο για τους φιλάθλους του Παναθηναϊκού, αλλά γενικότερα. Αυτήν την βοήθεια θέλουν ο προπονητής και οι αθλητές μιας ομάδας ανεξαρτήτου αθλήματος. Αυτό που είδα στο ΟΑΚΑ ήταν υγιές και μια εικόνα, την οποία θα ήθελα να δω και σε ένα ελληνικό ντέρμπι. Δεν ξέρω αν είναι ρομαντικό αυτό που ζητάω, αλλά ο αθλητισμός είναι διασκέδαση για όσους το έχουν ξεχάσει εντελώς.